Question

POTRZEBUJE PRZYKLAD utworu detektywistycznego .
ma zając mi 3 strony bloku ;/\

POMÓŻCIE MI A DAM NAJ !!!!!!
TYlko prosze nie ściagajcie z internetu

Answer 1

Weiser Dawidek to utwór niezwykle tajemniczy, żeby nie powiedzieć detektywistyczny. Jest również nie kończącą się przygodą o fenomenie żydowskim i o grupie zwykłych dzieci, którym nagłe zrządzenie losu rozkazało dorosnąć.

Autor powieści opisuje wakacje spędzane w gronie szkolnych przyjaciół. Spokój słonecznych dni zakłóca Dawid - chłopiec o semickich rysach, przewyższający talentem i inteligencją swoich rówieśników. Z chwilą pojawienia się tajemniczej postaci przebieg akcji zmienia się diametralnie. Od tej pory to Dawidek dyktuje warunki grupie dzieci, które słuchają go jak zaczarowane. Stopniowo prezentuje zakres swoich możliwości, zaczynając od udostępnienia chłopcom nieużytecznego karabinu wywołującego zachwyt i uznanie w oczach nastolatków, poprzez pokazanie magazynu prawdziwej broni strzeleckiej, kończąc zaś na precyzyjnych wybuchach bombowych. Wraz z ostatnią eksplozją na drobne fragmenty rozsypuje się życie głównych bohaterów. W smudze dymu chłopcy dostrzegają dwie biegnące postacie, są jakby nieświadomi faktu, że ostatni popis Weisera raz na zawsze zniszczył marzenia, radość i zakłócił adolescencję. Wydarzenia owiane niepokojącą mgiełką tajemnicy pod wpływem lat ulegają zapomnieniu, a przeszłość widziana z perspektywy czasu wydaje się zupełnie inna. Tajemnica sprzed lat spędza sen z powiek, zamyka obserwatorów w labiryncie enigmatycznychpytań. Kontrowersyjny Dawid udowadnia swemu otoczeniu, że w wiele zjawisk należałoby po prostu uwierzyć, a nie daremnie dociekać ich logicznego wyjaśnienia. Ironicznym wzrokiem patrzy z ukrycia na upartych racjonalistów, którzy za wszelką cenę pragną poszukiwać sensownego rozwiązania. Obdarzony niecodziennymi, nadprzyrodzonymi zdolnościami po prostu imponuje. Zakres jego oddziaływania w znacznej mierze przekracza losy książkowych postaci i potajemnie zniewala nasze emocje i wyobraźnię. Czasem niczym powieściowy zaskroniec pozostaje niezauważony w cieniu swego geniuszu, innym zaś razem staje się groźną i nieprzewidywalną falą uderzeniową.

Autor wskrzeszając na nowo ducha historii, pragnie podzielić się z nami zjawiskami dostępnymi dla oczu, lecz pozostającymi w stałym konflikcie z mądrością życiową. Mimo faktu, że nigdy nie uzyskamy jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, kim tak naprawę był tytułowy bohater i co się z nim stało, to z pewnością nieraz powrócimy do tych pamiętnych letnich zdarzeń, w których przyszło nam uczestniczyć. Zmusi nas do tego sam twórca, bo to on w mistrzowski sposób nakreślił przed czytelnikami realia powojennego Gdańska.

Dzieło Huellego każe czytelnikowi uzbroić się w cierpliwość. Złożone jest bowiem z wielu drobnych elementów, niekiedy najmniejszy, pozornie nic nie znaczący szczegół zaczyna odgrywać w nim kluczową rolę. Zadanie czytelnika nie jest wcale proste, bo sprowadza się ono do roli wytrawnego detektywa, który godzinami mógłby zastanawiać się, gdzie wkomponować „fragment czerwonej sukienki Eli”, a tym samym złączyć perypetie bohaterów w łańcuch przyczynowo-skutkowy.

W tym godnym uwagi obrazie autor ukrył także biblijne znamiona apokalipsy- zapowiedzi końca starego i początku nowego etapu życia. Warto zastanowić się także nad innymi elementami powieści rodem z Biblii, ale odkrycie ich znaczeń pozostawiam czytelnikom- detektywom.

Weiser swym fenomenalnym usposobieniem wybiega naprzeciw wszelkim schematom i barierom. Wielokrotnie poniżany ze względu na swe etniczne korzenie, odkrywa przed światem swoją wielkość. Dawid nie rodzi się, a tym samym nie umiera. On po prostu jest i pozostanie w pamięci czytelnika.

Huelle w swym utworze zawarł coś bezcennego - obraz dzieciństwa, który wzrusza i sprawia, że tęsknimy za tym, co minione. Podarował nam życie z dala od problemów, chwile nieskrępowanej niczym młodości, świat widziany przez różowe okulary, sielankę, której czar pryśnie wraz z chwilą pojawienia się Dawidka dającego nam do zrozumienia, że czas najwyższy dorosnąć, spakować swoje dotychczasowe zabawki i wyruszyć drogą inną niż do tej pory podążaliśmy, bo trudniejszą i dorosłą.

Autor wielokrotnie wspomina, iż on po prostu relacjonuje wydarzenia, które nie potrzebują upiększeń i poprawek, gdyż same w sobie są niezwykłe i niepowtarzalne. Demonstruje swój obiektywizm - odcina się od oceny faktów. Nie chce wpływać na czytelnika, pozwala na samodzielną analizę oraz indywidualny odbiór. Daje czytelnikowi swobodę, wierząc w jego inteligencję, zdolność kojarzenia sytuacji, wierząc w siłę jego własnego zdania.

Ciekawość odbiorców pozostaje niezaspokojona, gdyż nie ma jednoznacznego zakończenia powieści. Jedno jednak jest pewne - Weiser nie rozpłynął się w powietrzu, lecz starannie ukrył na kartach powieści. Wciel się w rolę zawodowego detektywa i zdemaskuj go, zanim on zmieni twoje życie.