Niemcy po początkowych sukcesach i niesamowitych zwycięstwach z czasem zaczęły tracić inicjatywę. Wydaje się, że Hitler musiał tę wojnę przegrać, ale kilka błędów i porażek tę klęskę przyspieszyło. W artykule wymieniono ich 10.
Wojna na dwa frontynie dotrzymają umów i nie przybędą jej z pomocą. Dzięki temu uniknąłby wówczas wojny na dwa fronty, która na zachodzie toczyłaby się na terytorium III Rzeszy. Z kolei po szybkim zajęciu Polski i podziale jej terytorium w porozumieniu z ZSRR zabezpieczał sobie lewą flankę. Wówczas skierował się na zachód zajmując kraje Beneluksu i Francję, nie udało mu się jednak zdobyć Wysp Brytyjskich przegrywając bitwę o Anglię. Jednak w kontynentalnej Europie zapewnił sobie spokój, co pozwoliło mu w 1941 r. zaatakować ZSRR. Brak osiągnięcia tam najważniejszych celów i utrata z czasem inicjatywy zmusiła Wehrmacht do odwrotu. Jednocześnie Alianci tworzyli kolejne fronty w różnych rejonach Europy. Najważniejszy w Normandii w 1944 r. Trzeba dodać, że Niemcy zaangażowani byli także w walki w Północnej Afryce i na Bałkanach. Wielość frontów przy mobilizacji przeciwników musiała zakończyć się niemiecką porażką, która była tylko kwestią czasu.Enigma była niemiecką maszyną szyfrującą. Jej skomplikowany szyfr oparty na zasadzie obracających się wirników był ogromnym wyzwaniem dla Aliantów, a Niemcom zapewniał skuteczny i bezpieczny sposób komunikacji. Do czasu... Polacy jako pierwsi złamali jej kod. Dokonali tego Marian Rejewski, Jerzy Różycki i Henryk Zygalski. Stworzyli do tego celu urządzenie ułatwiające łamanie szyfrów - bombę kryptologiczną. Niemcy też nie próżnowali, ciągle pracując nad ulepszeniami swojej maszyny. Dlatego w pewnym momencie Polacy zdecydowali się przekazać sojusznikom swoje materiały dotyczące Enigmy. Miały one istotny wpływ na działalność zespołu Alana Turinga, który ostatecznie rozkodował maszynę. Od tego czasu Alianci uzyskali dostęp do tysięcy niemieckich depesz, co miało ogromny wpływ na ich ostateczne zwycięstwo.
Słabi sojusznicy
Niemcy po ataku w 1941 r. na ZSRR byli w Europie zdani tylko na Włochów i kilka państw, które jednak nie stanowiły realnej siły militarnej. Zresztą nieporadność Włochów była też jednym z powodów porażki III Rzeszy, która musiała ich wielokrotnie wspomagać. Być może zaangażowanie Wehrmachtu w Grecji kosztowało Niemcy niezajęcie później Moskwy. Z kolei Japonia nie zdecydowała się zaatkaować ZSRR od wschodu, nie odgrywając przez to żadnej roli w wojnie w Europie. Jedną z podstaw prowadzenia wojny jest zaopatrzenie sił w niezbędne do jej prowadzenia środki. Należą do nich na pewno surowce naturalne, głównie ropa naftowa i żelazo. Niemcy ropę naftową musiały importować, przede wszystkim z ZSRR. Przed wojną zgromadziły gigantyczne zaspasy paliw, ale one z czasem się wyczerpały.
Po ataku na ZSRR w 1941 r. utracono dostawy z tego kraju. Hitler, co prawda podjął próbę opanowania złóż ropy w podkaukaskim Majkopie i w Baku nad Morzem Kaspijskim, ale zakończyły się one niepowodzeniem. Mimo, iż Wehrmacht dotarł do Władykaukazu, to Armia Czerwona skutecznie niszczyła roponośne instalacje z czasem wypierając Niemców z tego rejonu walk. W dodatku po porażce pod Stalingradem Niemcy utraciły inicjatywę. Warto podkreślić, że w III Rzeszy produkowano syntetyczne paliwo z węgla, ale jego ilość nie była wystarczająca.
Problemem dla Hitlera był też brak możliwości poboru nowych żołnierzy i dotkliwe straty na wschodzie. Armia Czerwona na front mogła rzucić kilkukrotnie większe siły.
Odpowiedź:
Niemcy po początkowych sukcesach i niesamowitych zwycięstwach z czasem zaczęły tracić inicjatywę. Wydaje się, że Hitler musiał tę wojnę przegrać, ale kilka błędów i porażek tę klęskę przyspieszyło. W artykule wymieniono ich 10.
Wojna na dwa frontynie dotrzymają umów i nie przybędą jej z pomocą. Dzięki temu uniknąłby wówczas wojny na dwa fronty, która na zachodzie toczyłaby się na terytorium III Rzeszy. Z kolei po szybkim zajęciu Polski i podziale jej terytorium w porozumieniu z ZSRR zabezpieczał sobie lewą flankę. Wówczas skierował się na zachód zajmując kraje Beneluksu i Francję, nie udało mu się jednak zdobyć Wysp Brytyjskich przegrywając bitwę o Anglię. Jednak w kontynentalnej Europie zapewnił sobie spokój, co pozwoliło mu w 1941 r. zaatakować ZSRR. Brak osiągnięcia tam najważniejszych celów i utrata z czasem inicjatywy zmusiła Wehrmacht do odwrotu. Jednocześnie Alianci tworzyli kolejne fronty w różnych rejonach Europy. Najważniejszy w Normandii w 1944 r. Trzeba dodać, że Niemcy zaangażowani byli także w walki w Północnej Afryce i na Bałkanach. Wielość frontów przy mobilizacji przeciwników musiała zakończyć się niemiecką porażką, która była tylko kwestią czasu.Enigma była niemiecką maszyną szyfrującą. Jej skomplikowany szyfr oparty na zasadzie obracających się wirników był ogromnym wyzwaniem dla Aliantów, a Niemcom zapewniał skuteczny i bezpieczny sposób komunikacji. Do czasu... Polacy jako pierwsi złamali jej kod. Dokonali tego Marian Rejewski, Jerzy Różycki i Henryk Zygalski. Stworzyli do tego celu urządzenie ułatwiające łamanie szyfrów - bombę kryptologiczną. Niemcy też nie próżnowali, ciągle pracując nad ulepszeniami swojej maszyny. Dlatego w pewnym momencie Polacy zdecydowali się przekazać sojusznikom swoje materiały dotyczące Enigmy. Miały one istotny wpływ na działalność zespołu Alana Turinga, który ostatecznie rozkodował maszynę. Od tego czasu Alianci uzyskali dostęp do tysięcy niemieckich depesz, co miało ogromny wpływ na ich ostateczne zwycięstwo.
Słabi sojusznicy
Niemcy po ataku w 1941 r. na ZSRR byli w Europie zdani tylko na Włochów i kilka państw, które jednak nie stanowiły realnej siły militarnej. Zresztą nieporadność Włochów była też jednym z powodów porażki III Rzeszy, która musiała ich wielokrotnie wspomagać. Być może zaangażowanie Wehrmachtu w Grecji kosztowało Niemcy niezajęcie później Moskwy. Z kolei Japonia nie zdecydowała się zaatkaować ZSRR od wschodu, nie odgrywając przez to żadnej roli w wojnie w Europie. Jedną z podstaw prowadzenia wojny jest zaopatrzenie sił w niezbędne do jej prowadzenia środki. Należą do nich na pewno surowce naturalne, głównie ropa naftowa i żelazo. Niemcy ropę naftową musiały importować, przede wszystkim z ZSRR. Przed wojną zgromadziły gigantyczne zaspasy paliw, ale one z czasem się wyczerpały.
Po ataku na ZSRR w 1941 r. utracono dostawy z tego kraju. Hitler, co prawda podjął próbę opanowania złóż ropy w podkaukaskim Majkopie i w Baku nad Morzem Kaspijskim, ale zakończyły się one niepowodzeniem. Mimo, iż Wehrmacht dotarł do Władykaukazu, to Armia Czerwona skutecznie niszczyła roponośne instalacje z czasem wypierając Niemców z tego rejonu walk. W dodatku po porażce pod Stalingradem Niemcy utraciły inicjatywę. Warto podkreślić, że w III Rzeszy produkowano syntetyczne paliwo z węgla, ale jego ilość nie była wystarczająca.
Problemem dla Hitlera był też brak możliwości poboru nowych żołnierzy i dotkliwe straty na wschodzie. Armia Czerwona na front mogła rzucić kilkukrotnie większe siły.
Wyjaśnienie:
nie wiem czy o to chodziło-