Question

pomóżcie muszę napisać recenzję książki ale nie wiem jak. napiszcie do jakiejkolwiek.

Answer 1

Powieść „Szatan z siódmej klasy”, która jest dziełem Kornela Makuszyńskiego, to opowieść przygodowo - detektywistyczna, opisująca wakacyjne przygody siedemnastoletniego chłopca, Adasia Cisowskiego, znanego w całej szkole jako „Szatan” z racji, że umiał rozwiązać każdą zagadkę.
Większość akcji toczy się we wsi Bejgoła, gdzie mieszkał brat profesora Gąsowskiego, nauczyciela historii Adasia. Profesor poprosił Adasia o rozwiązanie tajemniczych kradzieży drzwi z dworku. Adaś pojechał wraz ze swoim nauczycielem do jego brata, ale głównie za sprawą jego bratanicy, w której Adaś podkochiwał się.

Chłopak próbował za wszelką cenę rozwikłać tę nurtującą zagadkę, choć było to niezmiernie trudne. Zaraz po przyjeździe wpadł na trop złodziei i szybko domyślił się, że chodzi tu o sprawę sprzed wielu lat. Z pamiętnika księdza Koszyczka, mieszkającego kiedyś u państwa Gąsowskich, dowiedział się, że cała historia rozpoczęła się podczas wojny napoleońskiej, kiedy do dworu zgłosili się dwaj francuscy żołnierze proszący o schronienie. Szczególne zainteresowanie wzbudził wśród domowników starszy z nich, jego tajemniczość i dziwny mały pakuneczek, z którym nigdy nie rozstawał się. Domyślono się, że chodzi tu o jakiś skarb, który zołnierz prawdopodobnie ukradł. A teraz jego rodacy chcą go odzyskać przysparzając rodzinie państwa Gąsowskich kłopotów. Adasia zaciekawił fakt kradzieży drzwi i domyślił się, że chodzi o wskazówkę odnalezienia ukrytego przed wyjazdem żołnierzy skarbu, napisaną na jakichś drzwiach domu. Adaś rozwiązywał sprawę krok po kroku z precyzją prawdziwego detektywa.

Mimo, iż książka ta napisana jest z humorem, nie brak w niej scen zapierających dech we piersi, takich jak dostanie się Adasia w ręce złodziei, gdy próbował rozwiązać jedną z wielu części tej łamigłówki. Jednak zawsze wychodził cało ze wszystkich opresji. Był na tyle sprytny, by oszukać ścigających go złoczyńców i odnaleźć skarb. Rozwiązanie tajemnicy znikających drzwi kosztowało go dużo wysiłku, jednak opłaciło się, gdyż znaleziono skarb, a Adaś poznał bliżej bratanicę profesora.

Powieść ta może nauczyć nas, że wszystkie zagadki i problemy można rozwiązać. Myślę, że jest to książka, która zaciekawi każdego, kto interesuje się powieściami przygodowymi i detektywistycznymi. Oprócz tego jest w niej wiele humoru sytuacyjnego i słownego. Z głównym bohaterem możemy wspólnie przeżyć niezwykłe przygody, które przybliżą nam Polskę okresu międzywojennego i życie nastolatków w tamtych czasach.

Answer 2

RECENZJA

Recenzja to typ sprawozdania, w którym omawiacie konkretny utwór literacki, muzyczny, filmowy, plastyczny, teatralny, audycję radiową, koncert, wystawę. Jest to forma zbliżona do sprawozdania, zawiera jednak elementy subiektywne: oceny, sądy, porównania.
Recenzję można nazwać wypowiedzią sprawozdawczo-oceniającą. Sztukę jej pisania powinni opanować wszyscy, którzy chcą być w przyszłości dziennikarzami, krytykami filmowymi lub teatralnymi. Jest to takie omówienie filmu czy sztuki, w którym do wiadomości o samym dziele dodaje się swoją ocenę.

Recenzja zawiera dwa elementy:
# sprawozdawczy, w którym podaje się informacje o autorze, reżyserze, aktorach, przedstawia się treść utworu, można również zasygnalizować główne problemy utworu,

# oceniający, przedstawiacie zalety lub wady utworu, oceniacie jego kompozycję, język, styl albo grę aktorska, scenografię, nastrój przedstawienia. W tej części recenzji możecie przedstawić swoje poglądy.

# nie zapomnij podać najistotniejszych faktów dotyczących wydarzenia, które recenzujesz,

# nie bój się wyrazić własnego zdania, ale pamiętaj, że zawsze należy je poprzeć je argumentami.

A oto przykład:

Czy znasz "Trylogię" Sienkiewicza?
(recenzja książki)

Nawet najlepszy film nie odda uroku żywego słowa. Tylko czytając, czujesz, że jesteś jednym z uczestników tej fantastycznej przygody. Razem z bohaterami przeżywasz smutki i radości, bierzesz udział w ich życiu, razem tworzycie historię. Twoja wyobraźnia pracuje, widzisz wszystko, to co oni widzą: zielony step ciągnący się do horyzontu, trawy tak wysokie, że jak zeskoczysz z konia, to z daleka nikt Cię nie zobaczy. A ludzie...! Charaktery...! Ich język...! Czytając warto wsłuchać się w ten gwar ludzkich głosów, szczęk broni, szum wiatru, szelest traw i śpiew słowików, co to Rzędzianowi spać nie dały. Czytasz i bawisz się świetnie!