Eqou
Obrady ostatniego sejmu Rzeczypospolitej, zawiązanego pod węzłem konfederacji targowickiej, trwały od 17 VI do 23 IX 1793 r. Sejm ten zbojkotowała większość patriotycznej elity politycznej. Posłami zostali głównie ludzie szukający osobistej kariery, działający na polecenie i pod presją ambasadora rosyjskiego Jakuba Jana Sieversa. Był to jeden z najburzliwszych sejmów w historii Rzeczypospolitej, jego obrady odbywały się pod dyktando Sieversa.
O ile rokowania w sprawie traktatu cesyjnego z Rosją przebiegły sprawnie, to z Prusami okazały się znacznie bardziej skomplikowane. Dopiero pod naciskiem rosyjskiego ambasadora sejm zgodził się, na wniosek posła pruskiego Henryka Ludwika Buchholtza, aby deputacji sejmowej powołanej do rokowań z Rosją, składającej się ze wszystkich ministrów, 6 senatorów i 18 posłów, rozszerzyć uprawnienia również do negocjacji z Prusami. Jednakże sejm zastrzegł, że rozmowy mają dotyczyć tylko spraw handlowych z wyłączeniem kwestii terytorialnych. Na początku sierpnia rozpoczęły się trwające kilka następnych tygodni rokowania, które nie przyniosły żadnych uzgodnień wskutek przewlekłych sporów w nieistotnych kwestiach. Ponieważ deputacja wysuwała coraz nowe żądania w stosunku do Prus, dopiero pod koniec sierpnia poseł pruski Buchholtz został zmuszony do przyjęcia nowo ustalonych warunków traktatu.
Zmodyfikowany traktat przewidywał znacznie mniejsze nabytki terytorialne dla Prus, zredukowanie, do umiarkowanego poziomu, wygórowanych barier celnych ustanowionych przez rząd pruski. Przewidywał także gwarancję rosyjską dla traktatu handlowego prusko-polskiego. 2 września w otoczonym przez wojsko rosyjskie zamku, gdzie odbywały się obrady sejmu, posłowie zgodzili się na warunki traktatowe. Posłowie dodali jednak do uprawnień deputacji pięć nowych warunków, z których najważniejszy zapis stwierdzał, iż układ w sprawie cesji zostanie ratyfikowany dopiero po zawarciu traktatu handlowego z Prusami. 13 września rząd pruski stanowczo odrzucił warunki i poprawki z początku września, żądając podpisania traktatu w pierwotnej wersji. Pod koniec września posłowie zostali ponownie uwięzieni w sali obrad i zmuszeni do przyjęcia traktatu w wersji przedstawionej przez Buchholtza, a uzgodnionej wcześniej z ambasadorem rosyjskim. Sesja, na której uchwalono podpisanie traktatu rozbiorowego, nosi nazwę "niemej", gdyż na pytanie marszałka Stanisława Bielińskiego o zgodę izby na podpisanie przez deputację traktatu z Prusami, żaden z zebranych w sali posłów nie zabrał głosu, wszyscy milczeli. Marszałek Bieliński stwierdził wówczas, że milczenie posłów oznacza zgodę na ratyfikację traktatu cesyjnego przez deputację sejmową. Traktat rozbiorowy z Prusami został podpisany 25 IX 1793 r.
Na mocy postanowień traktatu rozbiorowego Rzeczpospolita straciła na rzecz Prus ok. 58 tys. km2 terytorium i ok. 1 136 389 mieszkańców. Do państwa pruskiego przyłączono województwa: poznańskie, gnieźnieńskie, kaliskie, sieradzkie, inowrocławskie, brzesko-kujawskie, płockie, ziemię dobrzyńską, część województwa rawskiego i skrawek mazowieckiego.
W traktacie Prusy gwarantowały ustrój Rzeczypospolitej uchwalony na sejmie grodzieńskim. Istotny był artykuł siódmy traktatu z Prusami, który przewidywał zawarcie w przyszłości dodatkowych porozumień między obydwoma państwami, oraz zawarcie traktatu handlowego regulującego opłaty celne, wymieniono również stawkę, wynoszącą 2%, na podstawie której miały zostać opracowane taryfy. Posłowie polscy zastrzegli także w traktacie możliwość skorzystania z mediacji rosyjskich w wypadku jakichkolwiek kontrowersji między państwem pruskim a Rzeczypospolitą. (Małgorzata Witecka)
1 votes Thanks 0
oktawiaaaa
Na mocy postanowień traktatu rozbiorowego Rzeczypospolita straciła na rzecz Prus około 58 tys. km kwadratowych i około 1 136 389 mieszkańców. Do państwa Pruskiego przyłączono województwa : poznańskie gnieźnieńskie kaliskie sieradzkie inowrocławskie brzesko-kujawskie płockie ziemię dobrzyńską część województwa rawskiego i skrawek mazowieckiego W traktacie Prusy gwarantowały ustrój Rzeczypospolitej uchwalony na sejmie grodzieńskim . Istotny był artykuł siódmy z Prusami który przewidywał zawarcie w przyszłości dodatkowych porozumień między obydwoma państwami , oraz zawarcie traktatu handlowego regulującego opłaty celne , wymieniono również stawkę , wynoszącą 2 % na podstawie której miały zostać opracowane taryfy . Posłowie Polscy zastrzegli także w traktacie możliwość skorzystania z mediacji rosyjskich w jakichkolwiek konntrowersji między państwem pruskim a Rzeczypospolitą.
O ile rokowania w sprawie traktatu cesyjnego z Rosją przebiegły sprawnie, to z Prusami okazały się znacznie bardziej skomplikowane. Dopiero pod naciskiem rosyjskiego ambasadora sejm zgodził się, na wniosek posła pruskiego Henryka Ludwika Buchholtza, aby deputacji sejmowej powołanej do rokowań z Rosją, składającej się ze wszystkich ministrów, 6 senatorów i 18 posłów, rozszerzyć uprawnienia również do negocjacji z Prusami. Jednakże sejm zastrzegł, że rozmowy mają dotyczyć tylko spraw handlowych z wyłączeniem kwestii terytorialnych. Na początku sierpnia rozpoczęły się trwające kilka następnych tygodni rokowania, które nie przyniosły żadnych uzgodnień wskutek przewlekłych sporów w nieistotnych kwestiach. Ponieważ deputacja wysuwała coraz nowe żądania w stosunku do Prus, dopiero pod koniec sierpnia poseł pruski Buchholtz został zmuszony do przyjęcia nowo ustalonych warunków traktatu.
Zmodyfikowany traktat przewidywał znacznie mniejsze nabytki terytorialne dla Prus, zredukowanie, do umiarkowanego poziomu, wygórowanych barier celnych ustanowionych przez rząd pruski. Przewidywał także gwarancję rosyjską dla traktatu handlowego prusko-polskiego. 2 września w otoczonym przez wojsko rosyjskie zamku, gdzie odbywały się obrady sejmu, posłowie zgodzili się na warunki traktatowe. Posłowie dodali jednak do uprawnień deputacji pięć nowych warunków, z których najważniejszy zapis stwierdzał, iż układ w sprawie cesji zostanie ratyfikowany dopiero po zawarciu traktatu handlowego z Prusami. 13 września rząd pruski stanowczo odrzucił warunki i poprawki z początku września, żądając podpisania traktatu w pierwotnej wersji. Pod koniec września posłowie zostali ponownie uwięzieni w sali obrad i zmuszeni do przyjęcia traktatu w wersji przedstawionej przez Buchholtza, a uzgodnionej wcześniej z ambasadorem rosyjskim. Sesja, na której uchwalono podpisanie traktatu rozbiorowego, nosi nazwę "niemej", gdyż na pytanie marszałka Stanisława Bielińskiego o zgodę izby na podpisanie przez deputację traktatu z Prusami, żaden z zebranych w sali posłów nie zabrał głosu, wszyscy milczeli. Marszałek Bieliński stwierdził wówczas, że milczenie posłów oznacza zgodę na ratyfikację traktatu cesyjnego przez deputację sejmową. Traktat rozbiorowy z Prusami został podpisany 25 IX 1793 r.
Na mocy postanowień traktatu rozbiorowego Rzeczpospolita straciła na rzecz Prus ok. 58 tys. km2 terytorium i ok. 1 136 389 mieszkańców. Do państwa pruskiego przyłączono województwa: poznańskie, gnieźnieńskie, kaliskie, sieradzkie, inowrocławskie, brzesko-kujawskie, płockie, ziemię dobrzyńską, część województwa rawskiego i skrawek mazowieckiego.
W traktacie Prusy gwarantowały ustrój Rzeczypospolitej uchwalony na sejmie grodzieńskim. Istotny był artykuł siódmy traktatu z Prusami, który przewidywał zawarcie w przyszłości dodatkowych porozumień między obydwoma państwami, oraz zawarcie traktatu handlowego regulującego opłaty celne, wymieniono również stawkę, wynoszącą 2%, na podstawie której miały zostać opracowane taryfy. Posłowie polscy zastrzegli także w traktacie możliwość skorzystania z mediacji rosyjskich w wypadku jakichkolwiek kontrowersji między państwem pruskim a Rzeczypospolitą. (Małgorzata Witecka)
W traktacie Prusy gwarantowały ustrój Rzeczypospolitej uchwalony na sejmie grodzieńskim . Istotny był artykuł siódmy z Prusami który przewidywał zawarcie w przyszłości dodatkowych porozumień między obydwoma państwami , oraz zawarcie traktatu handlowego regulującego opłaty celne , wymieniono również stawkę , wynoszącą 2 % na podstawie której miały zostać opracowane taryfy . Posłowie Polscy zastrzegli także w traktacie możliwość skorzystania z mediacji rosyjskich w jakichkolwiek konntrowersji między państwem pruskim a Rzeczypospolitą.