Zawartość azotu w wynosi 7,9 * 10-3% wagowego w zewnętrznych strefach Ziemi, czyli jeden atom azotu przypada na 9 tysięcy innych atomów. Najwięcej azotu występuje w atmosferze w stanie wolnym 75,51% wagowych, 78,09% objętościowych. Pozostała część w organizmach żywych (w postaci białka)
i w minerałach (głównie w postaci azotanów(V) zwanych saletrami: NaNO3, KNO3, Ca(NO3)2).
Azot bierze udział w tzw. obiegu kołowym. Wiąże się on z tlenem podczas wyładowań atmosferycznych, następnie spływa z deszczem do gleby jako kwas HNO3. Kwas ten tworzy sole – azotany, które zostają przetwarzane w białka przez rośliny. Część azotu atmosferycznego zostaje od razu wprowadzona do białek przez działanie specjalnych odmian bakterii w takich roślinach jak fasola, groch, łubin i koniczyna. Organizmy zwierzęce przyswajają azot związany w białkach wraz z pokarmem roślinnym. Białka ulegają rozkładowi do amoniaku i w takiej postaci przechodzą do gleby. Pod działaniem bakterii nitryfikacyjnych amoniak utlenia się do azotanów przyswajanych ponownie przez rośliny. Część azotu zostaje uwolniona do atmosfery w wyniku działalności bakterii denitryfikacyjnych.
Zawartość azotu w wynosi 7,9 * 10-3% wagowego w zewnętrznych strefach Ziemi, czyli jeden atom azotu przypada na 9 tysięcy innych atomów. Najwięcej azotu występuje w atmosferze w stanie wolnym 75,51% wagowych, 78,09% objętościowych. Pozostała część w organizmach żywych (w postaci białka)
i w minerałach (głównie w postaci azotanów(V) zwanych saletrami: NaNO3, KNO3, Ca(NO3)2).
Azot bierze udział w tzw. obiegu kołowym. Wiąże się on z tlenem podczas wyładowań atmosferycznych, następnie spływa z deszczem do gleby jako kwas HNO3. Kwas ten tworzy sole – azotany, które zostają przetwarzane w białka przez rośliny. Część azotu atmosferycznego zostaje od razu wprowadzona do białek przez działanie specjalnych odmian bakterii w takich roślinach jak fasola, groch, łubin i koniczyna. Organizmy zwierzęce przyswajają azot związany w białkach wraz z pokarmem roślinnym. Białka ulegają rozkładowi do amoniaku i w takiej postaci przechodzą do gleby. Pod działaniem bakterii nitryfikacyjnych amoniak utlenia się do azotanów przyswajanych ponownie przez rośliny. Część azotu zostaje uwolniona do atmosfery w wyniku działalności bakterii denitryfikacyjnych.