poniżej zostały zamieszczone dwa dzieła. dzieło A przedstawia posążek bogini matki - Kybele, natomiast dzieło B zostało nazwane przez archeologów "wenus z Willendorfu" PRZYKŁAD B)zastanów się nad nazwami obu dzeł i wyjaśnij, dlaczego pojawiają się w nich określenia "bogini-matka" oraz "wenus" . W tym celu wykorzystaj dostępne źrudła (m.in. podręcznik, encyklopedię). TO JEST ZADANIE 3 PRZYKŁAD B STRONA 7 PLASTYKA ZESZYT ĆWICZEŃ 1 OPERON
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Kybele to frygijska bogini płodności, urodzaju, wiosny i miast obronnych, strażniczka zmarłych. Była czczona od tysiącleci w całej Azji Mniejszej. W mitologii frygijskiej młodym kochankiem Kybele był Attis.W VII i VI w. p.n.e. kult Kybele dotarł do Grecji, gdzie identyfikowano ją z Reą i Demeter. Tam zwano ją także Matką Bogów, po grecku Meter Theôn. Czczono ją również na Krecie gdzie była jej poświęcona góra Ida, a na jej cześć odbywali misteria Kureci identyfikowani z Korybantami. W V w. p.n.e. kult Kybele dotarł do Aten.
Wenus z Willendorfu Wyrzeźbiona jest z kamienia kredowego nie występującego w tej okolicy i pomalowana czerwoną ochrą. Obecnie figurki tego rodzaju klasyfikowane są przez archeologów jako tzw. wenus paleolityczna.
Wenus z Willendorfu nie jest realistycznym portretem, lecz wyidealizowanym przedstawieniem kobiety. Twarz jest pokazana tylko schematycznie. Głowę pokrywają włosy, a przypomina ona kószkę. Najbardziej rozbudowane są piersi, brzuch i uda, gdyż były to atrybuty płodności kobiety-matki dającej życie. Taki sposób przedstawienia może wskazywać na związek z kultem płodności.W Rzymie boginią płodnożci była Wenus.