1. Istniały trzy tematy, które prezentowały skargę na koniec wszelkiej ludzkiej wspaniałości na Ziemi.
2. Pytanie otwierające akapit drugi służy do wyrażenia nostalgii w stosunku do przemijania piękna i wspaniałości ludzkiego życia.
3. odpowiedz D jest dobra
Huizinga wymienia w akapicie czwartym różne wizerunki, jakie przybierała śmierć w ikonografi, aby pokazać, jak bogate było wyobrażenie śmierci w średniowieczu.
4. Średniowieczni artyści prezentowali w swoich dziełach proces rozkładu zwłok, aby uczynić swój lęk bardziej zmysłowym i widocznym oraz wyrazić pogardę dla świata, a także przedstawić symbol szybkiego przemijania.
5. Źródła, które przyczyniły się do ukształtowania upersonifikowanego wizerunku śmierci to sztuka plastyczna, literatura kościelna i ludowa, postacie apokaliptycznego jeźdźca, mgerii zlatującej w dół na skrzydłach nietoperza, szkielet z kosą lub łukiem i strzałą, wóz ciągniony przez woły lub krowę oraz widowiska dramatyczne.
6. Autor sugeruje, że w przypadku Tańca Śmierci może okazać się, że rzeczywiste widowisko zostało stworzone wcześniej niż obraz.
7. Główną myślą tekstu jest przedstawienie wyobrażenia śmierci w średniowieczu, w szczególności w postaci tańca śmierci, jako symbolu przemijania.
Odpowiedź:
1. Istniały trzy tematy, które prezentowały skargę na koniec wszelkiej ludzkiej wspaniałości na Ziemi.
2. Pytanie otwierające akapit drugi służy do wyrażenia nostalgii w stosunku do przemijania piękna i wspaniałości ludzkiego życia.
3. odpowiedz D jest dobra
Huizinga wymienia w akapicie czwartym różne wizerunki, jakie przybierała śmierć w ikonografi, aby pokazać, jak bogate było wyobrażenie śmierci w średniowieczu.
4. Średniowieczni artyści prezentowali w swoich dziełach proces rozkładu zwłok, aby uczynić swój lęk bardziej zmysłowym i widocznym oraz wyrazić pogardę dla świata, a także przedstawić symbol szybkiego przemijania.
5. Źródła, które przyczyniły się do ukształtowania upersonifikowanego wizerunku śmierci to sztuka plastyczna, literatura kościelna i ludowa, postacie apokaliptycznego jeźdźca, mgerii zlatującej w dół na skrzydłach nietoperza, szkielet z kosą lub łukiem i strzałą, wóz ciągniony przez woły lub krowę oraz widowiska dramatyczne.
6. Autor sugeruje, że w przypadku Tańca Śmierci może okazać się, że rzeczywiste widowisko zostało stworzone wcześniej niż obraz.
7. Główną myślą tekstu jest przedstawienie wyobrażenia śmierci w średniowieczu, w szczególności w postaci tańca śmierci, jako symbolu przemijania.
Wyjaśnienie: