Pomocy !!! Prosze o wyjaśnienie zasad wymiarowania figur płaskich : 1.zasada wymiarów koniecznych 2.zasada pomijania wymiarów oczywistych 3.zasada niepowtarzania wymiarów 4.zasada niezamykania łańcucha wymiarowego Proszę o pomoc !! :D daje naj =D ^^
wickerMan
Rysunek pomocny w wyjaśnieniu w załączniku. 1. wymiary konieczne to takie, bez podania których nie jesteśmy w stanie odtworzyć przedmiotu. przykład - przekreślony wymiar 15. wiemy, że bryła ma głębokość 30, ale stosunku części bez "15" możemy się tylko domyślać czy to 20/10 a może 13/17. na chybił trafił stworzymy przedmiot podobny a nie taki sam. 2. wymiary oczywiste to takie, które można obliczyć z pozostałych. często wiąże się to z zamknięciem łańcucha wymiarowego. przykład - na rzucie głównym podane mamy wysokości 90-(15+30+25)=90-70=20 podane na widoku bocznym. 3. każdy wymiar podajemy tylko raz, niezależnie od ilości narysowanych rzutów, np w przypadku skomplikowanych kształtów, kiedy dodajemy przekroje czy kłady. ograniczenie ilości podanych wymiarów na rysunku do minimum czyni go bardziej czytelnym. przykład na widokach głównym i bocznym dwukrotnie podano wysokość środkowego schodka "25". albo widok boczny i z góry - głębokość bryły "30". 4. niezamykanie łańcucha to opuszczenie "ostatniego" wymiaru w ciągu (może on być także w środku). pomijamy podanie jednego z wymiarów, których suma jest równa gabarytowemu czy fragmentowemu wymiarowi. wiąże się to ściśle z podaniem wymiaru oczywistego w ciągu (łańcuchu). przykład - na widoku z góry są 3 schodki o szerokości "20", czyli 3*20=60 czyli wymiar gabarytowy, który jest wymagany. dla tego należałoby opuścić jedną "20".
1.
wymiary konieczne to takie, bez podania których nie jesteśmy w stanie odtworzyć przedmiotu. przykład - przekreślony wymiar 15. wiemy, że bryła ma głębokość 30, ale stosunku części bez "15" możemy się tylko domyślać czy to 20/10 a może 13/17. na chybił trafił stworzymy przedmiot podobny a nie taki sam.
2.
wymiary oczywiste to takie, które można obliczyć z pozostałych. często wiąże się to z zamknięciem łańcucha wymiarowego. przykład - na rzucie głównym podane mamy wysokości 90-(15+30+25)=90-70=20 podane na widoku bocznym.
3.
każdy wymiar podajemy tylko raz, niezależnie od ilości narysowanych rzutów, np w przypadku skomplikowanych kształtów, kiedy dodajemy przekroje czy kłady. ograniczenie ilości podanych wymiarów na rysunku do minimum czyni go bardziej czytelnym. przykład na widokach głównym i bocznym dwukrotnie podano wysokość środkowego schodka "25". albo widok boczny i z góry - głębokość bryły "30".
4.
niezamykanie łańcucha to opuszczenie "ostatniego" wymiaru w ciągu (może on być także w środku). pomijamy podanie jednego z wymiarów, których suma jest równa gabarytowemu czy fragmentowemu wymiarowi. wiąże się to ściśle z podaniem wymiaru oczywistego w ciągu (łańcuchu). przykład - na widoku z góry są 3 schodki o szerokości "20", czyli 3*20=60 czyli wymiar gabarytowy, który jest wymagany. dla tego należałoby opuścić jedną "20".