Ateny od samego początku swojego istnienia były idealnym państwem demokratycznym. Nie oznacza to, że zanim osiągnęły swój wiek świetności nie przechodziły wielu przeobrażeń. Na początku władza była oligarchiczna. Przed reformami Solona, po okresie panowania absolutystycznego basileusa (króla) władzę w Atenach sprawują eupatydzi, archonci, król, dowódcy armii oraz 6 sędziów. Władzę wojskową sprawowali polemaronowi, natomiast sądowniczą archon. Obie funkcje wybierane były corocznie z grupy arystokratów. W późniejszych latach dodatkowo powołano do życia kilka innych urzędów sprawujących władzę nad warstwami nie arystokratycznymi. Po rocznej kadencji każdy z arystokratów wchodził automatycznie do areopagu, czyli Rady Starszych stanowiącej władzę wykonawczą. Ten ustrój był jednak niezbyt pozytywny dla wszystkich mieszkańców. Postanowiono to zmienić. W 621r. p.n.e. spisano prawa przez Drakona. Prawa te skupiały się na karze śmierci nawet dla najmniejszych kradzieży lub przestępstw. Dopiero reformy Solona stały się podstawą do zmiany ustroju. Zakazał on pożyczki pieniędzy pod zastaw, a także nadał jeźdźcom, hoplitom, lekkiej piechocie oraz wyrobnikom prawo do możliwości wyboru urzędników w państwie. Stworzył też możliwość wykupu przez państwo chłopów sprzedanych za granicę oraz podział obywateli na 4 grupy majątkowe z czego ci najbogatsi mogą sprawować urzędy. Następnym reformatorem był Kleistenes. Zlikwidował on podziały Solona wprowadzając swoje. Stworzył podział państwa na plemio, bractwa oraz rody . Kwalifikacje areopagu przejęła Rada Pięciuset , przekazując areopagowi funkcje religijne oraz moralne. Najważniejszą reformą było wprowadzenie sądu skorupkowego (a nie jak wcześniej sądy przysięgłych). Poprzez wrzucanie skorupek osądzano osobę za winną lub niewinną. Były to początki rodzącej się w Atenach demokracji. Ostateczną formą państwa demokratycznego, Ateny uzyskały dzięki Peryklesowi. To on zdobył największą sympatię ludu. Nie bez przyczyny Tukidydes wyrażał się o nim pochlebnie W końcu był on ostatecznym twórcą demokracji ateńskiej. Sprawami zewnętrznymi zajmowało się zgromadzenie, na którym każdy obywatel mógł zgłosić swój wniosek lub wyrazić swoją opinię. Rada Pięciuset zajmowała się odtąd kontrolą urzędniczą, finansową oraz budowy publicznej.
Ateny od samego początku swojego istnienia były idealnym państwem demokratycznym. Nie oznacza to, że zanim osiągnęły swój wiek świetności nie przechodziły wielu przeobrażeń. Na początku władza była oligarchiczna. Przed reformami Solona, po okresie panowania absolutystycznego basileusa (króla) władzę w Atenach sprawują eupatydzi, archonci, król, dowódcy armii oraz 6 sędziów. Władzę wojskową sprawowali polemaronowi, natomiast sądowniczą archon. Obie funkcje wybierane były corocznie z grupy arystokratów. W późniejszych latach dodatkowo powołano do życia kilka innych urzędów sprawujących władzę nad warstwami nie arystokratycznymi. Po rocznej kadencji każdy z arystokratów wchodził automatycznie do areopagu, czyli Rady Starszych stanowiącej władzę wykonawczą. Ten ustrój był jednak niezbyt pozytywny dla wszystkich mieszkańców. Postanowiono to zmienić. W 621r. p.n.e. spisano prawa przez Drakona. Prawa te skupiały się na karze śmierci nawet dla najmniejszych kradzieży lub przestępstw. Dopiero reformy Solona stały się podstawą do zmiany ustroju. Zakazał on pożyczki pieniędzy pod zastaw, a także nadał jeźdźcom, hoplitom, lekkiej piechocie oraz wyrobnikom prawo do możliwości wyboru urzędników w państwie. Stworzył też możliwość wykupu przez państwo chłopów sprzedanych za granicę oraz podział obywateli na 4 grupy majątkowe z czego ci najbogatsi mogą sprawować urzędy. Następnym reformatorem był Kleistenes. Zlikwidował on podziały Solona wprowadzając swoje. Stworzył podział państwa na plemio, bractwa oraz rody . Kwalifikacje areopagu przejęła Rada Pięciuset , przekazując areopagowi funkcje religijne oraz moralne. Najważniejszą reformą było wprowadzenie sądu skorupkowego (a nie jak wcześniej sądy przysięgłych). Poprzez wrzucanie skorupek osądzano osobę za winną lub niewinną. Były to początki rodzącej się w Atenach demokracji. Ostateczną formą państwa demokratycznego, Ateny uzyskały dzięki Peryklesowi. To on zdobył największą sympatię ludu. Nie bez przyczyny Tukidydes wyrażał się o nim pochlebnie W końcu był on ostatecznym twórcą demokracji ateńskiej. Sprawami zewnętrznymi zajmowało się zgromadzenie, na którym każdy obywatel mógł zgłosić swój wniosek lub wyrazić swoją opinię. Rada Pięciuset zajmowała się odtąd kontrolą urzędniczą, finansową oraz budowy publicznej.
Napisałem dla ciebie po "Polskiemu" :D ;)