Pomocy!!! potrzebuje referatu z historii: ,,Życie polityczne w drugiej połowie 19 wieku. Proszę o pomoc.!!!! między innymi: demokratyzacja życia,sytuacja kobiet, związku zawodowe i powstanie partii politycznych.!!!!pomóżcie.! Wolałabym żeby to nie było z internetu. Z góry dzięękuje;*
natalietta1994
ŻYCIE POLITYCZNE W DRUGIEJ POŁOWIE XIX WIEKU
Wraz z rozwojem gospodarczym zmieniały się poglądy dotyczące stosunków społecznych. Krytykowano absolutne rządy władców oraz przywileje szlachty i duchowieństwa. Wzorce czerpano z poglądów myślicieli XVIII w. oraz osiągnięć rewolucji francuskiej 1789 r. Pod ich wpływem żądano ograniczenia władzy monarchów, zapewnienia społeczeństwu udziału w rządach, wprowadzenia zasady równości ludzi wobec prawa, wolności myśli, przekonań, słowa, religii. W XIX w. społeczeństwa wielu państw europejskich podejmowały próby obalenia absolutnych rządów monarchów. Szczególnie burzliwe były wydarzenia w latach 1848 – 1849, nazywane Wiosna Ludów. Wówczas to w niektórych państwach Europy, np. Francji, Niemczech, Austrii, doszło do politycznych i zbrojnych wystąpień społeczeństw w imię wolności i demokracji. Władcy większości państwa, z wyjątkiem Francji, gdzie ogłoszono republikę, zdołali stłumić ruchy wolnościowe. Mimo klęski ludy Europy umocniły swoją wolę walki. W drugiej połowie XIX stulecia zdołały wymusić na władcach wiele ustępstw. Powstawały parlamenty (zgromadzenia przedstawicieli społeczeństwa), w których zasiadali przedstawiciele wybrani przez społeczeństwo. Ich zadaniem było uchwalenie praw i kontrola poczynań władz, np. monarchów, rządów. Początkowo prawo do udziału w wyborach do parlamentu posiadali tylko nieliczni, ponieważ obowiązywał tzw. cenzus majątkowy. Oznaczało to, że tylko bogatsi obywatele, a wie płacący podatki, mieli prawo głosowania. W niektórych państwach europejskich, np. we Francji w 1848 r., a w drugiej połowie XIX w. w Niemczech i Belgii, wprowadzono powszechne prawo wyborcze. Dzięki temu robotnicy i chłopi uzyskali możliwość wybierania do parlamentów swoich przedstawicieli. Przyczynili się oni do uchwalenia praw korzystnych dla robotników. Ograniczono długość dnia roboczego, wprowadzono ubezpieczenia w razie choroby lub wypadku, a nawet zapewniono prawo do strajku. Nie wszędzie jednak robotnicy zdołali poprawić swój los. Najwięcej uzyskali w Wielkiej Brytanii i Niemczech, mniej we Francji. Nadal były także kraje, np. Rosja, w których społeczeństwa nie miały wpływu na rządy. Powszechne prawo wyborcze nie obejmowało kobiet. W XIX w. panowało przekonanie, że nie powinny one brać udziału w życiu publicznym. Nawet w krajach wysoko rozwiniętych, np. Francji i Wielkiej Brytanii, nie mogły uczestniczyć w wyborach, studiować na uniwersytetach ani obejmować stanowisk. Z upływam lat rozprzestrzeniał się jednak ruch na rzecz równouprawnienia kobiet. Odbywały się demonstracje uliczne, a do parlamentu składano petycje z żądaniami równego traktowania obu płci. Stopniowo znoszono przepisy krzywdzące kobiety, np. zezwolono na podejmowanie studiów. Podsumowując, oprócz zmian gospodarczych w XIX w. następowały także przeobrażenia społeczne: ograniczono władze monarchów, nadano prawa obywatelski, dzięki parlamentom zapewniono społeczeństwu udział w rządach, kobiety rozpoczęły walkę o równouprwaninie.
Wraz z rozwojem gospodarczym zmieniały się poglądy dotyczące stosunków społecznych. Krytykowano absolutne rządy władców oraz przywileje szlachty i duchowieństwa. Wzorce czerpano z poglądów myślicieli XVIII w. oraz osiągnięć rewolucji francuskiej 1789 r. Pod ich wpływem żądano ograniczenia władzy monarchów, zapewnienia społeczeństwu udziału w rządach, wprowadzenia zasady równości ludzi wobec prawa, wolności myśli, przekonań, słowa, religii.
W XIX w. społeczeństwa wielu państw europejskich podejmowały próby obalenia absolutnych rządów monarchów. Szczególnie burzliwe były wydarzenia w latach 1848 – 1849, nazywane Wiosna Ludów. Wówczas to w niektórych państwach Europy, np. Francji, Niemczech, Austrii, doszło do politycznych i zbrojnych wystąpień społeczeństw w imię wolności i demokracji.
Władcy większości państwa, z wyjątkiem Francji, gdzie ogłoszono republikę, zdołali stłumić ruchy wolnościowe. Mimo klęski ludy Europy umocniły swoją wolę walki. W drugiej połowie XIX stulecia zdołały wymusić na władcach wiele ustępstw. Powstawały parlamenty (zgromadzenia przedstawicieli społeczeństwa), w których zasiadali przedstawiciele wybrani przez społeczeństwo. Ich zadaniem było uchwalenie praw i kontrola poczynań władz, np. monarchów, rządów.
Początkowo prawo do udziału w wyborach do parlamentu posiadali tylko nieliczni, ponieważ obowiązywał tzw. cenzus majątkowy. Oznaczało to, że tylko bogatsi obywatele, a wie płacący podatki, mieli prawo głosowania. W niektórych państwach europejskich, np. we Francji w 1848 r., a w drugiej połowie XIX w. w Niemczech i Belgii, wprowadzono powszechne prawo wyborcze. Dzięki temu robotnicy i chłopi uzyskali możliwość wybierania do parlamentów swoich przedstawicieli. Przyczynili się oni do uchwalenia praw korzystnych dla robotników. Ograniczono długość dnia roboczego, wprowadzono ubezpieczenia w razie choroby lub wypadku, a nawet zapewniono prawo do strajku. Nie wszędzie jednak robotnicy zdołali poprawić swój los. Najwięcej uzyskali w Wielkiej Brytanii i Niemczech, mniej we Francji. Nadal były także kraje, np. Rosja, w których społeczeństwa nie miały wpływu na rządy.
Powszechne prawo wyborcze nie obejmowało kobiet. W XIX w. panowało przekonanie, że nie powinny one brać udziału w życiu publicznym. Nawet w krajach wysoko rozwiniętych, np. Francji i Wielkiej Brytanii, nie mogły uczestniczyć w wyborach, studiować na uniwersytetach ani obejmować stanowisk. Z upływam lat rozprzestrzeniał się jednak ruch na rzecz równouprawnienia kobiet. Odbywały się demonstracje uliczne, a do parlamentu składano petycje z żądaniami równego traktowania obu płci. Stopniowo znoszono przepisy krzywdzące kobiety, np. zezwolono na podejmowanie studiów.
Podsumowując, oprócz zmian gospodarczych w XIX w. następowały także przeobrażenia społeczne: ograniczono władze monarchów, nadano prawa obywatelski, dzięki parlamentom zapewniono społeczeństwu udział w rządach, kobiety rozpoczęły walkę o równouprwaninie.