Question

Potrzebne na jutro do godziny 7 rano ; O

A więc .! Prosze o interpretacje, analizę sonetu zwrotka po zwrotce, nie z internetu, bo tak to sama umiem sobie znaleźć. Dzięki z góry

Leżysz zabity i jam też zabity,
Ty – strzałą śmierci, ja – strzałą miłości,
Ty krwie, ja w sobie nie mam rumianości,
Ty jawne świece, ja mam płomień skryty.

Tyś na twarz suknem żałobnym nakryty,
Jam zawarł zmysły w okropnej ciemności,
Ty masz związane ręce, ja, wolności
Zbywszy, mam rozum łańcuchem powity.

Ty jednak milczysz, a mój język kwili,
Ty nic nie czujesz, ja cierpię ból srodze,
Tyś jak lód, a jam w piekielnej śrzeżodze.

Ty się rozsypiesz prochem w małej chwili,
Ja się nie mogę, stawszy się żywiołem
Wiecznym mych ogniów, rozsypać popiołem.

Answer 1

Interpretacja :

Podmiot liryczny mówi o sobie - zakochanym człowieku i o 'drugim' martwym. Opisuje wygląd zewnętrzy obu osób, jak i wewnętrzny. Łatwo odkryć skrajność tych dwóch sytuacji. Śmierć, jak i miłość to dwie bardzo rozległe pojęcia, które nadają głębie utworu. Ciężko dzięki niemu stwierdzić, która z osób doświadcza straszniejszego losu. 

 

Analiza:

I jam też zabity - Przenościa (metafora)

strzałą miłości, strszałą śmierci - epitety

Ty jawne śmiece, ja mam płomień skryty - Przenośnia (metafora) dot. oznak widocznych.

Suknem żałobnym - epitet.

Okropnej ciemnośći - epitet.

 

Ty masz związane ręce, ja, wolności
Zbywszy, mam rozum łańcuchem powity. - Przenośnia (metafora) dot. uczuć wewnętrznych.

 jam w piekielnej śrzeżodze. - epitet

 w małej chwili, - epitet

 stawszy się żywiołem - Przenośnia (metafora)

 wiecznym popiołem - epitet

 

 Ja się nie mogę, stawszy się żywiołem
 Wiecznym mych ogniów, rozsypać popiołem. - Przenośnia (metafora) dot. życia doczesnego.

 

Cały utwór ma charakter porównawczy.

 

Liczę na naj ;)