Grecja i Rzym to dwie starożytne cywilizacje, które znacznie wpłynęły na życie w starożytności. Osiągnęły one bardzo wysoki poziom rozwoju już bardzo dawno temu, jednak ich osiągnięcia naukowe pozostały do dziś, nadal korzystamy z ich nauk, ale i podziwiamy ich wyczyny. Postaram się omówić dorobek kulturowy obu tych cywilizacji. Dorobek kulturalny Greków dotyczył wielu różnych dziedzin – filozofii, matematyki, astronomii, medycyny, literatury i sztuki. Jednym z nich była także architektura. Niektóre z greckich budowli przetrwały do dziś, co jest uznawane za fenomen, zważywszy na narzędzia jakimi się posługiwali. Po za tym budowle te są olbrzymich wielkości. Sposób w jaki je zaprojektowano i wykonano jest wielką zagadką nawet dzisiejszych naukowców. Sztukę Grecką ukształtowały warunki etniczne Grecji i kult dla tradycyjnych bóstw lub narodowych bohaterów. Zamiłowanie Greków do filozofowania sprawiło, że pierwsi na świecie wypracowali teorię sztuki, bardzo logiczną i prostą. Dzieje sztuki greckiej przypadają głównie na pierwsze tysiąclecie przed n.e. i wtedy też oddziaływanie tej sztuki osiągnęło szczyt. W czasach rzymskich i z początkiem chrześcijaństwa, a więc od I do IV wieku n.e. sztuka grecka, tak jak grecka filozofia, jak cała kultura tego kraju, żyła odblaskiem dawnej chwały.1 Najpiękniejszymi budowlami greckimi były różnorodne świątynie ,otoczone kolumnadą, w kształcie prostokąta, a także Partenon. Partenon dowodzi istnienia doskonałych proporcji w sztuce greckiej. Zbudowano go z białego marmuru, pochodzącego z kamieniołomów na zboczu Góry Pentelikon. Marmurowe rzeźby ustawiono wzdłuż świątyni, ozdabiały one również oba jej krańce2. W Grecji wytworzyły się także trzy style: dorycki, joński i koryncki. Tamte czasy zapoczątkowały także rozkwit sztuki rzeźbiarskiej. Tematem rzeźb było zazwyczaj przedstawienie człowieka w odpowiednich proporcjach. Posągi bogów umieszczane były głównie w świątyniach. Występowały również płaskorzeźby , przedstawiające historie bóstwa lub bohatera związanego z danym miejscem. Kolejną dziedziną, której za twórców możemy uznać Greków, była filozofia. Grecy próbowali szukać odpowiedzi na pytania o istotę świata, jego praprzyczyny, rozwoju przyrody, a także o sensie życia człowieka, jego naturze i wartościach. Pierwszym filozofem był Sokrates, ale było także wielu innych takich jak Platon (twórca idealizmu), Arystoteles, Tales z Miletu, Anaksymenes, Anaksymandra, Heraklit oraz Demokryt. Ich teorie dały początki istotnym kierunkom filozoficznym, takich jak stoicyzm i epikureizm. Ich poglądy miały znaczny wpływ na dalszy rozwój nauki i filozofii europejskiej. Filozofie w Grecji nie gromadzili wiedzy, tylko próbowali ją wykorzystać. Kontynuowali dorobek innych cywilizacji w dziedzinie medycyny. Przejęli od Babilończyków i Egipcjan wiedzę astronomiczną i rozwinęli ją, podobnie jak arytmetykę i geometrię (twierdzenie Pitagorasa). Stworzyli także podstawy techniki wojennej. Arystoteles dokonał podziału nauk na trzy grupy: nauki teoretyczne (metafizyka, fizyka i matematyka), nauki praktyczne (etyka i polityka) oraz nauki wytwórcze (sztuka i retoryka). Zajmując się teorią polityki, wyodrębnił trzy ustroje prawidłowe (monarchię, arystokrację i politeję) i trzy nieprawidłowe (tyranię, oligarchię i demokrację). Od położenia szkół Arystotelesa i Platona wiążą się nazwy dzisiejszych szkół: Liceum od ogrodów Lykejon i Akademia od gaju poświeconego greckiemu herosowi – Akademosowi.
Grecja i Rzym to dwie starożytne cywilizacje, które znacznie wpłynęły na życie w starożytności. Osiągnęły one bardzo wysoki poziom rozwoju już bardzo dawno temu, jednak ich osiągnięcia naukowe pozostały do dziś, nadal korzystamy z ich nauk, ale i podziwiamy ich wyczyny. Postaram się omówić dorobek kulturowy obu tych cywilizacji.
Dorobek kulturalny Greków dotyczył wielu różnych dziedzin – filozofii, matematyki, astronomii, medycyny, literatury i sztuki. Jednym z nich była także architektura. Niektóre z greckich budowli przetrwały do dziś, co jest uznawane za fenomen, zważywszy na narzędzia jakimi się posługiwali. Po za tym budowle te są olbrzymich wielkości. Sposób w jaki je zaprojektowano i wykonano jest wielką zagadką nawet dzisiejszych naukowców.
Sztukę Grecką ukształtowały warunki etniczne Grecji i kult dla tradycyjnych bóstw lub narodowych bohaterów. Zamiłowanie Greków do filozofowania sprawiło, że pierwsi na świecie wypracowali teorię sztuki, bardzo logiczną i prostą. Dzieje sztuki greckiej przypadają głównie na pierwsze tysiąclecie przed n.e. i wtedy też oddziaływanie tej sztuki osiągnęło szczyt. W czasach rzymskich i z początkiem chrześcijaństwa, a więc od I do IV wieku n.e. sztuka grecka, tak jak grecka filozofia, jak cała kultura tego kraju, żyła odblaskiem dawnej chwały.1
Najpiękniejszymi budowlami greckimi były różnorodne świątynie ,otoczone kolumnadą, w kształcie prostokąta, a także Partenon. Partenon dowodzi istnienia doskonałych proporcji w sztuce greckiej. Zbudowano go z białego marmuru, pochodzącego z kamieniołomów na zboczu Góry Pentelikon. Marmurowe rzeźby ustawiono wzdłuż świątyni, ozdabiały one również oba jej krańce2. W Grecji wytworzyły się także trzy style: dorycki, joński i koryncki. Tamte czasy zapoczątkowały także rozkwit sztuki rzeźbiarskiej. Tematem rzeźb było zazwyczaj przedstawienie człowieka w odpowiednich proporcjach. Posągi bogów umieszczane były głównie w świątyniach. Występowały również płaskorzeźby , przedstawiające historie bóstwa lub bohatera związanego z danym miejscem.
Kolejną dziedziną, której za twórców możemy uznać Greków, była filozofia. Grecy próbowali szukać odpowiedzi na pytania o istotę świata, jego praprzyczyny, rozwoju przyrody, a także o sensie życia człowieka, jego naturze i wartościach. Pierwszym filozofem był Sokrates, ale było także wielu innych takich jak Platon (twórca idealizmu), Arystoteles, Tales z Miletu, Anaksymenes, Anaksymandra, Heraklit oraz Demokryt. Ich teorie dały początki istotnym kierunkom filozoficznym, takich jak stoicyzm i epikureizm. Ich poglądy miały znaczny wpływ na dalszy rozwój nauki i filozofii europejskiej. Filozofie w Grecji nie gromadzili wiedzy, tylko próbowali ją wykorzystać. Kontynuowali dorobek innych cywilizacji w dziedzinie medycyny. Przejęli od Babilończyków i Egipcjan wiedzę astronomiczną i rozwinęli ją, podobnie jak arytmetykę i geometrię (twierdzenie Pitagorasa). Stworzyli także podstawy techniki wojennej. Arystoteles dokonał podziału nauk na trzy grupy: nauki teoretyczne (metafizyka, fizyka i matematyka), nauki praktyczne (etyka i polityka) oraz nauki wytwórcze (sztuka i retoryka). Zajmując się teorią polityki, wyodrębnił trzy ustroje prawidłowe (monarchię, arystokrację i politeję) i trzy nieprawidłowe (tyranię, oligarchię i demokrację).
Od położenia szkół Arystotelesa i Platona wiążą się nazwy dzisiejszych szkół: Liceum od ogrodów Lykejon i Akademia od gaju poświeconego greckiemu herosowi – Akademosowi.