Giovanni Lorenzo Bernini urodził się w Neapolu w 1598 roku jako syn uznanego rzeźbiarza – Pietra Berniniego – który w 1605 roku zabrał go do Rzymu, otrzymawszy tam zlecenie od Papieża Pawła V. Kilkuletni Gianlorenzo tworzył już wówczas własne rzeźby, zjednując sobie sympatię i uznanie samego papieża, co zaowocowało zamówieniami na popiersia i mniejsze artefakty uzupełniające zdobnictwo kilku Rzymskich kościołów.Wielkim mecenasem pierwszego okresu twórczości okazał się również kardynał Scipione Caffarelli-Borghese, na którego zamówienie powstały pierwsze monumentalne rzeźby Berniniego. Wśród tych prac wymienić należy przede wszystkim rzeźby „Pluton i Prozerpina” (1622), „Apollo i Dafne” (1625) oraz postać słynnego „Dawida” powstającego przez niemal całe dziesięciolecie od 1624 roku. W tych dziełach zarysował się już charakterystyczny dla Berniniego dynamizm, ekspresja przechodząca nierzadko w ekstazę, jak również alegoryczność i symboliczność przedstawianych postaci, które miały stać się konstytutywnymi elementami rzeźby barokowej.Po śmierci Pawła V w 1621 roku tron papieski objął Urban VIII, podtrzymując pozycję poprzednika jako wielkiego mecenasa sztuk, w tym – najważniejszego patrona młodego Berniniego. To dzięki niemu genialny rzeźbiarz miał rozpocząć karierę architekta, której pierwszym owocem stał się projekt fasady kościoła...
Giovanni Lorenzo Bernini urodził się w Neapolu w 1598 roku jako syn uznanego rzeźbiarza – Pietra Berniniego – który w 1605 roku zabrał go do Rzymu, otrzymawszy tam zlecenie od Papieża Pawła V. Kilkuletni Gianlorenzo tworzył już wówczas własne rzeźby, zjednując sobie sympatię i uznanie samego papieża, co zaowocowało zamówieniami na popiersia i mniejsze artefakty uzupełniające zdobnictwo kilku Rzymskich kościołów.Wielkim mecenasem pierwszego okresu twórczości okazał się również kardynał Scipione Caffarelli-Borghese, na którego zamówienie powstały pierwsze monumentalne rzeźby Berniniego. Wśród tych prac wymienić należy przede wszystkim rzeźby „Pluton i Prozerpina” (1622), „Apollo i Dafne” (1625) oraz postać słynnego „Dawida” powstającego przez niemal całe dziesięciolecie od 1624 roku. W tych dziełach zarysował się już charakterystyczny dla Berniniego dynamizm, ekspresja przechodząca nierzadko w ekstazę, jak również alegoryczność i symboliczność przedstawianych postaci, które miały stać się konstytutywnymi elementami rzeźby barokowej.Po śmierci Pawła V w 1621 roku tron papieski objął Urban VIII, podtrzymując pozycję poprzednika jako wielkiego mecenasa sztuk, w tym – najważniejszego patrona młodego Berniniego. To dzięki niemu genialny rzeźbiarz miał rozpocząć karierę architekta, której pierwszym owocem stał się projekt fasady kościoła...