Doświadczenie Griffith’a ( przeprowadzone w 1928r. )
Hodowano dwoinki zapalenia płuc dwóch szczepów: silnie chorobotwórczego, posiadającego ścianę komórkową szczepu S oraz łagodnego szczepu R. Żywe bakterie szczepu R wraz z zabitymi wysoką temperaturą bakteriami szczepu S wywołały chorobę u myszy.
Wniosek: szczep R pobrał materiał dziedziczny pochodzący od zabitych bakterii S i warunkujący zjadliwość. Odporność na wysoką temperaturę wykluczała, że jest to białko.
Doświadczenie Avery’ego (przeprowadzone w 1944r. ).
Składniki zabitych bakterii S rozdzielono na cukry, lipidy, białka DNA i RNA. Jedynie dodatek DNA powodował zjadliwość u bakterii R.
Wniosek: DNA, które przyswoiły sobie bakterie S od szczepu R, spowodowało ich chorobotwórczość i chorobę myszy.
Doświadczenie Griffith’a ( przeprowadzone w 1928r. )
Hodowano dwoinki zapalenia płuc dwóch szczepów: silnie chorobotwórczego, posiadającego ścianę komórkową szczepu S oraz łagodnego szczepu R. Żywe bakterie szczepu R wraz z zabitymi wysoką temperaturą bakteriami szczepu S wywołały chorobę u myszy.
Wniosek: szczep R pobrał materiał dziedziczny pochodzący od zabitych bakterii S i warunkujący zjadliwość. Odporność na wysoką temperaturę wykluczała, że jest to białko.
Doświadczenie Avery’ego (przeprowadzone w 1944r. ).
Składniki zabitych bakterii S rozdzielono na cukry, lipidy, białka DNA i RNA. Jedynie dodatek DNA powodował zjadliwość u bakterii R.
Wniosek: DNA, które przyswoiły sobie bakterie S od szczepu R, spowodowało ich chorobotwórczość i chorobę myszy.
Liczę na najj ;))