Question

Pomóżcie !
Napisz wypracowanie na temat ''fer pley w sporcie''

kto mi napisze to dostanie naj
tylko szybko bo to na jutro
prosze <prosi>

Answer 1

Fair play z języka angielskiego znaczy dosłownie czysta gra. Są to swoiste zasady moralne obowiązujące w sporcie. Można w skrócie powiedzieć, że jest to gra lub walka prowadzona zgodnie z obowiązującymi przepisami, ale również w sposób piękny, szlachetny i uczciwy. To taka postawa sportowa gdzie zwycięstwo nie jest celem nadrzędnym, który należy osiągnąć za wszelką cenę. Jedna z najwyższych wartości cechujących współzawodnictwo sportowe. Sportowca przestrzegającego zasady fair play poznajemy po godnym zachowaniu zarówno w przypadku zwycięstwa, jak i porażki.

Pojęcie fair play początkowo nie było związane ze sportem. Pierwowzór tego terminu to pojęcie fir fer, czyli czyste zachowanie (Wojciech Lipoński, 2000). Zasada czystego zachowania powstała w kulturze celtyckiej wysp brytyjskich około dwa tysiące lat temu. Potem reguła rycerzy celtyckich i legenda króla Artura silnie oddziaływała na całe średniowieczne rycerstwo. Dlatego mówi się, że zasada ta jest dziedzictwem średniowiecznych kodeksów rycerskich. Współczesny termin fair play został użyty po raz pierwszy prawdopodobnie przez W.Szekspira w dramacie Król Jan i dotyczył sprawiedliwego
zachowania się wobec rywali na polu walki.
Twórca nowożytnych igrzysk olimpijskich i jednocześnie inicjator czystości walki wśród sportowców całego świata Pierre de Coubertin, nie używał jeszcze pojęcia fair play. Uczciwość w walce określał jako duch rycerskości. Od igrzysk olimpijskich w Anglii w 1908r. pojęcie fair play wyszło poza obręb kultury angielskiej i zaistniało na stałe w światowej kulturze sportowej.
W Polsce zasady równej walki głoszono po raz pierwszy w regulaminach walk rycerskich, zwanych cedułami. Samo pojęcie fair play dotarło do nas po raz pierwszy w XIX wieku, jednak nie spotkało się z szerszą aprobatą. Do polskiego sportu weszło dopiero w 1956 roku.

Poza kodeksem rycerskim korzeni tego pojęcia można doszukiwać się także w starożytności. U helleńskich sportowców doszukiwano się cech boskich. Naczelną zasadą rywalizacji była zasada czystej gry czyli honorowego współzawodnictwa i nieposzlakowanej opinii zawodników.
Zasada fair play czerpie także wzorce z dziewiętnastowiecznych postaw dżentelmeńskich.
Niezwykle ważną skarbnicą dla omawianych reguł był ruch neoolimpijski, zapoczątkowany przez barona de Coubertina. Za jego sprawą w 1896 został powołany do życia największy w dziejach ludzkości ruch społeczny, nowożytny olimpizm. Za jego pośrednictwem zasada fair play trafiła do współczesnej rzeczywistości sportowej i stała się powszechnie akceptowanym wzorem postawy sportowej.
Fair play funkcjonuje zwykle w dwóch znaczeniach. Po pierwsze jako poszanowanie obowiązujących w sporcie formalnych przepisów i wewnętrznych regulaminów gry. Po drugie, jako indywidualna postawa uczestniczącego w grze zawodnika, który dzięki normom uczciwości i sprawiedliwości, nie bacząc na możliwości osobistych korzyści, ujawnia nieprawidłowości i uchybienia regulaminowe toczącego się pojedynku sportowego.
Postawa fair play obejmuje swoim zakresem następujące zachowania: szacunek dla przeciwnika, zachowanie równowagi szans, niewykorzystywanie przewagi losowej w grze, bezinteresowne poszanowanie reguł gry, uznanie autorytetu sędziego, rezygnacja z egoizmu w działaniach związanych ze sportem, powściągliwość reakcji na rezultat spotkania, rezygnacja z praktycznych korzyści zwycięstwa, minimalizowanie cierpień przeciwnika, a nawet miłość sportowca jako bliźniego.



Analizując możliwość praktycznego zastosowania zasad fair play można wskazać na ich walory uniwersalne, przejawiające się co najmniej w czterech wymiarach obejmując:
-wszystkie dyscypliny sportowe, niemal każdą zasadę można odnieść do każdej dyscypliny czy konkurencji sportowej,
-wszystkich uczestników widowiska sportowego, w tym przede wszystkim zawodników, ale również trenerów, sędziów, lekarzy sportowych oraz kibiców,
-każdy okres życia człowieka, nie tylko w wymiarze jednostkowego życia, lecz także istnienia ludzkości od jej początków po dzień dzisiejszy, z perspektywą jutra,
- różne formy działalności ludzkiej w ogóle i dotyczące kontaktów interpersonalnych w
różnych dziedzinach życia, których autorem był, jest i będzie każdy człowiek.

O tym jak ważne jest kształtowanie postaw fair play świadzczy istnienie wielu organizacji propagujących tę ideę i przyznających nagrody:

- Międzynarodowy Komitet Fair Play im.Pierre de Coubertina, powstały w 1963 roku przy UNESCO w Paryżu

-Europejskie Stowarzyszenie Fair Play,

- Klub Fair play Polskiego Komitetu Olimpijskiego, który organizuje Konkurs Fair Play i zgłasza polskie kandydatury do Międzynarodowego Komitetu Fair Play, organizuje sympozja, konferencje, badania naukowe i spotkania z młodzieżą na temat fair play.


Fair play – to czysta, uczciwa gra. Dotyczy bezpośrednio zawodników, ale także sędziów, trenerów i kibiców. Sport pełni funkcje wzorcotwórcze w sferze moralnej i dostarcza pożądanych społecznie kryteriów ocen i reguł postępowania, a nawet standardów dobra i zła. Dlatego tak ważne jest propagowanie zasad fair play wśród młodzieży. Wzorce wpojone na zajęciach sportowych przenosi ona do życia codziennego. Przecież takie wartości jak uczciwa, czysta i regulaminowa walka, szacunek dla przeciwnika i dążenie do zwycięstwa są najważniejsze nie tylko w sporcie, ale także w życiu społecznym. Szkoda tylko, że na przykładzie zasady fair play w dzisiejszym, skomercjalizowanym sporcie można mówić o rozbieżności między normatywną płaszczyzną funkcjonowania sportowej moralności i jej odległą od wzorca płaszczyzną rzeczywistego zachowania się.