Raskolnikow twierdził, że istnieją dwa typy ludzi: zwykli i wybitni.
Głównym motywem jego teorii było to, że wybitnym ludziom wolno więcej, mogą oni posunąć się nawet do strasznego czynu (np. morderstwa) jeśli prowadzi on do słusznego celu. Zwykli ludzie są tak jakby 'podludźmi', Raskolnikow uważa ich za mniej wartych i mniej inteligentnych. Dlatego zwykłe prawo odnosi się do ludzi zwykłych, ludzie wybitni mogą czuć się niemal bezkarni, jeśli działają w słusznej sprawie
Raskolnikow twierdził, że istnieją dwa typy ludzi: zwykli i wybitni.
Głównym motywem jego teorii było to, że wybitnym ludziom wolno więcej, mogą oni posunąć się nawet do strasznego czynu (np. morderstwa) jeśli prowadzi on do słusznego celu. Zwykli ludzie są tak jakby 'podludźmi', Raskolnikow uważa ich za mniej wartych i mniej inteligentnych. Dlatego zwykłe prawo odnosi się do ludzi zwykłych, ludzie wybitni mogą czuć się niemal bezkarni, jeśli działają w słusznej sprawie