Podstawy Przedsiębiorczośći - Operon Małgorzata Biernacka, Zbigniew Smutek.
Potrzebuje omówiony temat "Budżety Samorządów(budżety lokalne)" i " Państwo w Gospodarce Rynkowej"
Pilne!! ( na już)
lolka361
Podstawą samodzielnej polityki finansowej gmin są ich budżety. Budżet jednostki samorządu terytorialnego jest uchwalany w formie uchwały budżetowej na rok budżetowy i stanowi roczny plan dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów tej jednostki, a także przychodów i wydatków zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych i środków specjalnych, a wreszcie funduszy celowych jednostki samorządu terytorialnego . Jest to zgodne z zasadą jedności budżetu, według której w jednostkach samorządu terytorialnego tworzy się tylko jeden zasób środków finansowych, którym są budżety tych jednostek.
Uchwała budżetowa może określać, oprócz limitów wydatków na okres roku budżetowego, limity wydatków na wieloletnie programy inwestycyjne, na zadania wynikające z kontraktów wojewódzkich, a po wejściu Polski do Unii Europejskiej również na programy i projekty realizowane ze środków pochodzących z funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności UE. Ustawa, przyjmując zasadę jednoroczności budżetu, w pewnych sytuacjach pozwala na wydłużenie czasu planowania budżetowego . Obligatoryjnym załącznikiem do uchwały budżetowej jest prognoza kwoty długu, zawierająca określenie kwot i rodzajów tytułów dłużnych, z uwzględnieniem ich specyfikacji, oraz dane za rok poprzedni i lata, w których dług planowany zostanie ostatecznie spłacony .
Przygotowanie projektu uchwały budżetowej wraz z objaśnieniami, a także inicjatywa w sprawie jej zmiany należą do wyłącznej kompetencji organu wykonawczego jednostki samorządu terytorialnego (wójta, burmistrza, prezydenta miasta, zarządu powiatu i zarządu województwa). Opracowując projekt uchwały budżetowej, wójt (zarząd) obligatoryjnie sporządza informację o stanie mienia komunalnego. Jest ona istotnym uzupełnieniem projektowanego budżetu, pozwalającym dokonać bieżącej oceny planowanych dochodów i wydatków przez pryzmat posiadanego majątku komunalnego.
Na wójcie (zarządzie) jako organie wykonawczym jednostki samorządu terytorialnego spoczywa obowiązek wykonania budżetu. W terminie 21 dni od daty przyjęcia uchwały budżetowej organ ten opracowuje układ wykonawczy budżetu jednostki. Dokonuje tego zgodnie z regułami klasyfikacji budżetowej, czyli w podziale na działy, rozdziały i paragrafy. Kontrolę wykonania budżetu przez organ wykonawczy sprawuje rada (sejmik) . Rada rozpatruje sprawozdanie z wykonania budżetu w terminie do 30 kwietnia roku następnego po roku sprawozdawczym. Przedłożone sprawozdanie stanowi podstawę do podjęcia decyzji w sprawie udzielenia (lub nieudzielenia) organowi wykonawczemu absolutorium z wykonania budżetu.
Podstawowym warunkiem właściwego wykonywania przez samorząd terytorialny jego zadań jest wyposażenie go w odpowiednie środki finansowe. Uchwalona 13 listopada 2003 roku ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego zastąpiła obowiązującą do końca 2003 roku ustawę o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2003. Była to tzw. ustawa epizodyczna, która początkowo miała obowiązywać przez dwa lata, ale w kolejnych latach przedłużano każdorazowo jej obowiązywanie. Stwarzało to sytuację niepewności co do systemu dochodów samorządu w kolejnych latach, gdyż obowiązywanie ustawy przedłużano pod koniec kolejnego roku jej obowiązywania, prowadząc jednocześnie prace nad nową ustawą, tworząc stan niepewności, jakie rozstrzygnięcia ustawowe ostatecznie zapadną .
Państwo w Gospodarce Rynkowej- Dążeniem państwa i przedmiotem jego polityki gospodarczej jest zapewnianie stałego wzrostu konsumpcji i podnoszenie poziomu życia społeczeństwa przez: - maksymalizowanie produkcji dzięki racjonalności pozyskiwania i efektywności wykorzystywania ograniczonych zasobów, - wspomaganie przedsiębiorczości i stwarzanie warunków dla swobodnego jej działania w ramach stabilnych norm i przepisów prawa, - stymulowanie konkurencji oraz zwalczanie monopoli i monopolistycznych zachowań uczestników rynku, - dbałość o wartość i wymienialność pieniądza, - zapewnianie podstawowego, średniego i wyższego wykształcenia, - stymulowanie możliwie pełnego zatrudnienia ludzi zdolnych i chętnych do pracy oraz ochrona praw pracowników w ramach ustawodawstwa pracy, - ochrona praw i interesów konsumentów przed nieuczciwymi działaniami przedsiębiorstw przemysłowych, handlowych i usługowych. Jeśli państwo prowadzi bezpośrednio działalność gospodarczą lub też wpływa na procesy jej regulacji, to: 1. będą wytwarzane i sprzedawane produkty nie przez tych, którzy potrafią je najefektywniej i najlepiej wytwarzać i sprzedawać, 2. wytwarzane będą nie te dobra, które wybraliby nabywcy, gdyby mieli swobodny wybór, 3. nie będzie tworzona nadwyżka korzyści nad kosztami powstająca z efektywnej produkcji, handlu i usług zapewniających satysfakcję nabywcom. Wynika to z: - niższej efektywności przedsiębiorstw państwowych, - nietrafności bezpośredniej ingerencji w relacje miedzy popytem, podażą i ceną równowagi dokonywanej za pomocą polityki finansowej, monetarnej oraz realokacji zasobów w sferze produkcji, handlu i usług, - słabości aparatu administracyjnego, jego nawyków demonstrowania władzy przy braku kompetencji gospodarczych, - skłonności polityków do utrzymywania i rozszerzania zakresu wpływów dzięki decyzjom zapewniającym krótkotrwałe korzyści dla swego elektoratu kosztem negatywnych długookresowych następstw dla procesów i zjawisk ogólnogospodarczych oraz dla przedsiębiorstw i konsumentów. Poważnym następstwem zastępowania mechanizmu rynku przez państwową regulację staje się zakłócanie równowagi konsumenta, to jest zachwianie stabilności zwyczajów i możliwości nabywczych posiadanych przez konsumentów, przy których maksymalizują swą satysfakcję.
Uchwała budżetowa może określać, oprócz limitów wydatków na okres roku budżetowego, limity wydatków na wieloletnie programy inwestycyjne, na zadania wynikające z kontraktów wojewódzkich, a po wejściu Polski do Unii Europejskiej również na programy i projekty realizowane ze środków pochodzących z funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności UE. Ustawa, przyjmując zasadę jednoroczności budżetu, w pewnych sytuacjach pozwala na wydłużenie czasu planowania budżetowego . Obligatoryjnym załącznikiem do uchwały budżetowej jest prognoza kwoty długu, zawierająca określenie kwot i rodzajów tytułów dłużnych, z uwzględnieniem ich specyfikacji, oraz dane za rok poprzedni i lata, w których dług planowany zostanie ostatecznie spłacony .
Przygotowanie projektu uchwały budżetowej wraz z objaśnieniami, a także inicjatywa w sprawie jej zmiany należą do wyłącznej kompetencji organu wykonawczego jednostki samorządu terytorialnego (wójta, burmistrza, prezydenta miasta, zarządu powiatu i zarządu województwa). Opracowując projekt uchwały budżetowej, wójt (zarząd) obligatoryjnie sporządza informację o stanie mienia komunalnego. Jest ona istotnym uzupełnieniem projektowanego budżetu, pozwalającym dokonać bieżącej oceny planowanych dochodów i wydatków przez pryzmat posiadanego majątku komunalnego.
Na wójcie (zarządzie) jako organie wykonawczym jednostki samorządu terytorialnego spoczywa obowiązek wykonania budżetu. W terminie 21 dni od daty przyjęcia uchwały budżetowej organ ten opracowuje układ wykonawczy budżetu jednostki. Dokonuje tego zgodnie z regułami klasyfikacji budżetowej, czyli w podziale na działy, rozdziały i paragrafy. Kontrolę wykonania budżetu przez organ wykonawczy sprawuje rada (sejmik) . Rada rozpatruje sprawozdanie z wykonania budżetu w terminie do 30 kwietnia roku następnego po roku sprawozdawczym. Przedłożone sprawozdanie stanowi podstawę do podjęcia decyzji w sprawie udzielenia (lub nieudzielenia) organowi wykonawczemu absolutorium z wykonania budżetu.
Podstawowym warunkiem właściwego wykonywania przez samorząd terytorialny jego zadań jest wyposażenie go w odpowiednie środki finansowe. Uchwalona 13 listopada 2003 roku ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego zastąpiła obowiązującą do końca 2003 roku ustawę o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2003. Była to tzw. ustawa epizodyczna, która początkowo miała obowiązywać przez dwa lata, ale w kolejnych latach przedłużano każdorazowo jej obowiązywanie. Stwarzało to sytuację niepewności co do systemu dochodów samorządu w kolejnych latach, gdyż obowiązywanie ustawy przedłużano pod koniec kolejnego roku jej obowiązywania, prowadząc jednocześnie prace nad nową ustawą, tworząc stan niepewności, jakie rozstrzygnięcia ustawowe ostatecznie zapadną .
Państwo w Gospodarce Rynkowej- Dążeniem państwa i przedmiotem jego polityki gospodarczej jest zapewnianie stałego wzrostu konsumpcji i podnoszenie poziomu życia społeczeństwa przez: - maksymalizowanie produkcji dzięki racjonalności pozyskiwania i efektywności wykorzystywania ograniczonych zasobów, - wspomaganie przedsiębiorczości i stwarzanie warunków dla swobodnego jej działania w ramach stabilnych norm i przepisów prawa, - stymulowanie konkurencji oraz zwalczanie monopoli i monopolistycznych zachowań uczestników rynku, - dbałość o wartość i wymienialność pieniądza, - zapewnianie podstawowego, średniego i wyższego wykształcenia, - stymulowanie możliwie pełnego zatrudnienia ludzi zdolnych i chętnych do pracy oraz ochrona praw pracowników w ramach ustawodawstwa pracy, - ochrona praw i interesów konsumentów przed nieuczciwymi działaniami przedsiębiorstw przemysłowych, handlowych i usługowych. Jeśli państwo prowadzi bezpośrednio działalność gospodarczą lub też wpływa na procesy jej regulacji, to: 1. będą wytwarzane i sprzedawane produkty nie przez tych, którzy potrafią je najefektywniej i najlepiej wytwarzać i sprzedawać, 2. wytwarzane będą nie te dobra, które wybraliby nabywcy, gdyby mieli swobodny wybór, 3. nie będzie tworzona nadwyżka korzyści nad kosztami powstająca z efektywnej produkcji, handlu i usług zapewniających satysfakcję nabywcom. Wynika to z: - niższej efektywności przedsiębiorstw państwowych, - nietrafności bezpośredniej ingerencji w relacje miedzy popytem, podażą i ceną równowagi dokonywanej za pomocą polityki finansowej, monetarnej oraz realokacji zasobów w sferze produkcji, handlu i usług, - słabości aparatu administracyjnego, jego nawyków demonstrowania władzy przy braku kompetencji gospodarczych, - skłonności polityków do utrzymywania i rozszerzania zakresu wpływów dzięki decyzjom zapewniającym krótkotrwałe korzyści dla swego elektoratu kosztem negatywnych długookresowych następstw dla procesów i zjawisk ogólnogospodarczych oraz dla przedsiębiorstw i konsumentów. Poważnym następstwem zastępowania mechanizmu rynku przez państwową regulację staje się zakłócanie równowagi konsumenta, to jest zachwianie stabilności zwyczajów i możliwości nabywczych posiadanych przez konsumentów, przy których maksymalizują swą satysfakcję.