Glikol (etylenowy), (etano-1,2-diol, C2H4(OH)2, z gr. γλυκύς, glykys – 'słodki') – organiczny związek chemiczny – najprostszy alkohol polihydroksylowy (diol) o słodkim smaku (cukrol). Jest bezbarwną, silnie higroskopijną cieczą o dużej lepkości. Z wodą miesza się bez ograniczeń. Szkodliwy dla zdrowia.
W przemyśle otrzymywany jest w wyniku przyłączenia wody do tlenku etylenu. Powstaje także w wyniku utleniania etenu zimnym roztworem nadmanganianu potasu oraz podczas hydrolizy (w obecności wodorosiarczynu sodu) produktu utlenienia etenu tlenkiem osmu(VIII) (OsO4).
Glikol etylenowy reaguje z aktywnymi metalami, np. z sodem tworzy etanodiolan sodu.
Glikol etylenowy stosowany jest w płynach niezamarzających do chłodnic silników (40-62% roztwór wodny) oraz w instalacjach chłodniczych jako czynnik pośredni. Ponadto glikol wykorzystuje się do produkcji żywic poliestrowych, włókien syntetycznych, rozpuszczalników, plastyfikatorów oraz materiałów wybuchowych.
Glikol (etylenowy), (etano-1,2-diol, C2H4(OH)2, z gr. γλυκύς, glykys – 'słodki') – organiczny związek chemiczny – najprostszy alkohol polihydroksylowy (diol) o słodkim smaku (cukrol). Jest bezbarwną, silnie higroskopijną cieczą o dużej lepkości. Z wodą miesza się bez ograniczeń. Szkodliwy dla zdrowia.
W przemyśle otrzymywany jest w wyniku przyłączenia wody do tlenku etylenu. Powstaje także w wyniku utleniania etenu zimnym roztworem nadmanganianu potasu oraz podczas hydrolizy (w obecności wodorosiarczynu sodu) produktu utlenienia etenu tlenkiem osmu(VIII) (OsO4).
Glikol etylenowy reaguje z aktywnymi metalami, np. z sodem tworzy etanodiolan sodu.
Glikol etylenowy stosowany jest w płynach niezamarzających do chłodnic silników (40-62% roztwór wodny) oraz w instalacjach chłodniczych jako czynnik pośredni. Ponadto glikol wykorzystuje się do produkcji żywic poliestrowych, włókien syntetycznych, rozpuszczalników, plastyfikatorów oraz materiałów wybuchowych.