Poproszę o interpretację cytatów zgodnie z lalką Bolesława Prusa
- „czuł, że w ciągu kilku godzin, które spędził w nadrzecznej dzielnicy, zaszła w nim jakaś zmiana"
-
„Pewnego dnia przyszło mu na myśl, że gdyby kazała mu rzucić się w wodę i umrzeć, umarłby błogosławiąc ją."
-„A czymże ja jestem, zarówno obcy im wszystkim?..."
-„Przecież w łeb sobie nie wypalę - myślał. - Gdybym choć zbankrutował, ale tak!... Pogardzałbym sam sobą, gdyby z tego świata miała mnie wymieść spódnica..."
Pilne dam naaaj
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
- „czuł, że w ciągu kilku godzin, które spędził w nadrzecznej dzielnicy, zaszła w nim jakaś zmiana" : Stanisław Wokulski był rozdarty pomiędzy Izabelą a światem realnym(rzeczywistym) żył tylko nią i marzeniem by była jego ukochaną,cytat ten ukazuje rozdarcie Stanisława który zaślepiony miłością do Łeckiej myśli też realnie i zdaje sobie sprawę ze swoich głupich czynów(działań).Obserwuje siebie,skupia się na sobie i widzi że zaszła w nim wielka zmiana nie myśli już realnie jest zaślepiony,oszukuje samego siebie.
-„Pewnego dnia przyszło mu na myśl, że gdyby kazała mu rzucić się w wodę i umrzeć, umarłby błogosławiąc ją." : Cytat ten wyraża miłość Wokulskiego i poświecenie dla Izabeli.Stanisław jest tak jakby miniaturką którą steruje łecka jest poddany jej woli,kompletnie przez nią omamiony,zakochany.Stanisław zrobił by dla Izabeli wszystko o czym świadczą takie sceny w utworze jak wygrana w wyścigu konnym,spółka z ojcem Łęckiej,dawanie pieniędzy na kwesty,wszsytko to uważał za totalne głupoty ale odkąd poznał swoją miłość przestał myśleć racjonalnie.
-„A czymże ja jestem, zarówno obcy im wszystkim?..." - Cytat świadczy o klasie społecznej (arystokracji) z którą Wokulski miał problemy by nawiązać kontakt.Wokulski nie był szanowany przez arystokracje był dla nich zwykłym subiektem,jednak wiedział że jak uda się mu dostać w kręgi tej klasy ma szanse zbliżyć się do Izabeli.
-„Przecież w łeb sobie nie wypalę - myślał. - Gdybym choć zbankrutował, ale tak!... Pogardzałbym sam sobą, gdyby z tego świata miała mnie wymieść spódnica..." - W tym cytacie Stanisław myśli racjonalnie,nie popełni samobójstwa ma szczytne cele w swoim życiu,wie jednak że cieżko będzie mu znieść rozstanie z Izabelą i popadnie w wielką depresję.Wokulski jest zaślepiony uczuciem do Łęckiej lecz ma swój rozum i honor.