Lament Świętokrzyski" (inaczej "Posłuchajcie bracia miła") zwraca uwagę na ludzkie cierpienie Maryi po stracie syna. Natomiast Bogurodzica ukazuje Maryję jako przebywającą najbliżej Boga pośredniczkę łask. Kunsztowna budowa tego ostatniego utworu, związana jest z jej litanijnym charakterem - zbudowana jest z paralelnych zwrotów kierowanych do Matki Boskiej i św. Jana. Taka forma utworu służy podkreśleniu świętości postaci. Znajdują się one niejako pomiędzy Bogiem i człowiekiem. W niej pokłada się nadzieję na pomoc i opiekę. Jest więc bliska człowiekowi, ale zarazem odległa jako ideał świętości i wywyższenia.
"Bogurodzica" to średniowieczny utwór polskiej poezji religijnej, który jest jednym z najstarszych znanych polskich tekstów literackich. Wizerunek Matki Boskiej ukazany w "Bogurodzicy" jest przedstawiony jako Królowa Nieba i ziemskiej Królowej, wywyższona i pełna majestatu. Matka Boska jest przedstawiana jako wsparcie i orędowniczka dla ludzi, a jej niewysłowione cierpienie i troska są ukazywane w tekście. Mamy tutaj również motyw deesis, który w literaturze oznacza przedstawienie w utworze literackim oraz trzech postaci: Jezusa Chrystusa, Maryi oraz Jana Chrzciciela
Z kolei "Lament Świętokrzyski" to XVII-wieczny utwór poetycki, opisujący lamentacje Matki Boskiej pod krzyżem. Wizerunek Matki Boskiej w tym utworze jest bardziej emocjonalny i skupiony na jej bólu i smutku z powodu męki i śmierci Jezusa. Przedstawia ją jako Matkę pełną żalu, tęsknoty i bólu, współczującą cierpieniu swojego Syna. Mamy tutaj motyw "stabat mater dolorosa" (Stała Matka Boleściwa)
Odpowiedź:
Lament Świętokrzyski" (inaczej "Posłuchajcie bracia miła") zwraca uwagę na ludzkie cierpienie Maryi po stracie syna. Natomiast Bogurodzica ukazuje Maryję jako przebywającą najbliżej Boga pośredniczkę łask. Kunsztowna budowa tego ostatniego utworu, związana jest z jej litanijnym charakterem - zbudowana jest z paralelnych zwrotów kierowanych do Matki Boskiej i św. Jana. Taka forma utworu służy podkreśleniu świętości postaci. Znajdują się one niejako pomiędzy Bogiem i człowiekiem. W niej pokłada się nadzieję na pomoc i opiekę. Jest więc bliska człowiekowi, ale zarazem odległa jako ideał świętości i wywyższenia.
"Bogurodzica" to średniowieczny utwór polskiej poezji religijnej, który jest jednym z najstarszych znanych polskich tekstów literackich. Wizerunek Matki Boskiej ukazany w "Bogurodzicy" jest przedstawiony jako Królowa Nieba i ziemskiej Królowej, wywyższona i pełna majestatu. Matka Boska jest przedstawiana jako wsparcie i orędowniczka dla ludzi, a jej niewysłowione cierpienie i troska są ukazywane w tekście. Mamy tutaj również motyw deesis, który w literaturze oznacza przedstawienie w utworze literackim oraz trzech postaci: Jezusa Chrystusa, Maryi oraz Jana Chrzciciela
Z kolei "Lament Świętokrzyski" to XVII-wieczny utwór poetycki, opisujący lamentacje Matki Boskiej pod krzyżem. Wizerunek Matki Boskiej w tym utworze jest bardziej emocjonalny i skupiony na jej bólu i smutku z powodu męki i śmierci Jezusa. Przedstawia ją jako Matkę pełną żalu, tęsknoty i bólu, współczującą cierpieniu swojego Syna. Mamy tutaj motyw "stabat mater dolorosa" (Stała Matka Boleściwa)