Cześnik ma na imię Maciej. Chce się bogato ożenić, ponieważ należy do zubożałej szlachty. Ma pół zamku. Opiekuje się swoją bratanicą Klarą. Nie posiada wykształcenia, lecz jego rodzina jest szlachtą od dziada pradziada. Rejent natomiast jest średnio zamożnym szlachcicem i chce się szybko wzbogacić. W przeciwieństwie do Cześnika odebrał wykształcenie prawnicze. Jest ojcem dorosłego syna Wacława. Zamieszkuje drugą połowę zamku. Cześnik, w przeciwieństwie do Rejenta, charakteryzuje się gwałtownym usposobieniem i porywczością. Pieniacz i typowy polski szlachcic skłonny do "wypitki i bitki". Spontaniczny w reakcjach, gotów do kłótni. Nie boi się nikogo i niczego. Ma żywiołowy temperament. Papkin mówi o nim "Cześnik wulkan aż niemiło" jednak ma poczucie humoru. Sąsiad usprawiedliwia się "Cześnik burda, ja spokojny". Maciej określa Rejenta "Słodki, cichy, z korym licem, ale z diabłem, z diabłem w duszy". Charakteryzuje się pozorną równowagą oraz spokojem. Jego przydomek to "Milczek", bo mało mówi. Lubi odwoływać się do Boga. Chce uchodzić za pobożnego człowieka i jest ostrożny w kontaktach z Raptusiewiczem. Cześnik natomiast należy do ludzi upartych i zawziętych. Nie umie zawierać kompromisów. Jest odważny, ale mściwy. Często snuje intrygi. Charakteryzuje się otwartością i szczerością. Czasami jest zabawny. W głębi serca to dobry człowiek. Przestrzega zasady "Gość w dom, Bóg w dom". Jest mało sprytny i nieprzebiegły, a jego intrygi można łatwo przewidzieć. Milczek natomiast, w przeciwieństwie do sąsiada, jest egoistą. Bezlitośnie zachowuje się wobec swojego syna. "Czapkę przedam, pas zostawię, a Cześnika stąd wykurzę" - te słowa świadczą o wielkiej zapalczywości. Rejent to człowiek mało wrażliwy i mściwy. Ma serce z kamienia. Jego cechy to fałszywość, obłuda i przekorność. Rejent, podobnie jak Raptusiewicz, lubił snuć intrygi oraz stwarzać pozory. Jego chciwość jest tak daleko posunięta, że jest w stanie poświęcić szczęście własnego syna. Trudno przewidzieć jego zachowanie, może być niebezpieczny. Ironicznie atakuje wszystkich wokół. Mój wybór podyktowany jest tym, że Cześnik jest w sercu dobrym człowiekiem. Cenię go za to, że potrafi rozśmieszyć. Bohater dużo zyskuje w moich oczach, gdy wyciąga na zgodę do Rejenta rękę. Cześnik charakteryzuje się zawziętością i uporem, Rejent z kolei egoizmem. Obaj odznaczają się tym, że lubią snuć intrygi.
Cześnik ma na imię Maciej. Chce się bogato ożenić, ponieważ należy do zubożałej szlachty. Ma pół zamku. Opiekuje się swoją bratanicą Klarą. Nie posiada wykształcenia, lecz jego rodzina jest szlachtą od dziada pradziada. Rejent natomiast jest średnio zamożnym szlachcicem i chce się szybko wzbogacić. W przeciwieństwie do Cześnika odebrał wykształcenie prawnicze. Jest ojcem dorosłego syna Wacława. Zamieszkuje drugą połowę zamku.
Cześnik, w przeciwieństwie do Rejenta, charakteryzuje się gwałtownym usposobieniem i porywczością. Pieniacz i typowy polski szlachcic skłonny do "wypitki i bitki". Spontaniczny w reakcjach, gotów do kłótni. Nie boi się nikogo i niczego. Ma żywiołowy temperament. Papkin mówi o nim "Cześnik wulkan aż niemiło" jednak ma poczucie humoru. Sąsiad usprawiedliwia się "Cześnik burda, ja spokojny".
Maciej określa Rejenta "Słodki, cichy, z korym licem, ale z diabłem, z diabłem w duszy". Charakteryzuje się pozorną równowagą oraz spokojem. Jego przydomek to "Milczek", bo mało mówi. Lubi odwoływać się do Boga. Chce uchodzić za pobożnego człowieka i jest ostrożny w kontaktach z Raptusiewiczem.
Cześnik natomiast należy do ludzi upartych i zawziętych. Nie umie zawierać kompromisów. Jest odważny, ale mściwy. Często snuje intrygi. Charakteryzuje się otwartością i szczerością. Czasami jest zabawny. W głębi serca to dobry człowiek. Przestrzega zasady "Gość w dom, Bóg w dom". Jest mało sprytny i nieprzebiegły, a jego intrygi można łatwo przewidzieć.
Milczek natomiast, w przeciwieństwie do sąsiada, jest egoistą. Bezlitośnie zachowuje się wobec swojego syna. "Czapkę przedam, pas zostawię, a Cześnika stąd wykurzę" - te słowa świadczą o wielkiej zapalczywości. Rejent to człowiek mało wrażliwy i mściwy. Ma serce z kamienia. Jego cechy to fałszywość, obłuda i przekorność. Rejent, podobnie jak Raptusiewicz, lubił snuć intrygi oraz stwarzać pozory. Jego chciwość jest tak daleko posunięta, że jest w stanie poświęcić szczęście własnego syna. Trudno przewidzieć jego zachowanie, może być niebezpieczny. Ironicznie atakuje wszystkich wokół.
Mój wybór podyktowany jest tym, że Cześnik jest w sercu dobrym człowiekiem. Cenię go za to, że potrafi rozśmieszyć. Bohater dużo zyskuje w moich oczach, gdy wyciąga na zgodę do Rejenta rękę. Cześnik charakteryzuje się zawziętością i uporem, Rejent z kolei egoizmem. Obaj odznaczają się tym, że lubią snuć intrygi.