Question

Poproszę o opisanie portetu sarmackiego i portetu trumiennego

tylko prosze nie kopiowaćz wikipedi!

Answer 1

Portret trumienny to realistyczna podobizna zmarłego, która była specyficznym wytworem polskiej nacji – sarmatów, ich pojmowaniem praw życia oraz śmierci. Była to część castrum doloris szeroko rozwiniętego w XVII oraz XVIII wieku. W tym czasie zyskało ono wyjątkową oprawę architektoniczno – scenograficzną i posiadało bogaty program symboliczno-alegoryczny.  Castrum doloris umieszczany był w kościele zwykle przed ołtarzem lub też na środku nawy albo w kaplicy. Składał się z takich elementów jak: tempietto, baldachim, fragment fortyfikacji, piramida, obelisk, figura świętych, personifikacja, elementy heraldyczne i symboliczne, portret trumienny oraz sceny z życia osoby zmarłej.  W barokowej Polsce przy castrum odbywał się  spektakl pogrzebowy zwany theatrum funebris.

 

Portret sarmacki to gatunek w malarstwie, specyficzny dla dawnych ziem Rzeczypospolitej – nie posiadał on swojego precedensu ani następstwa w sztukach plastycznych żadnego innego kraju.

Jego kształtowanie się było związane z bardzo szczególnym dla polskiego społeczeństwa okresem, gdy rody magnackie stale poszerzały sfery swoich wpływów, zdobywały ogromne majątki i budowały imponujące pałace, urastając jednocześnie do godności nowych mecenasów sztuki. W siedzibach magnaterii powstawały sporych rozmiarów galerie, które z powodu przywiązania do rodowej historii (a częściej ze snobizmu) przyozdabiano wizerunkami przodków i współczesnych członków rodziny. Wykonywali je najczęściej artyści z lokalnych cechów malarskich, a w przypadku bogatszych rodów – nadworni malarze pracujący pod dyktando zleceniodawców.