Obecnie należałoby po rozpoznaniu nieprzytomności i braku normalnego oddechu niezwłocznie wezwać pomoc i uciskać klatkę piersiową. Jeżeli ratownik udzielający pomocy nie uczestniczył dotychczas w żadnym szkoleniu z pierwszej pomocy, wykonuje jedynie uciśnięcia klatki piersiowej. Natomiast jeżeli ma przeszkolenie z pierwszej pomocy, może wykonywać uciśnięcia klatki piersiowej naprzemiennie z oddechami w sekwencji 30:2.
Uciśnięcia klatki piersiowej należy prowadzić według zasady „SZYBKO, MOCNO I SPRĘŻYŚCIE”. Tempo uciśnięć powinno wynosić co najmniej 100 uciśnięć na minutę. Głębokość uciśnięć w przypadku osób dorosłych została zmieniona z zakresu od 4 cm do 5 cm na co najmniej 5 cm. Należy umożliwić całkowite rozprężenie klatki piersiowej po każdym uciśnięciu, a przy tym zaleca się minimalizowanie przerw w uciskaniu klatki piersiowej i unikanie nadmiernej wentylacji.
1) b
2) b
3) d
4) c
5) b
6) c
7) c
8) a
9) b
10)
Obecnie należałoby po rozpoznaniu nieprzytomności i braku normalnego oddechu niezwłocznie wezwać pomoc i uciskać klatkę piersiową. Jeżeli ratownik udzielający pomocy nie uczestniczył dotychczas w żadnym szkoleniu z pierwszej pomocy, wykonuje jedynie uciśnięcia klatki piersiowej. Natomiast jeżeli ma przeszkolenie z pierwszej pomocy, może wykonywać uciśnięcia klatki piersiowej naprzemiennie z oddechami w sekwencji 30:2.
Uciśnięcia klatki piersiowej należy prowadzić według zasady „SZYBKO, MOCNO I SPRĘŻYŚCIE”. Tempo uciśnięć powinno wynosić co najmniej 100 uciśnięć na minutę. Głębokość uciśnięć w przypadku osób dorosłych została zmieniona z zakresu od 4 cm do 5 cm na co najmniej 5 cm.
Należy umożliwić całkowite rozprężenie klatki piersiowej po każdym uciśnięciu, a przy tym zaleca się minimalizowanie przerw w uciskaniu klatki piersiowej i unikanie nadmiernej wentylacji.
11) a,b,c
12) b
13) c
14) b
15) a