Question

Postanowienia soboru w Konstancji BARDZO PILNE.... DAM NAJ

Answer 1

Było to do XX w. największe w historii zgromadzenie międzynarodowe. Celem soboru było przywrócenie jedności papiestwa (zlikwidowanie Wielkiej Schizmy Zachodniej) oraz reforma Kościoła. W momencie zwołania Soboru w 1414 r. aż trzech 'papieży' uważało się za prawowitych: Benedykt XIII, (papież awinioński; zob. Niewola Awiniońska), Grzegorz XII (papież rzymski) i Jan XXIII (wybrany podczas soboru w Pizie, który głosił wyższość władzy soboru nad władzą papieża, tzw. koncyliaryzm). Ojcowie Soboru w Konstancji zasugerowali wszystkich trzem papieżom abdykację. Ostatecznie 11 listopada 1415 r. wybrano Marcina V kończący tym samym schizmę. Sobór obradował jednak dalej rozważając kwestie doktrynalne związane m.in. z nauczaniem Jana Wiklifa i Jana Husa. Ten ostatni obecny na soborze, mimo listu żelaznego od cesarza Zygmunta Luksemburskiego, został przez sobór potępiony, skazany i spalony. Egzekucja odbyła się 6 lipca 1415 r. Sobór podjął też reformę Kościoła uchwalając 5 dekretów w duchu koncyliarystycznym - zgodnie z nimi to sobór właśnie, a nie papież, miał stanowić najwyższy autorytet w Kościele. Na soborze w Konstancji obecna też była delegacja polska, na czele z abp gnieźnieńskim Mikołajem Trąbą, który tam właśnie mianowany został pierwszym prymasem Polski. W odpowiedzi na fałszywe oskarżenia krzyżaków o to, iż Polacy bronią pogan i sprzymierzają się z nimi przeciw chrześcijanom, ze znakomitą przemową wystąpił profesor Uniwersytetu Krakowskiego i jego ówczesny rektor, Paweł Włodkowic. Potępił on doktrynę nawracania pogan mieczem i przedstawił koncepcję tolerancji i możliwości pokojowej współpracy chrześcijan i pogan.