1. W pierwszej połowie XVIIw. Francja stała się monarchią absolutną. Był to efekt poltyki kardynała Armanda Richelieu i starań króla Ludwika XIII z dynastii Burbonów. Do władcy należała pełnia władzy wykonawczej, ustawodawczej i sądowniczej. Działania monarchy popierali całkowicie oddani mu intendenci oraz silna armia. Kontynuatorem tej polityki był również Ludwik IV, nazywany przez poddanych Królem Słońce. Monarcha ten nie liczył się z opiną społeczeństwa, a swoich przeciwników bez osądzenia wtrącał do więzień, m.in. do słynnej paryskiej Bastylii. W wyniku licznych wojen Francja umocniła swoją pozycję w Europie, a polityka zagraniczna przyczyniła się do rozkwitu gospodarki państwa. Za panowania Ludwika IV Francja stała się również głównym ośrodkiem kultury i sztuki ówczesnej Europy.
2.W 1603r. na tronie angielskim zasiadła szkocka dynastia Stuartów. Jej poltyka doprowadziła do sporów z parlamentem zdominowanym przez przedstawicieli tzw. nowej szlachty, nazywanej gentry. Konflikt zaognił się, gdy tron objął Karol I. W 1642r. w kraju wybuchła wojna domowa pomiędzy rojalistami, czyli zwolennikami króla, a parlamentarzystami. Walki zakończyły się zwycięztwem wojsk parlamentu i ścięciem Karola I, a w 1649r. Anglia została ogłoszona republiką, w której wkrótce dyktatorską władzę obją Oliver Cromvell. Po jego śmierci na tron powróciła dynastia Stuartów. W 1688r., w wyniku kolejnych prób wzmocnienia władzy monarchy, parlament zdetronizował Jakuba II i przekazał władzę królewską Wilhelmowi Orańskiemu. Wydarzenie to nazwano ,,chwalebną rewolucją''.
Monarchia absoluyna polegała na nieograniczonej władzy panującego.Podstawy absolutyzmu we Francji zbudował król Henryk IV Burbon.To on nie zwoływał Stanów Generalnych,decyzje podejmował samodzielnie a opór łamał siłą.Jednak właściwym twórcą absolutyzmu francuskiego był kardynał Richelieu,który sprawował funkcję pierwszego ministra.To on pragnął skupić całą władzę w rękach króla.Osłabiono znaczenie prowincjonalnej arystokracji,a wzmocniono rolę dworu i Paryża.Aby całkpwicie podporzadkować sobie arystokrację zakazano jej budowania zamków obronnych.Takie były poczatki monarchi absolutnej we Francji w XVII wieku.
2-Angielska monarchia parlamentarna:
Po smierci Elzbiety I monarchowie nowej dynastii Stuartów chcieli kontynuować rządy absolutne.Jednak coraz większe wpływy w państwie zdobywało mieszczanstwo i tzw.nowa szlachta.Klasa średnia płacąca wysokie podatki nie miała wpływu na rządy,jednak dążyła do wzmocnienia swego wpływu w państwie.Wśród członków tych warstw społacznych dużo było wyznawców purytanizmu,którzy zwalczali przywileje i byli wrogami monarchi.
Panujacy od 1625 roku Karol I zwolennik absolutyzmu musial pokonać opór parlamentu.Po wybuchu buntu w Szkocji,król był zmuszony zwołaćw 1640 roku parlament aby ten wyraził zgodę na nałożenie nowych podatkow przeznaczonych na armię.Wtedy też otrzymał od parlamentu projekt reform,ktore ograniczały jego władzę.Chciał on aresztować przedstawicieli parlamentu,gdy mu się to nie udało opuścił Londyn i zaczął przygotowania do wojny domowej.Po stronie parlamentu stanął Olivier Cromwell,który rozbił wojska króla ,a jego samego uznano za tyrana i zdrajcę narodu.W 1648 roku parlament podjął uchwałę,że żródłem władzy jest lud a parlament jest najwyższą władzą.
1. W pierwszej połowie XVIIw. Francja stała się monarchią absolutną. Był to efekt poltyki kardynała Armanda Richelieu i starań króla Ludwika XIII z dynastii Burbonów. Do władcy należała pełnia władzy wykonawczej, ustawodawczej i sądowniczej. Działania monarchy popierali całkowicie oddani mu intendenci oraz silna armia. Kontynuatorem tej polityki był również Ludwik IV, nazywany przez poddanych Królem Słońce. Monarcha ten nie liczył się z opiną społeczeństwa, a swoich przeciwników bez osądzenia wtrącał do więzień, m.in. do słynnej paryskiej Bastylii. W wyniku licznych wojen Francja umocniła swoją pozycję w Europie, a polityka zagraniczna przyczyniła się do rozkwitu gospodarki państwa. Za panowania Ludwika IV Francja stała się również głównym ośrodkiem kultury i sztuki ówczesnej Europy.
2.W 1603r. na tronie angielskim zasiadła szkocka dynastia Stuartów. Jej poltyka doprowadziła do sporów z parlamentem zdominowanym przez przedstawicieli tzw. nowej szlachty, nazywanej gentry. Konflikt zaognił się, gdy tron objął Karol I. W 1642r. w kraju wybuchła wojna domowa pomiędzy rojalistami, czyli zwolennikami króla, a parlamentarzystami. Walki zakończyły się zwycięztwem wojsk parlamentu i ścięciem Karola I, a w 1649r. Anglia została ogłoszona republiką, w której wkrótce dyktatorską władzę obją Oliver Cromvell. Po jego śmierci na tron powróciła dynastia Stuartów. W 1688r., w wyniku kolejnych prób wzmocnienia władzy monarchy, parlament zdetronizował Jakuba II i przekazał władzę królewską Wilhelmowi Orańskiemu. Wydarzenie to nazwano ,,chwalebną rewolucją''.
Monarchia absoluyna polegała na nieograniczonej władzy panującego.Podstawy absolutyzmu we Francji zbudował król Henryk IV Burbon.To on nie zwoływał Stanów Generalnych,decyzje podejmował samodzielnie a opór łamał siłą.Jednak właściwym twórcą absolutyzmu francuskiego był kardynał Richelieu,który sprawował funkcję pierwszego ministra.To on pragnął skupić całą władzę w rękach króla.Osłabiono znaczenie prowincjonalnej arystokracji,a wzmocniono rolę dworu i Paryża.Aby całkpwicie podporzadkować sobie arystokrację zakazano jej budowania zamków obronnych.Takie były poczatki monarchi absolutnej we Francji w XVII wieku.
2-Angielska monarchia parlamentarna:
Po smierci Elzbiety I monarchowie nowej dynastii Stuartów chcieli kontynuować rządy absolutne.Jednak coraz większe wpływy w państwie zdobywało mieszczanstwo i tzw.nowa szlachta.Klasa średnia płacąca wysokie podatki nie miała wpływu na rządy,jednak dążyła do wzmocnienia swego wpływu w państwie.Wśród członków tych warstw społacznych dużo było wyznawców purytanizmu,którzy zwalczali przywileje i byli wrogami monarchi.
Panujacy od 1625 roku Karol I zwolennik absolutyzmu musial pokonać opór parlamentu.Po wybuchu buntu w Szkocji,król był zmuszony zwołaćw 1640 roku parlament aby ten wyraził zgodę na nałożenie nowych podatkow przeznaczonych na armię.Wtedy też otrzymał od parlamentu projekt reform,ktore ograniczały jego władzę.Chciał on aresztować przedstawicieli parlamentu,gdy mu się to nie udało opuścił Londyn i zaczął przygotowania do wojny domowej.Po stronie parlamentu stanął Olivier Cromwell,który rozbił wojska króla ,a jego samego uznano za tyrana i zdrajcę narodu.W 1648 roku parlament podjął uchwałę,że żródłem władzy jest lud a parlament jest najwyższą władzą.