Wąż gniewosz jest zagrożnym gatunkiem wpisanym do polskiej czerownej księgi zwierząt,
wąż ten jest pod ochroną od 1952 roku, jest to niewielki wąż, o długości do 90 cm głowa jest słabo odgraniczona od reszty ciała, a ubarwienie ciała wykazuje bardzo dużą zmienność.
Ubarwienie grzbietu gniewosza jest brunatne, rdzawe, rzadziej rdzawoszare (jednak zdarzają się nawet osobniki z błękitnawo-plamistym ubarwieniem).
Przez oko przechodzi charakterystyczna dla tego gatunku prawie czarna wstęga.
Swoją nazwę zawdzięcza gniewnemu charakterowi, w chwili zagrożenia staje się agresywny i kąsa, chociaż nie jest jadowity i tak naprawdę nie stanowi żadnego zagrożenia dla człowieka.
Wąż gniewosz jest zagrożnym gatunkiem wpisanym do polskiej czerownej księgi zwierząt,
wąż ten jest pod ochroną od 1952 roku, jest to niewielki wąż, o długości do 90 cm głowa jest słabo odgraniczona od reszty ciała, a ubarwienie ciała wykazuje bardzo dużą zmienność.
Ubarwienie grzbietu gniewosza jest brunatne, rdzawe, rzadziej rdzawoszare (jednak zdarzają się nawet osobniki z błękitnawo-plamistym ubarwieniem).
Przez oko przechodzi charakterystyczna dla tego gatunku prawie czarna wstęga.
Swoją nazwę zawdzięcza gniewnemu charakterowi, w chwili zagrożenia staje się agresywny i kąsa, chociaż nie jest jadowity i tak naprawdę nie stanowi żadnego zagrożenia dla człowieka.