Królestwo Polskie (potocznie Królestwo Kongresowe; ros. Царство Польское, Carstwo Polskoje) – istniejące w latach 1815–1832 państwo polskie, pozostające do 1831 w unii personalnej z Imperium Rosyjskim, z własną konstytucją, sejmem, wojskiem, monetą i polskim językiem urzędowym oraz cesarzem rosyjskim jako koronowanym królem Polski. Królestwo Polskie - terytorium będące w l. 1832-1916 integralną częścią Imperium Rosyjskiego (choć cesarze rosyjscy nosili formalnie tytuł "króla Polski" i reprezentowali ich namiestnicy), zachowujące do 1866 ograniczoną autonomię, następnie zlikwidowaną (po jej likwidacji wprowadzono także półoficjalną nazwę Kraj Przywiślański).
Utworzone formalnie na mocy traktatu rosyjsko-austriacko-pruskiego z 3 maja 1815, w którym mocarstwa dokonały podziału ziem Księstwa Warszawskiego. Artykuł V tego traktatu głosił, że ziemie Księstwa Warszawskiego pozostające pod kontrolą rosyjską zostają połączone z Rosją nieodzownie przez swoją konstytucję i oddane na wieczne czasy w ręce Najjaśniejszego Cesarza Wszechrosji. Traktat podziałowy wszedł później do aktu końcowego postanowień kongresu wiedeńskiego z 9 czerwca 1815.
To skłania historiografię współczesną do uznania jego postanowień za faktyczną cesję terytorium okupowanego Księstwa Warszawskiego, co polscy historycy Stefan Kieniewicz, Władysław Zajewski i Mieczysław Żywczyński nazywają IV rozbiorem Polski[3][4][5].
Księstwo Warszawskie (fr. Duché de Varsovie, niem. Herzogtum Warschau) – istniejące w latach 1807–1815, formalnie niepodległe, jednak w rzeczywistości podporządkowane napoleońskiej Francji państwo, było namiastką państwa polskiego. Władcą suwerennym Księstwa był król Królestwa Saksonii, które wchodziło w skład Związku Reńskiego, będącego protektoratem pierwszego Cesarstwa Francuskiego.
Królestwo polskie - Państwo powstałe z unni personalnej z imperium rosyjskiego stworzone na mocy postanowień kongresu wiedeńskiego .
Księstwo warszawskie- państwo utworzone przez Napoleona z ziem drugiego i trzeciego zaboru pruskiego na mocy traktatu Tulży 1807 r .
Księstwo Warszawsmkie przestało istniec w 1815 roku w skutek decyzji kongresu wiedeńskiegoo z części księstwa Warszawskiego utworzono Ksiestwo Polski
Mam nadzieję że pomogłam ;)
Królestwo Polskie (potocznie Królestwo Kongresowe; ros. Царство Польское, Carstwo Polskoje) – istniejące w latach 1815–1832 państwo polskie, pozostające do 1831 w unii personalnej z Imperium Rosyjskim, z własną konstytucją, sejmem, wojskiem, monetą i polskim językiem urzędowym oraz cesarzem rosyjskim jako koronowanym królem Polski.
Królestwo Polskie - terytorium będące w l. 1832-1916 integralną częścią Imperium Rosyjskiego (choć cesarze rosyjscy nosili formalnie tytuł "króla Polski" i reprezentowali ich namiestnicy), zachowujące do 1866 ograniczoną autonomię, następnie zlikwidowaną (po jej likwidacji wprowadzono także półoficjalną nazwę Kraj Przywiślański).
Utworzone formalnie na mocy traktatu rosyjsko-austriacko-pruskiego z 3 maja 1815, w którym mocarstwa dokonały podziału ziem Księstwa Warszawskiego. Artykuł V tego traktatu głosił, że ziemie Księstwa Warszawskiego pozostające pod kontrolą rosyjską zostają połączone z Rosją nieodzownie przez swoją konstytucję i oddane na wieczne czasy w ręce Najjaśniejszego Cesarza Wszechrosji. Traktat podziałowy wszedł później do aktu końcowego postanowień kongresu wiedeńskiego z 9 czerwca 1815.
To skłania historiografię współczesną do uznania jego postanowień za faktyczną cesję terytorium okupowanego Księstwa Warszawskiego, co polscy historycy Stefan Kieniewicz, Władysław Zajewski i Mieczysław Żywczyński nazywają IV rozbiorem Polski[3][4][5].
Księstwo Warszawskie (fr. Duché de Varsovie, niem. Herzogtum Warschau) – istniejące w latach 1807–1815, formalnie niepodległe, jednak w rzeczywistości podporządkowane napoleońskiej Francji państwo, było namiastką państwa polskiego. Władcą suwerennym Księstwa był król Królestwa Saksonii, które wchodziło w skład Związku Reńskiego, będącego protektoratem pierwszego Cesarstwa Francuskiego.