Julia Kapulet, także Julia Capuleti (ang. Juliet Capulet) – fikcyjna postać z tragedii Williama Szekspira pod tytułem Romeo i Julia. W pierwszych wydaniach tego utworu jej imię brzmiało Julietta.
Romeo Monteki (ang. Romeo Montague) – postać fikcyjna z tragedii Williama Szekspira pod tytułem Romeo i Julia. W oryginale długość wypowiadanych przez niego kwestii to 612 wersów :p
Romeo to tytułowy bohater dramatu Williama Szekspira. Był mieszkańcem Werony, potomkiem pana Montekiego i podobnie jak jego rodzina, nie lubił Kapuletów.
Młodzieniec był bardzo przystojny i szlachetny. Dbał o swój wygląd. Był dobrze zbudowany, tak wiec pojedynki nie sprawiały mu problemów. Udowodnił to szczególnie wtedy, gdy zabił Tybalta.
Był niekonsekwentny, uparty i nieopanowany. Na balu u Kapuletow ze wzajemnością zakochał sie w Julii, nie wiedząc, ze pochodzi ona ze znienawidzonego rodu Kapuletow. Romeo tak mówił o miłości do Julii: "Dowiedz sie zatem, ze anioł kobieta, Którą ukochał, jest z krwi Kapuleta. Jego to dziecko i nadzieja cala; Jak ja ją, tak ona mnie pokochała, I do jedności, która nas już splata, Brakuje tylko, byś nas ty dla świata Stula zjednoczył. Gdzie, o jakiej dobie Dozgonną miłość przysięgliśmy sobie, Powiem Ci idąc, czcigodny kapłanie; Błagam ćię tylko, niech sie to dziś stanie." Był bardzo odważny, gdyż naraził życie, aby spotkać sie w ukochana. Dziek Julii zmienia swoje życie; pokornieje, dojrzewa wewnętrznie. Wielkie uczucie do Julii uświadamia mu, ze życie ma sens tylko przy jej boku. Kiedy zostaje skazany na wygnanie mówi: "Zewnątrz Werony nie ma świata, Tylko tortury, czyściec piekło samo! Stad być wygnanym, jest to być wygnanym ze świata."
Julia Kapulet jest jednym z głównych bohaterów dramatu W.Szekspira pt. "Romeo i Julia". Jest to czternastoletnia dziewczyna mieszkająca w Weronie, mieście położonym we Włoszech. Nie znamy dokładnego wyglądu Julii, jednak ze słów Romeo dowiadujemy się, że była ona piękną nastolatką. Młodzieniec porównuje ją do śnieżnego gołębia, gdy jej towarzyszki ztają się gronem kawek. Twierdzi, że piękność Julii zawstydza blask jarzących się świec.Monteki przyznaje, że nie widział jeszcze tak uroczej dziewczyny. Główna bohaterka na początku jest jeszcze dzieckiem - nie zna prawdziwej miłości oraz nie jest gotowa na ślub, dorosłe życie i potomstwo. Jest ona uległa w stosunku do rodziców - godzi się na ślub z Parysem, mimo iż go nie kocha. Swoje uczucia spycha na dalszy plan, chcąc zadowolić bliską rodzinę. W chwili, gdy spotyka Romea zmienia się w kobietę, która zaczyna podążać za sercem. Staje się ona czuła i troskliwa oraz nie boi się mówić o swoich uczuciach, Już podczas pierwszego spotkania z ukochanym wyznaje mu miłość. Jest także w stanie wyrzec się swej rodziny i swego nazwiska, co pokazuje, że jest zdeterminowana. Julia przestaje słuchać w większości spraw rodziców. Buntuje się, gdy ojciec informują ją o decyzji o jej zamążpójsciu za Parysa. Zostaje do końca wierna swojemu mężowi. Dziewczyna odznacza się także odwagą, gdy wypija tajemną miksturę od ojca Laurentego. Jej wielka miłość do Romea i nierozwaga doprowadzają do śmierci głównej bohaterki. Stosunek Julii do otoczenia jest pozytywny. Mimo, iż nie zaznała od rodziców miłości, szanowała ich, a ci chcieli dla niej jak najlepiej. Również jej niania - Marta pragnęła szczęścia dziewczyny. Dla Romea stała się "słońcem". Uważam, że Julia jest pozytywną bohaterką. Miłość dziewczyny do Romea odmieniła jej życie oraz doprowadziła ją do śmierci. Przez swoje postępowanie stała się charakterystyczną postacią w literaturze, która działała za głosem serca.
William Szekspir – urodził się w 1564 roku w miasteczku Stratford nad rzeką Avon, gdzie również spędził ostatnie lata swojego życia. Umarł w 1616 roku. Angielski poeta i dramatopisarz a w późniejszym okresie życia również aktor. Żył w czasach Elżbiety I i Jakuba I, kiedy to powstał teatr elżbietański. Jego ojciec John pochodził z chłopskiej rodziny, lecz po pewnym czasie porzucił rolnictwo i przeprowadził się do miasta gdzie został burmistrzem. Matka Mary pochodziła z zieministwa. Mieli ośmioro dzieci z których najstarszy był William. Ok. 1571 młody Szekspir poszedł do średniej szkoły ogólnokształcącej gdzie uczył się łaciny, historii, literatury antycznej i retoryki. Nie posiadał większego wykształcenia. W 1582 roku poslubił o osiem lat starsza Anne. Lecz w kilka lat po zawarciu małżeństwa Szekspir opuszcza Stratford i udaje się do Londynu. Z biegiem czasu zaczął grywać w teatrach, potem zaś zajął się pisaniem sztuk i poematów. Początkowo należał do kompani Sług Lorda Szambelana dysponującym własnym teatrem The Glob. Jednak najprawdopodobniej Szekspir pracował w różnych magnackich rezydencjach jako guwerner, sekretarz, a także aktor w dworskich przedstawieniach. Zdobywał sławę, poszerzał wykształcenie, czytał, poznawał wielu znanych ludzi.. Do rodzinnego miasta przyjeżdżał często, dbał o swoja rodzinę, inwestował w nieruchomości.Był on autorem 36 sztuk. Pisał kroniki historyczne, komedie oraz tragedie. Kroniki w większości tematycznie związane z dziejami Anglii w XV w. Najważniejszym motywem jego dramatów jest problem władzy, która jawi się jako demoralizująca i niszcząca. Szekspira interesuje mechanizm władzy, ukrytego obiektu ludzkich pragnień. Tematyka ta pojawia się przede wszystkim w kronikach królewskich i tragedich. Za najlepsze komedie uważa się: „Poskromienie złośnicy”, „Stracone zachody miłości”, „Sen nocy letniej”, „Wiele hałasu o nic”, „Kupiec wenecki”, zaś spośród tragedi należy wymienić: „Juliusz Cezar”, „Tymon Ateńczyk”, „Król Leos”. Drmaty psychologiczne i poetyckie: „Romeo i Julia”, „Hamlet”, „Makbet”, „Otello”.
Julia Kapulet, także Julia Capuleti (ang. Juliet Capulet) – fikcyjna postać z tragedii Williama Szekspira pod tytułem Romeo i Julia. W pierwszych wydaniach tego utworu jej imię brzmiało Julietta.
Romeo Monteki (ang. Romeo Montague) – postać fikcyjna z tragedii Williama Szekspira pod tytułem Romeo i Julia. W oryginale długość wypowiadanych przez niego kwestii to 612 wersów :p
Romeo to tytułowy bohater dramatu Williama Szekspira. Był mieszkańcem Werony, potomkiem pana Montekiego i podobnie jak jego rodzina, nie lubił Kapuletów.
Młodzieniec był bardzo przystojny i szlachetny. Dbał o swój wygląd. Był dobrze zbudowany, tak wiec pojedynki nie sprawiały mu problemów. Udowodnił to szczególnie wtedy, gdy zabił Tybalta.
Był niekonsekwentny, uparty i nieopanowany. Na balu u Kapuletow ze wzajemnością zakochał sie w Julii, nie wiedząc, ze pochodzi ona ze znienawidzonego rodu Kapuletow. Romeo tak mówił o miłości do Julii: "Dowiedz sie zatem, ze anioł kobieta, Którą ukochał, jest z krwi Kapuleta. Jego to dziecko i nadzieja cala; Jak ja ją, tak ona mnie pokochała, I do jedności, która nas już splata, Brakuje tylko, byś nas ty dla świata Stula zjednoczył. Gdzie, o jakiej dobie Dozgonną miłość przysięgliśmy sobie, Powiem Ci idąc, czcigodny kapłanie; Błagam ćię tylko, niech sie to dziś stanie." Był bardzo odważny, gdyż naraził życie, aby spotkać sie w ukochana. Dziek Julii zmienia swoje życie; pokornieje, dojrzewa wewnętrznie.
Wielkie uczucie do Julii uświadamia mu, ze życie ma sens tylko przy jej boku. Kiedy zostaje skazany na wygnanie mówi: "Zewnątrz Werony nie ma świata, Tylko tortury, czyściec piekło samo! Stad być wygnanym, jest to być wygnanym ze świata."
Julia Kapulet jest jednym z głównych bohaterów dramatu W.Szekspira pt. "Romeo i Julia". Jest to czternastoletnia dziewczyna mieszkająca w Weronie, mieście położonym we Włoszech.
Nie znamy dokładnego wyglądu Julii, jednak ze słów Romeo dowiadujemy się, że była ona piękną nastolatką. Młodzieniec porównuje ją do śnieżnego gołębia, gdy jej towarzyszki ztają się gronem kawek. Twierdzi, że piękność Julii zawstydza blask jarzących się świec.Monteki przyznaje, że nie widział jeszcze tak uroczej dziewczyny.
Główna bohaterka na początku jest jeszcze dzieckiem - nie zna prawdziwej miłości oraz nie jest gotowa na ślub, dorosłe życie i potomstwo. Jest ona uległa w stosunku do rodziców - godzi się na ślub z Parysem, mimo iż go nie kocha. Swoje uczucia spycha na dalszy plan, chcąc zadowolić bliską rodzinę. W chwili, gdy spotyka Romea zmienia się w kobietę, która zaczyna podążać za sercem. Staje się ona czuła i troskliwa oraz nie boi się mówić o swoich uczuciach, Już podczas pierwszego spotkania z ukochanym wyznaje mu miłość. Jest także w stanie wyrzec się swej rodziny i swego nazwiska, co pokazuje, że jest zdeterminowana. Julia przestaje słuchać w większości spraw rodziców. Buntuje się, gdy ojciec informują ją o decyzji o jej zamążpójsciu za Parysa. Zostaje do końca wierna swojemu mężowi. Dziewczyna odznacza się także odwagą, gdy wypija tajemną miksturę od ojca Laurentego. Jej wielka miłość do Romea i nierozwaga doprowadzają do śmierci głównej bohaterki.
Stosunek Julii do otoczenia jest pozytywny. Mimo, iż nie zaznała od rodziców miłości, szanowała ich, a ci chcieli dla niej jak najlepiej. Również jej niania - Marta pragnęła szczęścia dziewczyny. Dla Romea stała się "słońcem".
Uważam, że Julia jest pozytywną bohaterką. Miłość dziewczyny do Romea odmieniła jej życie oraz doprowadziła ją do śmierci. Przez swoje postępowanie stała się charakterystyczną postacią w literaturze, która działała za głosem serca.
William Szekspir – urodził się w 1564 roku w miasteczku Stratford nad rzeką Avon, gdzie również spędził ostatnie lata swojego życia. Umarł w 1616 roku.
Angielski poeta i dramatopisarz a w późniejszym okresie życia również aktor. Żył w czasach Elżbiety I i Jakuba I, kiedy to powstał teatr elżbietański.
Jego ojciec John pochodził z chłopskiej rodziny, lecz po pewnym czasie porzucił rolnictwo i przeprowadził się do miasta gdzie został burmistrzem. Matka Mary pochodziła z zieministwa. Mieli ośmioro dzieci z których najstarszy był William.
Ok. 1571 młody Szekspir poszedł do średniej szkoły ogólnokształcącej gdzie uczył się łaciny, historii, literatury antycznej i retoryki. Nie posiadał większego wykształcenia. W 1582 roku poslubił o osiem lat starsza Anne. Lecz w kilka lat po zawarciu małżeństwa Szekspir opuszcza Stratford i udaje się do Londynu.
Z biegiem czasu zaczął grywać w teatrach, potem zaś zajął się pisaniem sztuk i poematów.
Początkowo należał do kompani Sług Lorda Szambelana dysponującym własnym teatrem The Glob.
Jednak najprawdopodobniej Szekspir pracował w różnych magnackich rezydencjach jako guwerner, sekretarz, a także aktor w dworskich przedstawieniach. Zdobywał sławę, poszerzał wykształcenie, czytał, poznawał wielu znanych ludzi.. Do rodzinnego miasta przyjeżdżał często, dbał o swoja rodzinę, inwestował w nieruchomości.Był on autorem 36 sztuk. Pisał kroniki historyczne, komedie oraz tragedie. Kroniki w większości tematycznie związane z dziejami Anglii w XV w.
Najważniejszym motywem jego dramatów jest problem władzy, która jawi się jako demoralizująca i niszcząca. Szekspira interesuje mechanizm władzy, ukrytego obiektu ludzkich pragnień. Tematyka ta pojawia się przede wszystkim w kronikach królewskich i tragedich.
Za najlepsze komedie uważa się: „Poskromienie złośnicy”, „Stracone zachody miłości”, „Sen nocy letniej”, „Wiele hałasu o nic”, „Kupiec wenecki”, zaś spośród tragedi należy wymienić: „Juliusz Cezar”, „Tymon Ateńczyk”, „Król Leos”. Drmaty psychologiczne i poetyckie: „Romeo i Julia”, „Hamlet”, „Makbet”, „Otello”.