1903 Maria Skłodowska-Curie z mężem Fizyka 1905 Henryk Sienkiewicz Literatura 1911 Maria Skłodowska-Curie Chemia 1924 Władysław Reymont Literatura 1980 Czesław Miłosz Literatura 1993 Lech Wałęsa Pokojowa Nagroda 1995 Józef Rotblat Pokojowa Nagroda 1996 Wiesława Szymborska Literatura
Maria Skłodowska – Curie
Urodziła się 7 listopada 1867 r. w Warszawie, zmarła 4 lipca 1934 r. w klinice Sallanches. Wybitna uczona urodzona w Polsce, większość życia i kariery naukowej spędziła we Francji. Zajmowała się badaniami z zakresu fizyki i chemii. Do jej największych dokonań należą: opracowanie teorii promieniotwórczości, technik rozdzielania izotopów promieniotwórczych oraz odkrycie dwóch nowych pierwiastków: radu i polonu. Pod jej osobistym kierunkiem prowadzono też pierwsze w świecie badania nad leczeniem raka za pomocą promieniotwórczości. Była prekursorem nowej gałęzi chemii - radiochemii. „Zanim do tego wszystkiego doszło, moja babka dokonała najpiękniejszego odkrycia swego życia. W roku 1894 odkryła Piotra Curie” – mówi prof. Helene Langevin-Joliot, wnuczka Marii Skłodowskiej. Dwukrotnie wyróżniona Nagrodą Nobla za osiągnięcia naukowe. Po raz pierwszy w roku 1903 z fizyki wraz z mężem Piotrem Curie za badania nad odkrytym przez Antoine Henri Becquerela zjawiskiem promieniotwórczości, a drugi raz w roku 1911 z chemii za wydzielenie czystego radu. Do dziś pozostaje jedyną kobietą, która tę nagrodę otrzymała dwukrotnie.
Henryk Sienkiewicz
Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz pseudonim Litwos urodził się 5 maja 1846 w Woli Okrzejskiej. Zmarł 15 listopada 1916 w Vevey w Szwajcarii. Polski powieściopisarz i publicysta. Studiował prawo i nauki filologiczno-historyczne w Warszawie, współpracował jako reportażysta i felietonista ze stołecznymi gazetami – m.in. „Niwą”, „Słowem” i „Gazetą Polską”. Dwa lata spędził w Ameryce Północnej, gdzie ze znajomymi – m.in. Heleną Modrzejewską – chciał założyć komunę rolną. Nie udało się, ale „Listy z podróży do Ameryki” pozostały… Sienkiewicz dużo podróżował – głównie po Europie Zachodniej, był jednak także na wyprawie myśliwskiej w Zanzibarze. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w roku 1905 za "całokształt twórczości".Jeden z najpopularniejszych pisarzy polskich przełomu XIX i XX wieku.
Władysław Reymont
Władysław Stanisław Reymont urodził się 7 maja 1867 we wsi Kobiele Wielkie k. Radomska. Zmarł 5 grudnia 1925 w Warszawie. Właściwie to Stanisław Władysław Rejment. Syn wiejskiego organisty, od 1880 w Warszawie, gdzie był m.in. uczniem krawieckim, 1884 wyzwolonym na czeladnika. Polski pisarz, prozaik i nowelista, laureat Nagrody Nobla. Jeden z głównych przedstawicieli realizmu krytycznego z elementami naturalizmu w prozie Młodej Polski.
Czesław Miłosz
Urodził się 30 czerwca 1911 w Szetejniach na Litwie. Zmarł 14 sierpnia 2004 w Krakowie. Polski oraz litewski poeta, laureat literackiej nagrody Nobla w 1980 roku. Otrzymał tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. jedna z najwybitniejszych postaci polskiej kultury. "Poeta wieku, poeta myśli trudnej, przewodnik duchowy, nauczyciel wiary, filar polskiej kultury" - tak na wieść o jego śmierci wypowiadali się jego przyjaciele i znawcy jego twórczości, podkreślając, że odejście poety to niepowetowana strata dla Polski. Żegnając poetę, prezydent Krakowa Jacek Majchrowski powiedział: "Dziękujemy ci, książę poetów, że na ostatnie lata swojego życia wybrałeś właśnie nasze miasto, że to właśnie Kraków stał się twoją małą ojczyzną, stał się namiastką ojczyzny utraconej".
Lech Wałęsa
Urodził się 29 września 1943 roku w Popowie. Polski działacz związkowy, polityk, wykształcenie zawodowe, z zawodu elektryk. Absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Lipnie. Był członkiem stoczniowego komitetu strajkowego w czasie tzw. wydarzeń grudniowych na Wybrzeżu w 1970 r. W latach 1977-1980 współtworzył Wolne Związki Zawodowe Wybrzeża, za co był prześladowany. Od 1980 r. do 1990 r. był przewodniczącym NSZZ "Solidarność". W czasie stanu wojennego był internowany. Przewodniczył stronie solidarnościowej podczas obrad ,okrągłego stołu". W latach 1990-1995 był prezydentem RP, laureat Pokojowej Nagrody Nobla. W 1998 r. został przewodniczącym Chrześcijańskiej Demokracji III Rzeczypospolitej Polskiej.
Józef Rotblat
Urodził się 4 listopada 1908 w Łodzi. Zmarł 31 sierpnia 2005 w Londynie. Polski fizyk i radiobiolog, współzałożyciel i lider pacyfistycznego ruchu naukowców Pugwash, laureat Pokojowej Nagrody Nobla w 1995 roku. Przyczynił się do budowy bomby atomowej, a całe życie poświęcił walce o pokój. zawsze podkreślał, że zaangażował się w projekt budowy broni jądrowej, ponieważ obawiał się, że Hitler może ją zbudować pierwszy. Kiedy jednak okazało się, że Niemcy nie są w stanie skonstruować bomby atomowej, profesor Rotblat wycofał się z prac nad bombą w Stanach Zjednoczonych i powrócił do Wielkiej Brytanii. Zrzucenie bomby atomowej na Hiroszimę i Nagasaki uznał za największą klęskę ludzkości. Był zdecydowanym przeciwnikiem zbrojeń nuklearnych.
Wisława Szymborska
Urodzona 2 lipca 1923 - polska poetka, eseistka i krytyk literacki, a także tłumaczka literatury francuskiej. Od 1931 mieszka w Krakowie. W 1988 współzakładała Stowarzyszenie Pisarzy Polskich. Członek Polskiej Akademii Umiejętności. Twórczość Szymborskiej cechuje precyzja i oszczędność słowa, język potoczny, posługiwanie się ironią i paradoksem, treści filozoficzne. Jest m.in. laureatką Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1960), nagród Polskiego PEN Clubu (1980, 1996), Nagrody Goethego (1991), Nagrody Herdera (1995). W 2001 r. otrzymaładyplom honorowego członka Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury. Nagrodę Nobla otrzymała w 1996 roku za "poezję, która z ironiczną precyzją odsłania prawa biologii i działania historii we fragmentach ludzkiej rzeczywistości".
Urodziła się 7 listopada 1867 r. w Warszawie, zmarła 4 lipca 1934 r. w klinice Sallanches. Wybitna uczona urodzona w Polsce, większość życia i kariery naukowej spędziła we Francji. Zajmowała się badaniami z zakresu fizyki i chemii. Do jej największych dokonań należą: opracowanie teorii promieniotwórczości, technik rozdzielania izotopów promieniotwórczych oraz odkrycie dwóch nowych pierwiastków: radu i polonu. Pod jej osobistym kierunkiem prowadzono też pierwsze w świecie badania nad leczeniem raka za pomocą promieniotwórczości. Była prekursorem nowej gałęzi chemii - radiochemii. „Zanim do tego wszystkiego doszło, moja babka dokonała najpiękniejszego odkrycia swego życia. W roku 1894 odkryła Piotra Curie” – mówi prof. Helene Langevin-Joliot, wnuczka Marii Skłodowskiej. Dwukrotnie wyróżniona Nagrodą Nobla za osiągnięcia naukowe. Po raz pierwszy w roku 1903 z fizyki wraz z mężem Piotrem Curie za badania nad odkrytym przez Antoine Henri Becquerela zjawiskiem promieniotwórczości, a drugi raz w roku 1911 z chemii za wydzielenie czystego radu. Do dziś pozostaje jedyną kobietą, która tę nagrodę otrzymała dwukrotnie.
2. Henryk Sienkiewicz
Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz pseudonim Litwos urodził się 5 maja 1846 w Woli Okrzejskiej. Zmarł 15 listopada 1916 w Vevey w Szwajcarii. Polski powieściopisarz i publicysta. Studiował prawo i nauki filologiczno-historyczne w Warszawie, współpracował jako reportażysta i felietonista ze stołecznymi gazetami – m.in. „Niwą”, „Słowem” i „Gazetą Polską”. Dwa lata spędził w Ameryce Północnej, gdzie ze znajomymi – m.in. Heleną Modrzejewską – chciał założyć komunę rolną. Nie udało się, ale „Listy z podróży do Ameryki” pozostały… Sienkiewicz dużo podróżował – głównie po Europie Zachodniej, był jednak także na wyprawie myśliwskiej w Zanzibarze. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w roku 1905 za "całokształt twórczości".Jeden z najpopularniejszych pisarzy polskich przełomu XIX i XX wieku.
3. Władysław Reymont
Władysław Stanisław Reymont urodził się 7 maja 1867 we wsi Kobiele Wielkie k. Radomska. Zmarł 5 grudnia 1925 w Warszawie. Właściwie to Stanisław Władysław Rejment. Syn wiejskiego organisty, od 1880 w Warszawie, gdzie był m.in. uczniem krawieckim, 1884 wyzwolonym na czeladnika. Polski pisarz, prozaik i nowelista, laureat Nagrody Nobla. Jeden z głównych przedstawicieli realizmu krytycznego z elementami naturalizmu w prozie Młodej Polski.
4. Czesław Miłosz
Urodził się 30 czerwca 1911 w Szetejniach na Litwie. Zmarł 14 sierpnia 2004 w Krakowie. Polski oraz litewski poeta, laureat literackiej nagrody Nobla w 1980 roku. Otrzymał tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. jedna z najwybitniejszych postaci polskiej kultury. "Poeta wieku, poeta myśli trudnej, przewodnik duchowy, nauczyciel wiary, filar polskiej kultury" - tak na wieść o jego śmierci wypowiadali się jego przyjaciele i znawcy jego twórczości, podkreślając, że odejście poety to niepowetowana strata dla Polski. Żegnając poetę, prezydent Krakowa Jacek Majchrowski powiedział: "Dziękujemy ci, książę poetów, że na ostatnie lata swojego życia wybrałeś właśnie nasze miasto, że to właśnie Kraków stał się twoją małą ojczyzną, stał się namiastką ojczyzny utraconej".
5. Lech Wałęsa
Urodził się 29 września 1943 roku w Popowie. Polski działacz związkowy, polityk, wykształcenie zawodowe, z zawodu elektryk. Absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Lipnie. Był członkiem stoczniowego komitetu strajkowego w czasie tzw. wydarzeń grudniowych na Wybrzeżu w 1970 r. W latach 1977-1980 współtworzył Wolne Związki Zawodowe Wybrzeża, za co był prześladowany. Od 1980 r. do 1990 r. był przewodniczącym NSZZ "Solidarność". W czasie stanu wojennego był internowany. Przewodniczył stronie solidarnościowej podczas obrad ,okrągłego stołu". W latach 1990-1995 był prezydentem RP, laureat Pokojowej Nagrody Nobla. W 1998 r. został przewodniczącym Chrześcijańskiej Demokracji III Rzeczypospolitej Polskiej.
6. Wisława Szymborska Urodzona 2 lipca 1923 - polska poetka, eseistka i krytyk literacki, a także tłumaczka literatury francuskiej. Od 1931 mieszka w Krakowie. W 1988 współzakładała Stowarzyszenie Pisarzy Polskich. Członek Polskiej Akademii Umiejętności. Twórczość Szymborskiej cechuje precyzja i oszczędność słowa, język potoczny, posługiwanie się ironią i paradoksem, treści filozoficzne. Jest m.in. laureatką Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1960), nagród Polskiego PEN Clubu (1980, 1996), Nagrody Goethego (1991), Nagrody Herdera (1995). W 2001 r. otrzymała dyplom honorowego członka Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury. Nagrodę Nobla otrzymała w 1996 roku za "poezję, która z ironiczną precyzją odsłania prawa biologii i działania historii we fragmentach ludzkiej rzeczywistości".
1903 Maria Skłodowska-Curie z mężem Fizyka
1905 Henryk Sienkiewicz Literatura
1911 Maria Skłodowska-Curie Chemia
1924 Władysław Reymont Literatura
1980 Czesław Miłosz Literatura
1993 Lech Wałęsa Pokojowa Nagroda
1995 Józef Rotblat Pokojowa Nagroda
1996 Wiesława Szymborska Literatura
Maria Skłodowska – Curie
Urodziła się 7 listopada 1867 r. w Warszawie, zmarła 4 lipca 1934 r. w klinice Sallanches. Wybitna uczona urodzona w Polsce, większość życia i kariery naukowej spędziła we Francji. Zajmowała się badaniami z zakresu fizyki i chemii. Do jej największych dokonań należą: opracowanie teorii promieniotwórczości, technik rozdzielania izotopów promieniotwórczych oraz odkrycie dwóch nowych pierwiastków: radu i polonu. Pod jej osobistym kierunkiem prowadzono też pierwsze w świecie badania nad leczeniem raka za pomocą promieniotwórczości. Była prekursorem nowej gałęzi chemii - radiochemii. „Zanim do tego wszystkiego doszło, moja babka dokonała najpiękniejszego odkrycia swego życia. W roku 1894 odkryła Piotra Curie” – mówi prof. Helene Langevin-Joliot, wnuczka Marii Skłodowskiej.
Dwukrotnie wyróżniona Nagrodą Nobla za osiągnięcia naukowe. Po raz pierwszy w roku 1903 z fizyki wraz z mężem Piotrem Curie za badania nad odkrytym przez Antoine Henri Becquerela zjawiskiem promieniotwórczości, a drugi raz w roku 1911 z chemii za wydzielenie czystego radu. Do dziś pozostaje jedyną kobietą, która tę nagrodę otrzymała dwukrotnie.
Henryk Sienkiewicz
Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz pseudonim Litwos urodził się 5 maja 1846 w Woli Okrzejskiej. Zmarł 15 listopada 1916 w Vevey w Szwajcarii. Polski powieściopisarz i publicysta. Studiował prawo i nauki filologiczno-historyczne w Warszawie, współpracował jako reportażysta i felietonista ze stołecznymi gazetami – m.in. „Niwą”, „Słowem” i „Gazetą Polską”. Dwa lata spędził w Ameryce Północnej, gdzie ze znajomymi – m.in. Heleną Modrzejewską – chciał założyć komunę rolną. Nie udało się, ale „Listy z podróży do Ameryki” pozostały… Sienkiewicz dużo podróżował – głównie po Europie Zachodniej, był jednak także na wyprawie myśliwskiej w Zanzibarze. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w roku 1905 za "całokształt twórczości".Jeden z najpopularniejszych pisarzy polskich przełomu XIX i XX wieku.
Władysław Reymont
Władysław Stanisław Reymont urodził się 7 maja 1867 we wsi Kobiele Wielkie k. Radomska. Zmarł 5 grudnia 1925 w Warszawie. Właściwie to Stanisław Władysław Rejment. Syn wiejskiego organisty, od 1880 w Warszawie, gdzie był m.in. uczniem krawieckim, 1884 wyzwolonym na czeladnika. Polski pisarz, prozaik i nowelista, laureat Nagrody Nobla. Jeden z głównych przedstawicieli realizmu krytycznego z elementami naturalizmu w prozie Młodej Polski.
Czesław Miłosz
Urodził się 30 czerwca 1911 w Szetejniach na Litwie. Zmarł 14 sierpnia 2004 w Krakowie. Polski oraz litewski poeta, laureat literackiej nagrody Nobla w 1980 roku. Otrzymał tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. jedna z najwybitniejszych postaci polskiej kultury. "Poeta wieku, poeta myśli trudnej, przewodnik duchowy, nauczyciel wiary, filar polskiej kultury" - tak na wieść o jego śmierci wypowiadali się jego przyjaciele i znawcy jego twórczości, podkreślając, że odejście poety to niepowetowana strata dla Polski. Żegnając poetę, prezydent Krakowa Jacek Majchrowski powiedział: "Dziękujemy ci, książę poetów, że na ostatnie lata swojego życia wybrałeś właśnie nasze miasto, że to właśnie Kraków stał się twoją małą ojczyzną, stał się namiastką ojczyzny utraconej".
Lech Wałęsa
Urodził się 29 września 1943 roku w Popowie. Polski działacz związkowy, polityk, wykształcenie zawodowe, z zawodu elektryk. Absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Lipnie. Był członkiem stoczniowego komitetu strajkowego w czasie tzw. wydarzeń grudniowych na Wybrzeżu w 1970 r. W latach 1977-1980 współtworzył Wolne Związki Zawodowe Wybrzeża, za co był prześladowany. Od 1980 r. do 1990 r. był przewodniczącym NSZZ "Solidarność". W czasie stanu wojennego był internowany. Przewodniczył stronie solidarnościowej podczas obrad ,okrągłego stołu". W latach 1990-1995 był prezydentem RP, laureat Pokojowej Nagrody Nobla. W 1998 r. został przewodniczącym Chrześcijańskiej Demokracji III Rzeczypospolitej Polskiej.
Józef Rotblat
Urodził się 4 listopada 1908 w Łodzi. Zmarł 31 sierpnia 2005 w Londynie. Polski fizyk i radiobiolog, współzałożyciel i lider pacyfistycznego ruchu naukowców Pugwash, laureat Pokojowej Nagrody Nobla w 1995 roku. Przyczynił się do budowy bomby atomowej, a całe życie poświęcił walce o pokój. zawsze podkreślał, że zaangażował się w projekt budowy broni jądrowej, ponieważ obawiał się, że Hitler może ją zbudować pierwszy. Kiedy jednak okazało się, że Niemcy nie są w stanie skonstruować bomby atomowej, profesor Rotblat wycofał się z prac nad bombą w Stanach Zjednoczonych i powrócił do Wielkiej Brytanii. Zrzucenie bomby atomowej na Hiroszimę i Nagasaki uznał za największą klęskę ludzkości. Był zdecydowanym przeciwnikiem zbrojeń nuklearnych.
Wisława Szymborska
Urodzona 2 lipca 1923 - polska poetka, eseistka i krytyk literacki, a także tłumaczka literatury francuskiej. Od 1931 mieszka w Krakowie. W 1988 współzakładała Stowarzyszenie Pisarzy Polskich. Członek Polskiej Akademii Umiejętności. Twórczość Szymborskiej cechuje precyzja i oszczędność słowa, język potoczny, posługiwanie się ironią i paradoksem, treści filozoficzne. Jest m.in. laureatką Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1960), nagród Polskiego PEN Clubu (1980, 1996), Nagrody Goethego (1991), Nagrody Herdera (1995). W 2001 r. otrzymaładyplom honorowego członka Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury. Nagrodę Nobla otrzymała w 1996 roku za "poezję, która z ironiczną precyzją odsłania prawa biologii i działania historii we fragmentach ludzkiej rzeczywistości".
1. Maria Skłodowska – Curie
Urodziła się 7 listopada 1867 r. w Warszawie, zmarła 4 lipca 1934 r. w klinice Sallanches. Wybitna uczona urodzona w Polsce, większość życia i kariery naukowej spędziła we Francji. Zajmowała się badaniami z zakresu fizyki i chemii. Do jej największych dokonań należą: opracowanie teorii promieniotwórczości, technik rozdzielania izotopów promieniotwórczych oraz odkrycie dwóch nowych pierwiastków: radu i polonu. Pod jej osobistym kierunkiem prowadzono też pierwsze w świecie badania nad leczeniem raka za pomocą promieniotwórczości. Była prekursorem nowej gałęzi chemii - radiochemii. „Zanim do tego wszystkiego doszło, moja babka dokonała najpiękniejszego odkrycia swego życia. W roku 1894 odkryła Piotra Curie” – mówi prof. Helene Langevin-Joliot, wnuczka Marii Skłodowskiej.
Dwukrotnie wyróżniona Nagrodą Nobla za osiągnięcia naukowe. Po raz pierwszy w roku 1903 z fizyki wraz z mężem Piotrem Curie za badania nad odkrytym przez Antoine Henri Becquerela zjawiskiem promieniotwórczości, a drugi raz w roku 1911 z chemii za wydzielenie czystego radu. Do dziś pozostaje jedyną kobietą, która tę nagrodę otrzymała dwukrotnie.
2. Henryk Sienkiewicz
Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz pseudonim Litwos urodził się 5 maja 1846 w Woli Okrzejskiej. Zmarł 15 listopada 1916 w Vevey w Szwajcarii. Polski powieściopisarz i publicysta. Studiował prawo i nauki filologiczno-historyczne w Warszawie, współpracował jako reportażysta i felietonista ze stołecznymi gazetami – m.in. „Niwą”, „Słowem” i „Gazetą Polską”. Dwa lata spędził w Ameryce Północnej, gdzie ze znajomymi – m.in. Heleną Modrzejewską – chciał założyć komunę rolną. Nie udało się, ale „Listy z podróży do Ameryki” pozostały… Sienkiewicz dużo podróżował – głównie po Europie Zachodniej, był jednak także na wyprawie myśliwskiej w Zanzibarze. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w roku 1905 za "całokształt twórczości".Jeden z najpopularniejszych pisarzy polskich przełomu XIX i XX wieku.
3. Władysław Reymont
Władysław Stanisław Reymont urodził się 7 maja 1867 we wsi Kobiele Wielkie k. Radomska. Zmarł 5 grudnia 1925 w Warszawie. Właściwie to Stanisław Władysław Rejment. Syn wiejskiego organisty, od 1880 w Warszawie, gdzie był m.in. uczniem krawieckim, 1884 wyzwolonym na czeladnika. Polski pisarz, prozaik i nowelista, laureat Nagrody Nobla. Jeden z głównych przedstawicieli realizmu krytycznego z elementami naturalizmu w prozie Młodej Polski.
4. Czesław Miłosz
Urodził się 30 czerwca 1911 w Szetejniach na Litwie. Zmarł 14 sierpnia 2004 w Krakowie. Polski oraz litewski poeta, laureat literackiej nagrody Nobla w 1980 roku. Otrzymał tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. jedna z najwybitniejszych postaci polskiej kultury. "Poeta wieku, poeta myśli trudnej, przewodnik duchowy, nauczyciel wiary, filar polskiej kultury" - tak na wieść o jego śmierci wypowiadali się jego przyjaciele i znawcy jego twórczości, podkreślając, że odejście poety to niepowetowana strata dla Polski. Żegnając poetę, prezydent Krakowa Jacek Majchrowski powiedział: "Dziękujemy ci, książę poetów, że na ostatnie lata swojego życia wybrałeś właśnie nasze miasto, że to właśnie Kraków stał się twoją małą ojczyzną, stał się namiastką ojczyzny utraconej".
5. Lech Wałęsa
Urodził się 29 września 1943 roku w Popowie. Polski działacz związkowy, polityk, wykształcenie zawodowe, z zawodu elektryk. Absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Lipnie. Był członkiem stoczniowego komitetu strajkowego w czasie tzw. wydarzeń grudniowych na Wybrzeżu w 1970 r. W latach 1977-1980 współtworzył Wolne Związki Zawodowe Wybrzeża, za co był prześladowany. Od 1980 r. do 1990 r. był przewodniczącym NSZZ "Solidarność". W czasie stanu wojennego był internowany. Przewodniczył stronie solidarnościowej podczas obrad ,okrągłego stołu". W latach 1990-1995 był prezydentem RP, laureat Pokojowej Nagrody Nobla. W 1998 r. został przewodniczącym Chrześcijańskiej Demokracji III Rzeczypospolitej Polskiej.
6. Wisława Szymborska
Urodzona 2 lipca 1923 - polska poetka, eseistka i krytyk literacki, a także tłumaczka literatury francuskiej. Od 1931 mieszka w Krakowie. W 1988 współzakładała Stowarzyszenie Pisarzy Polskich. Członek Polskiej Akademii Umiejętności. Twórczość Szymborskiej cechuje precyzja i oszczędność słowa, język potoczny, posługiwanie się ironią i paradoksem, treści filozoficzne. Jest m.in. laureatką Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1960), nagród Polskiego PEN Clubu (1980, 1996), Nagrody Goethego (1991), Nagrody Herdera (1995). W 2001 r. otrzymała dyplom honorowego członka Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury. Nagrodę Nobla otrzymała w 1996 roku za "poezję, która z ironiczną precyzją odsłania prawa biologii i działania historii we fragmentach ludzkiej rzeczywistości".