Question

Poszukaj utwory muzyczne NAWIĄZUJĄCE DO MITOLOGII.
Na jutro. Dam naj!!!

Answer 1

Biblia wraz z Mitologią, stanowią księgi starożytne, gdzie autorzy zawarli zapis dziejów oraz boskich praw. Odróżnia je od siebie głównie opis wartości religijnych, które są w nich zamieszczone. Biblia, nazywana także Pismem Świętym, stanowi zbiór pism religijnych dotyczących judaizmu oraz chrześcijaństwa, opowiada o osobie jednego i Najwyższego Boga, co określa się pojęciem monoteizmu. Z kolei, jeśli chodzi o Mitologię, jest ona zbiorem historii (tzw. mitów), które mówią o dziejach bogów, rozmaitych herosów, a także objaśnia wiele zjawisk i procesów zachodzących w naturze. Bohaterami starożytnych mitów jest wielu różnorakich bogów lub bogiń, dlatego określa się to terminem politeizmu. Istnieje wiele cech różniących obie księgi, o których tutaj mowa, jednak jest także, według mnie, najistotniejsza rzecz, łącząca te dwa dzieła, a mianowicie kultura śródziemnomorska. Zarówno Biblia, jak i Mitologia, stanowią źródła kultury europejskiej, właściwej wszystkim mieszkańcom tzw. starego kontynentu, stanowią ponadto czynnik, jednoczący wiele kultur narodowych. Warto również wspomnieć, iż stanowią żywą kulturę, gdyż najprzeróżniejsi artyści, pisarze bądź malarze, sięgało po te księgi od stuleci w poszukiwaniu inspiracji i nadal z nich czerpie. Wielcy literaci, odwołują się w swoich utworach do zawartych w Biblii oraz Mitologii toposów, wątków, wzorów osobowych. Niezwykle popularnymi i w związku z tym najczęściej wykorzystywanymi motywami w literaturze są: motyw Vanitas, oprócz tego również - motywy dotyczące winy oraz kary, a także motyw Apokalipsy. Jeśli zaś chodzi o mitologię, najczęściej sięgano po historie: Prometeusza, Syzyfa oraz Dedala i Ikara.ROZWINIĘCIE:1) Motywy Biblijne w dziełach literackich:motyw VanitasTermin "Vanitas" oznacza tyle co "motyw marności" (z jęz. łacińskiego - "Vanitas vanitatum et on mia vanitas", a więc "Marność na d marnościami i wszystko marność"). Stanowi on motyw zaczerpnięty z Księgi Kochelta (ze Starego Testamentu), która to księga należy do tzw. ksiąg mądrościowych. Związana jest z pesymistycznym wizerunkiem człowieka, jako istoty podlegającej przemijaniu, ulotności."Rozmowa Mistrza Polikarpa ze śmiercią"- Jest to dzieło stworzone przez nieznanego autora, stanowi najdłuższy wiersz w języku polskim z czasów średniowiecza, ma wymowę moralizatorską- Dzieło to, prezentuje spotkanie Mistrza oraz jego dialog ze śmiercią, przedstawioną tutaj pod postacią kobiety. Przy jej opisie, autor wykorzystał elementy turpizmu (cieknąca z oczodołów krew, pozbawiona ust, nagie kości), zobrazowana jest niezwykle dosadnie, aby wywołać u ludzi strach przed nią, aby nie zapominali o tym, że umrą ("memento mori").- Ukazana Śmierć, wyraża stwierdzenie, iż nikt jej nie uniknie, wszystkich potraktuje jednakowo, nawet księży, karę poniesie każdy, bez względu na pozycję, majątek itp. Ukarani zostaną ludzie źli oraz grzeszni- Wobec śmierci wszyscy ludzie są jednakowi, jednak największy strach przed nią powinni odczuwać ci, którzy dopuszczają się złych czynów- Człowiek to istota przemijająca, która będzie rozliczona przed Bogiem ze swego postępowania. Jest jednostką marną, kruchą wobec śmierci, jest zmuszony do poddania się jej"Bakczysaraj" - autorstwa Adama Mickiewicza-Wiersz pochodzi ze zbioru sonetów, zatytułowanego "Sonety Krymskie". Poeta stworzył ten cykl, będąc na emigracji, w czasie której wiele podróżował, był m.in. na Półwyspie Krymskim.- tytułowy Bakczysaraj, jest nazwą miasta, które niegdyś wypełniało życie, stanowiło miejsce pełne uroku, obecnie jest praktycznie zrujnowane- jedynym mieszkańcem tego, dawniej pięknego miasta, jest obecnie przyroda. Jedynie ona nie podlega prawom czasu, nie podlega śmierci, ma olbrzymią włądzę.-Człowiek w konfrontacji z potęgą przyrody, stanowi istotę marną, kruchą, pozbawioną siły"Padlina" - autorstwa Charlesa Baudlaire'a- to wiersz powstały w okresie Młodej Polski. Jego twórcę uznaje się za autor pioniera symbolizmu, co daje się zauważyć w tym utworze-Wiersz przedstawia historię pary ludzi, którzy podczas przechadzki znajdują leżącą padlinę.-Autor z niezwykłymi detalami obrazuje podlegające rozkładowi zwłoki zwierzęcia, jest to obraz budzący wstręt okropny, odrzucający-rozkładająca się padlina, wywołuje refleksje podmiotu lirycznego na temat życia oraz śmierci-Żywot człowieczy jest bardzo ulotny, przemijający, przed śmiercią nie ma schronienia, spotka wszystkich i brzydkich i pięknych, jedynym pewnikiem w ludzkim życiu jest śmierćPodsumowanie:Jak można zauważyć, motyw Vanitas jest obecny w wielu epokach literackich. Wielu twórców wykorzystywało go do swoich utworów, wyrażając sądy na temat kruchości życia człowieczego. Ukazywali oni, iż jednostka ludzka jest marnością oraz podlega przemijaniu, że musi spotkać go śmierć, przed którą nie ma ucieczki, jest ona nieunikniona i zjawia się po każdego, na nic nie bacząc. Jedyną na świecie wieczną siłę stanowi otaczająca nas natura, jedynie ona nie przeminie.Wina i kara w dziełach literackich:Jest to motyw, mający swoje źródło w starotestamentowej Księdze Rodzaju. Pierwsi rodzice - Adam oraz Ewa, których stworzył Bóg, wiedli życie w Raju, w którym otaczali się wszelkim dobrem. Bóg zabronił im tylko sięgania po owoce, rosnące na jednym drzewie - drzewie poznania istoty dobra oraz zła. Jednak Ewa sprzeciwiła się boskiemu zakazowi i za podszeptami Szatana, sięgnęła po zakazany owoc i podarowała go także Adamowi. Za naruszenie tego zakazu, zostali przez Boga ukarani wygnaniem z Raju i doświadczaniem cierpień na ziemi."Hamlet" - autorstwa Williama Szekspira- Jest to dramat, który stanowi dzieło wielkiego angielskiego twórcy, piszącego swe wyjątkowe utwory, sztuki teatralne (także i "Hamleta"), dla królowej Elżbiety- Dzieło to przedstawia historię, rozgrywającą się na dworze króla Danii, mówi o wydarzeniach z życia księcia Hamleta, mających miejsce po zgonie jego ojca. Mieszkańcy zamku planują zamach na życie innych, knują intrygi, spiskują, dopuszczają się morderstw, pałają żądzą władzy. W końcowej scenie, wszystkich zbrodniarzy spotyka kara. Spotyka ich śmierć.- Dramat ten wyraźnie ukazuje motyw kary za popełnione czyny. Los nie jest łaskawy dla nikogo, każdy winny zostaje ukarany. Każdy zbrodniczy czyn, ukazuje się światu, dzieje się również i tak, iż zbrodniarze ponosili śmierć od swojej broni. Pragnienie władzy oraz zemsty ponosi zasłużoną karę."Lilie" - autorstwa Adama Mickiewicza-Wiersz wchodzi w skład zbioru pt. "Ballady i romanse". Czas wydania tego zbioru jest uznawany za datę rozpoczęcia romantyzmu na ziemiach polskich.-Utwór stanowi opowieść o losach pewnej "pani", która dopuściła się małżeńskiej zdrady, w czasie nieobecności współmałżonka, a powodowana obawą przed ukaraniem, odbiera mu życie. Na jego mogile sadzi lilie. Mija jakiś czas i o względy wdowy zaczynają się starać bracia jej zmarłego męża. Muszą upleść wieńce i złożyć na ołtarzu. Właściciel piękniejszego wieńca zostanie mężem kobiety. Mężczyźni plotą wianki z lilii porastających mogiłę zmarłego. W cerkwi zjawia się duch zmarłego mężczyzny i powoduje jej zniszczenie.- Przed karą za zło nie można się ustrzec, wcześniej czy później, wymierzy ona sprawiedliwość. Bracia zmarłego zostają ukarani, gdyż nie uszanowali spokoju swego nieżyjącego brata.- z utworu płynie nauka, iż "nie ma zbrodni bez kary"."Zbrodnia i Kara" - autorstwa Fiodora Dostojewskiego- Powieść napisana w pozytywizmie. Utwór jest powieścią realistyczną, wywodzi się z Rosji, w której to w epoce pozytywizmu pisało najwięcej przedstawicieli nurtu realistycznego- Dzieło opowiada losy Raskolnikowa, mordującego dla zdobycia pieniędzy. Wiedzie on życie w ubóstwie i musi utrzymać jeszcze swojej matce oraz siostrze.-był przekonany o tym, iż zaplanował zbrodnię doskonałą, iż obmyślił każdy jej szczegół i nikt nawet nie pomyśli by go o coś podejrzewać. Jednak bohater był dość słaby psychicznie i nie zdołał unieść ogromnego ciężaru zbrodni. Raskolnikow nieustannie rozmyślał nad swym czynem, co było przyczyną jego zguby.- Zbrodniczy postępek bohatera wychodzi na światło dzienne, jego samego dręczy sumienie, nie umie sobie znaleźć miejsca, osiągnąć spokoju wewnętrznego- zostaje ukarany zsyłką na Sybir, według mnie jednak, surowszą karę stanowi dla niego jego niespokojne sumienie, które będzie już ciągle przypominało o popełnionym czynie.Podsumowanie motywu:Od zarania dziejów, człowiekowi towarzyszy zarówno zbrodnia, jak i kara. Od zawsze ludzkość była poddawana pokusom popełniania złych, godnych potępienia czynów i od zawsze ludzie, którzy dopuszczają się tego rodzaju czynów zostają ukarani. Kary przyjmowały rozmaite formy, lecz nikt jej nie uniknął. Prawda zawsze w końcu zostaje ujawniona, a zbrodnia ukarana.Apokalipsa:Wyraz apokalipsa (pochodzący z języka greckiego, od 'apokalipsis'), znaczy 'odsłonięcie', 'objawienie'. Stanowi końcową księgę biblijną, mówiącą o końcu świata oraz o Sądzie Ostatecznym. Jest ona dziełem Ewangelisty - Św. Jana, który otrzymał od Boga wizję tego czasu."Nie Boska Komedia" - autorstwa Zygmunta Krasińskiego- Dzieło napisane w odrodzeniu. Przeciwnie do innych utworów tej epoki, podejmujących kwestie niepodległościowe, dzieło to dotyka kwestii społecznych.-Główną postać utworu to hrabia Henryk, snujący marzenia o zostaniu poetą, jednak nie potrafi on dostrzec różnicy pomiędzy prawdą a fałszem. Owładnięty nadprzyrodzonymi mocami, zapomina o najbliższych, co jest powodem śmierci jego małżonki, zaś syn imieniem Orcio, jest obdarzony talentem poetyckim, jednak traci swój wzrok.- Powodowany szlachetnymi pobudkami Henryk, umiera nie tylko fizycznie, lecz także duchowo, ukarany zostaje wiecznym potępieniem.- Porażka, którą ponoszą arystokraci w konfrontacji z rewolucjonistami, świadczy o tym, iż warstwa ta jest z góry skazana na klęskę, zaś nowa władza, skupiona w rękach rewolucjonistów, wydaje się całkowicie destrukcyjna- Rewolucja przestawiona w utworze, jest procesem nieuchronnym oraz nieuniknionym, wiedzie świat ku zagładzie, dzieło zakończone jest przepowiednią zwycięstwa Chrystusa, co jest symbolem boskiego uczestnictwa w dziejach świata i człowieka ("Galilejczyku zwyciężyłeś")"Dies Irae" - autorstwa Jana Kasprowicza.- Wiersz ten jest hymnem, napisanym w Młodej Polsce. Jego tytuł to inaczej 'dzień gniewu', a więc Sądu Ostatecznego.- utwór podejmuje temat końca świata oraz poetycką wizję Sądu Ostatecznego, inaczej - Apokalipsy.- Jest to wizja przerażająca, budząca trwogę, ukazująca ogarniający świat całkowity chaos, w rzekach zamiast wody, płynie krew, wszystko ulega zniszczeniu, żywioły okazują swą potęgę, otwierają się groby i wstają z nich wszyscy umarli, którzy wraz z żywymi udaj a się na sąd.- Wszystkich ludzi ogania panika, niemoc, bezradność, lecz nadal nie potrafią powstrzymać się od złego- Stwórca okazuje się bezlitosny, nieubłagany, pozostaje obojętny na ludzkie losy, lecz jest sprawiedliwym sędzią- Apokalipsa zdaniem poety, to ogromna katastrofa, całkowite zniszczenie oraz Sąd Ostateczny, potem nie ma już nic.Podsumowanie motywu apokaliptycznego:Apokalipsa przybiera rozmaitą postać w poszczególnych utworach literackich. Niektórzy sądzą iż stanowi ona koniec czegoś, ale nie koniecznie koniec świata. Może stanowić koniec jakiegoś systemu, pewnego okresu, w jakim dokonuje się załamanie czegoś, jedna rzeczywistość popada w ruinę, a na jej pozostałościach ę nowy porządek. Natomiast zdaniem innych, Apokalipsa ma swój koniec w chwili Sądu Ostatecznego, po którym nie istnieje już nic.2) Motywy z Mitologii w dziełach literackichMotyw prometejski:Wywodzi się on z mitycznej historii tytana Prometeusza. Według starożytnych wierzeń, stworzył on człowieka, lepiąc go z gliny pomieszanej ze łzami. Prometeusz był opiekunem rodzaju ludzkiego, który tak ukochał, iż wykradł dla niego z Olimpu boski ogień i podarował go człowiekowi. Za ten zuchwały czyn przeciwko boskiej woli, Zeus ukarał ludzkość nieszczęściami oraz cierpieniami, zaś Prometeusza rozkazał przykuć do skał w górach Kaukazu. Mityczny Prometeusz rysuje się w utworach literackich, jako buntownik oraz dobroczyńca, ponoszący ofiarę dla innych.III część "Dziadów" - Adama Mickiewicza-ściślej, chodzi tutaj o ukazaną w utworze "Wielką Improwizację". Obrazuje ją II scena dzieła, kiedy więzień - Konrad, przebywając samotnie w celi, nawiązuje rozmowę - a właściwie monolog ze Stwórcą.-Bohater pragnie poznać losy przeszłe oraz przyszłe, domaga się od Najwyższego władzy absolutnej nad światem i wszelkim stworzeniem, chce, aby Bóg dał mu "rząd dusz". Gdy nie otrzymuje odpowiedzi na swe żądania, wyzywa Stwórcę na pojedynek, posuwa się nawet do bluźnierstwa przeciw niemu, podkreśla swoją jedność z narodem (mówi: "Ja i ojczyzna to jedno./ Nazywam się Milijon- bo za miliony kocham i cierpię katusze"). Nazywa Stwórcę carem, lecz przemawia za niego diabeł.-Bohater przypisuje sobie boską moc, uważa się za kogoś, ponad ludźmi-Buntuje się wobec Boga, podobnie jak Prometeusz, czyni to w imieniu całej ludzkości, protestuje przeciw wierze, panującej władzy."Dies Irae" - autorstwa Jana Kasprowicza- wspomniany już wcześniej hymn z epoki Młodej Polski, przy okazji omawiania nawiązań do Apokalipsy- Bohaterem obdarzonym cechami Prometeusza, jest tutaj Adam, który błaga Stwórcę, by okazał swą litość. Jednak Bóg, pozostaje głuchy na jego błagania. Wzbudza to gniew u Adama, który podnosi bunt wobec Boga, posługuje się bluźnierstwami, opowiada się za ludzkością, ponosi na jej rzecz ofiary, wyraża przekonanie, iż to Bóg ponosi odpowiedzialność za grzeszne usposobienie człowieka, gdyż on jest jego Stwórcą, więc również stwórcą panującego na świecie zła."Siłaczka" - autorstwa Stefana Żeromskiego-Żeromski napisał ten utwór w epoce Młodej Polski. Jest opowiadaniem zawierającym elementy pozytywistycznych ideologii (praca u podstaw).- jest to historia losów Pawła Bareckiego. Bohater jest z zawodu lekarzem, który zjawia się w niewielkiej miejscowości, z zamiarem pracy. Kiedy po wielu latach spotyka swoją młodzieńczą miłość, w ostatnich chwilach życia powracają do niego wspomnienia, wyznawanych przez niego niegdyś wzniosłych idei-kolejną bohaterką utworu jest Stanisława Bozowska. Jest ona niezłomna w wyznawaniu swoich ideałów, nie kapituluje tak jak Paweł. Była uboga dziewczyną, borykającą się z ciężkim losem, lecz wszystko poświęciła pracy wśród jeszcze bardziej skrzywdzonych niż ona. Była nauczycielką, dającą lekcje ubogim dzieciom. Pomagając innym traci swoje zdrowie, a później i życie. Do końca jednak jest wierna własnym pogladom.Podsumowanie prometeizmu:Twórcy okresu Romantyzmu oraz Pozytywizmu, często wykorzystywali motyw prometejski w swoich utworach. Romantycy ukazywali Prometeusza w roli człowieka, który podnosi bunt wobec Boga, nie chce już więcej cierpień. Bohaterowie epoki romantyzmu, często prowokowali Boga do pojedynków, domagali się Jego reakcji na panujące dookoła zło. Żądali, by mu w jakiś sposób zapobiegł, przestał być obojętny. Natomiast pozytywiści, przedstawiali postawę prometejską, jako ponoszenie ofiar na rzecz innych, ufność w program epoki, zakładającej m.in. "pracę u podstaw" oraz "pracę organiczną".wątek Ikara oraz DedalaMotyw ten swoje źródło ma w mitycznej historii ukazujące losy Dedala i jego syna Ikara. Dedal to mityczny rzeźbiarz i konstruktor, żył w Atenach we dworze należącym do króla Minosa. Na prośbę króla zbudował labirynt, w którym więziony był potwór - Minotaur. Po zakończeniu prac nad labiryntem, pragnął powrócić do swej ojczyzny, jednak Minos nie wyrażał na to zgody. Mądry Dedal, skonstruował więc dla siebie oraz syna, skrzydła z ptasich piór połączonych woskiem. Przed podróżą Dedal ostrzegał Ikara przed zbytnim wzlatywaniem ku słońcu, które może rozpuścić wosk, jednak zachłyśnięty wolnością Ikar zapomniał o radach ojca. Wzbił się za wysoko, słońce roztopiło wosk na skrzydłach i młodzieniec stracił życie upadając na ziemię. Wyspa, na którą spadł, nazwana została od tego czasu Ikarią."Oda do młodości" - autorstwa Adama Mickiewicza-Wiersz powstały w romantyzmie, opublikowany został w zbiorze "Poszyj" A. Mickiewicza.-można w nim wyróżnić trzy części - pierwsza ukazuje podział świata na pół: góry oraz doły. Młodzi, czyli romantycy znajdują się na górze, zaś Starzy, czyli klasycy, są na dole.-przedstawicielom klasycyzmu brak sfery duchowej, wiodą życie w ponurej, martwej rzeczywistości, ufają tylko temu, co są w stanie zobaczyć, nie dopuszczają do siebie żadnych zmian- druga część opowiada o tym, żeby się zjednoczyć i rozpocząć walkę z klasykami, aby stworzyć nową rzeczywistość, młodzi pragną do tego doprowadzić działaniami rewolucyjnymi, pragną szybkich zmian. Z kolei trzecia część wiąże się ze stworzeniem nowej rzeczywistości, do której mają doprowadzić młodzi- dostrzec tutaj można wyraźne odwołanie się do mitycznej historii Dedala oraz Ikara. Przedstawicieli starego porządku - konserwatystów, autor porównał tutaj do Dedala, obdarzonego umiejętnością trzeźwego oglądu świata, osoby, która mocno stąpa po twardym gruncie. Zaś młodzi są podobni do Ikara, są romantykami, pragnącymi zmian, najważniejszą rolę w ich postępowaniu odgrywają uczucia, sfera marzeń i ducha."Ikar" - autorstwa Jarosława Iwaszkiewicza.-Jest to współczesna opowieść, która mówi o wydarzeniach toczących się w stolicy Polski, w czasie okupacji. Narrator mówi o chłopcu imieniem Michaś, który przez swoją nieostrożność, zafascynowanie czytaną właśnie książkę, wszedł bezwiednie na ulicę. Na jego nieszczęście, przejeżdżał tamtędy pojazd gestapowców, którzy go schwytali i przypuszczalnie zamordowali.-Michaś stanowi wizerunek współczesnego Ikara, który podekscytowany możliwością lotu w przestworzach, sprowadził na siebie śmierć. Podobnie bohater opowiadania Iwaszkiewicza, zapomniał o całym świecie, pochłonięty lekturą, zapominając o obowiązującym zakazie czytania i również doprowadził się do zguby."Wciąż o Ikarach głoszą choć doleciał Dedal" - autorstwa Ernesta Brylla.-Utwór Brylla odwołuje się do obrazu, namalowanego przez Breughela, zatytułowanego "Upadek Ikara".- Autor wyraża opinię, iż większość ludzi bezzasadnie zachwyca się Ikarem, ponieważ to Dedala należy traktować jako bohatera- Narrator ma dość lekceważący stosunek do postaci Ikara, podziwia natomiast Dedala, który postępuje rozsądnie oraz logicznie w swoich dążeniach- Poeta adaptuje mityczną historię do czasów współczesności i dowodzi jej ponadczasowej wymowy.Podsumowanie motywu:W dziełach, które nawiązują do mitu "O Dedalu i Ikarze", można dostrzec dwie postawy. Pierwsza stanowi pochwałę postawy, którą reprezentuje Dedal - człowiek odbierający rzeczywistość racjonalnie, rozsądnie, nie oddaje się fantazjom, gdyż takie zachowanie, według niego mogą sprowadzić kłopoty. Z kolei w dziele Iwaszkiewicza, zauważyć można pochwałę zachowania Ikara - młodzieńca, dla którego najważniejsze są uczucia oraz sfera marzeń.wątek SyzyfaPochodzi od mitu opowiadającego o losach Syzyfa. Przechytrzył on Hadesa, co pozwoliło mu podstępnie wrócić do świata żywych. Kiedy ta wiadomość dotarła do innych bogów, postanowili ukarać Syzyfa. Jego kara polegała na wiecznym wtaczaniu wielkiego głazy na górę, jednak kiedy wydawało się, iż dzieło jest już ukończone, głaz wyślizgiwał się z rąk Syzyfa i musi on swą pracę zaczynać na nowo."Ludzie bezdomni" - autorstwa Stefana Żeromskiego.-powieść ta, stanowi przełomowe dzieło w twórczości Żeromskiego, dzięki któremu umocnił on swoją pozycję wielkiego pisarza-utwór przedstawia dzieje Tomasza Judyma, który jest młodym lekarzem, za swoją misję uznającym służenie ludziom najuboższym. Judyma charakteryzuje ogromna wrażliwość na krzywdę innych. Jest osamotniony w swoich dążeniach i staraniach o poprawę bytu ludzi, żyjących w nędzy-Autor porównuje Judyma do mitycznego Syzyfa, ponieważ podobnie do tego mitycznego bohatera, także i on wykonuje mozolną i ciężką pracę, lecz niezłomnie i wytrwale dąży do zrealizowania swoich wzniosłych zamierzeń-Także i cechy charakteru Judyma upodobniają go do Syzyfa. Tak jak on, Judym nie rezygnuje ze swej pracy, nie zamierza się poddać"Syzyfowe prace" - autorstwa Stefana Żeromskiego.-To powieść odwołująca się do czasów, gdy Polska znajdowała się pod zaborami- Utwór przedstawia historie rusyfikacji Polaków, usiłowano robić wszystko, aby spowodować, że Polacy zapomną o swej tożsamości narodowej, w szkołach nauczano w języku rosyjskim, istniał zakaz posługiwania się językiem ojczystym- "Syzyfem" jest tutaj cały naród polski, z całych sił przeciwstawiający się rusyfikatorom, a także sami zaborcy, pragnący stłamsić "polskość" Polaków.Podsumowanie motywu SyzyfaTermin "syzyfowa praca" jest określeniem morderczej, żmudnej oraz nie mającej końca pracy, która w dodatku nie przynosi efektów. Te wszystkie rzeczy zawierali twórcy w swoich utworach. Należy także pamiętać o innej stronie Syzyfa, jaką z pewnością stanowi wytrwałość w realizacji swoich zamierzeń. Bohaterowie, których można nazwać Syzyfami, odznaczają się determinacją, wytrwałością oraz trwaniem przy swoich obranych ideach mimo licznych przeszkód stających im na drodze.ZAKOŃCZENIE:Kończąc niniejszą pracę, pozwolę sobie przytoczyć słowa C. K. Norwida:"Przyszłość ocala, co jej potrzebne"Nie znamy naszych przyszłych losów, nie wiemy co nas jeszcze spotka. We współczesnych czasach, kiedy rządzi kapitalizm, wszyscy ludzie pochłonięci są pogonią za pieniądzem, myśli jedynie o dobrach materialnych. Wielu dzisiejszych twórców jest niepewnych przyszłości, swoje obawy więc, zamykają w swoich utworach, odwołując się często do minionej kultury śródziemnomorskiej. Uważam, iż twórcy nigdy nie zrezygnują z odwołań do Biblii oraz Mitologii, gdyż stanowią one dzieła, które nie giną wraz z upływem czasu, zawierają prawdy uniwersalne, dlatego też na stałe zapisane są w ludzkiej pamięci.

Answer 2

http://zadane.pl/zadanie/217762 wejdź w ten link tam będziesz miał zbiór utworów nawiązujących do mitologii :D