Pomoże ktoś Proszę
Wypracowanie język polski Temat: Człowiek – zmagający się z losem samotnik poszukujący swojej drogi życiowej. W pracy odwołaj się do: - wybranej lektury obowiązkowej - sensu wiersza „Do samotności” Adama Mickiewicza - wybranych kontekstów.
(W wypracowaniu rozważ problem podany w temacie. Przedstaw również swoje zdanie i je uzasadnij.
W rozważaniach przedstaw argumenty, odwołując się do utworów literackich wskazanych w temacie oraz do wybranych kontekstów (co najmniej dwóch spośród: historycznoliterackiego, literackiego, biograficznego, kulturowego, religijnego, mitologicznego, biblijnego, historycznego, filozoficznego, egzystencjalnego, politycznego, społecznego). Jednym z utworów literackich musi być lektura obowiązkowa wybrana spośród lektur wymienionych w arkuszu egzaminacyjnym.
Twoja praca powinna liczyć co najmniej 400 wyrazów.
Damm najjjjj
Wypracowanie język polski Temat: Człowiek – zmagający się z losem samotnik poszukujący swojej drogi życiowej. W pracy odwołaj się do: - wybranej lektury obowiązkowej - sensu wiersza „Do samotności” Adama Mickiewicza - wybranych kontekstów.
(W wypracowaniu rozważ problem podany w temacie. Przedstaw również swoje zdanie i je uzasadnij.
W rozważaniach przedstaw argumenty, odwołując się do utworów literackich wskazanych w temacie oraz do wybranych kontekstów (co najmniej dwóch spośród: historycznoliterackiego, literackiego, biograficznego, kulturowego, religijnego, mitologicznego, biblijnego, historycznego, filozoficznego, egzystencjalnego, politycznego, społecznego). Jednym z utworów literackich musi być lektura obowiązkowa wybrana spośród lektur wymienionych w arkuszu egzaminacyjnym.
Twoja praca powinna liczyć co najmniej 400 wyrazów.
Damm najjjjj
Odpowiedź:
W literaturze romantycznej samotność była jednym z centralnych motywów, które ukazywały zmagania człowieka z losem oraz jego poszukiwanie własnej drogi życiowej. Przyjrzyjmy się temu zagadnieniu na przykładzie wiersza "Samotność" Adama Mickiewicza oraz utworu "Pan Tadeusz" tego samego autora, ze szczególnym uwzględnieniem postaci Jacka Soplicy. Dodatkowo, wyjaśnienie kontekstu biograficznego i historycznego pomoże lepiej zrozumieć samotność w tej literaturze.
Wiersz „Samotność” jest ściśle związany z biografią Adama Mickiewicza, który doświadczył wygnania z kraju i emigracji, co zmusiło go do refleksji nad samotnością. Emigracja sprawiła, że Mickiewicz pragnął uniknąć zagrożenia ze strony zaborców, jednocześnie tęskniąc za Polską. Dla niego samotność była źródłem ulgi i spokoju wewnętrznego. Wybierając samotność, mógł być bliżej samego siebie, co ukazuje, że samotność nie zawsze jest źródłem cierpienia, ale może przynosić wewnętrzną harmonię.
Samotność w wierszu "Samotność" jest stanem, w którym podmiot liryczny czuje się najlepiej i najbezpieczniej. Dąży zawsze do niej, gdy staje się strudzony trudem codzienności. Tylko w niej jest w stanie odpocząć i zapaść w bezpieczny sen. Jednak dostrzega w swojej naturze pewną sprzeczność, ponieważ nie jest w stanie odpoczywać zbyt długo. Zawsze jakaś wewnętrzna siła popycha go znowu w świat, gdzie musi mierzyć się z różnymi przeciwnościami losu. Podmiot liryczny odnajduje w samotności szczęście, ponieważ tylko wtedy może zbliżyć się do własnej esencji życia. Nawet w otoczeniu społeczeństwa autor sugeruje, że człowiek może czuć się jeszcze bardziej odseparowany od rzeczywistości. Spokojna samotność jest tutaj porównana do chłodnych wód jeziora, a niepewny bieg codzienności do żaru słonecznego. Opisuje więc dwoistość swojej natury, nie jest w stanie zdecydować się na żaden z dwóch stanów, ponieważ osiągając jeden z nich zawsze zaczyna tęsknić za przeciwnym.
W epopei "Pan Tadeusz”, również główna postać utworu, Jacek Soplica jest istotnym przykładem samotnika. Jego samotność wynika z poczucia winy i pragnienia bycia duchowym przewodnikiem narodu. Soplica odczuwa ból z powodu nieszczęśliwej miłości do Ewy oraz wyrzutów sumienia po zabiciu Stolnika Horeszki. Porzuca świeckie życie i wybiera samotny żywot w zakonie bernardynów. Służąc Bogu i ojczyźnie pragnie odpokutować swoje winy, to sprawia, że Soplica jest wyobcowany społecznie i staje się samotnikiem. Jego samotność wynika z pragnienia realizacji wyższych ideałów, a cena wyjątkowości i samotności jest bardzo wysoka. Życie bez rodziny.
Kontekst historyczny romantyzmu, w którym osadzone są te dwa literackie dzieła, odgrywa kluczową rolę w rozumieniu samotności. Była to epoka, w której naród polski pragnął odzyskać niepodległość, a jednostka często stawała w obliczu konfliktu między realizacją osobistych marzeń a poświęceniem dla dobra wspólnego. Postacie takie jak Jacek Soplica z "Pana Tadeusza" stają się wyrazem ducha romantyzmu, w którym samotność jest ceną próby realizacji marzeń o wolności.
Podsumowując, zarówno w wierszu "Samotność" jaki i "Panu Tadeuszu" ,samotność jest ważnym motywem literackim, który ukazuje proces zmagania człowieka z losem oraz jego poszukiwanie własnej drogi życiowej. Kontekst biograficzny i historyczny wpływa na kształtowanie samotności u bohaterów, a także podkreśla jej znaczenie jako źródła introspekcji, wyjątkowości i poświęcenia dla wyższych wartości. Samotność staje się ceną próby realizacji marzeń i manifestacją ducha romantyzmu epoki.
Wyjaśnienie: