„Melodie na psałterz polski”-Jego najbardziej znane, wydrukowane za życia i jedyne zachowane do dziś dzieło.Skomponowane do poetyckiego tłumaczenia psalmów biblijnych, wykonanego przez Jana Kochanowskiego; poeta poprosił Gomółkę o dokomponowanie do jego Psałterza Dawidowego muzyki, a ten przyniósł gotowe dzieło ledwie kilka miesięcy później. Melodie zawierają 150 krótkich utworów utrzymanych w układzie czterogłosowym, w technice nota contra noam. Posiłkując się rytmiczną siłą akcentową kompozytor zachował niezwykłą wiernoś akcentacji języka polskiego. Prostota opracowania jest bezpośrednim wynikiem przeznaczenia wykonawczego: odbiorców utworów - ludzi prostych. W celu zróżnicowania faktury Gomółka wykorzystał niemal wszystkie możliwe środki polifoniczne: imitację, wymianę i krzyżowanie głosów, homofonizację konstrukcji.
„Melodie na psałterz polski”-Jego najbardziej znane, wydrukowane za życia i jedyne zachowane do dziś dzieło.Skomponowane do poetyckiego tłumaczenia psalmów biblijnych, wykonanego przez Jana Kochanowskiego; poeta poprosił Gomółkę o dokomponowanie do jego Psałterza Dawidowego muzyki, a ten przyniósł gotowe dzieło ledwie kilka miesięcy później. Melodie zawierają 150 krótkich utworów utrzymanych w układzie czterogłosowym, w technice nota contra noam. Posiłkując się rytmiczną siłą akcentową kompozytor zachował niezwykłą wiernoś akcentacji języka polskiego. Prostota opracowania jest bezpośrednim wynikiem przeznaczenia wykonawczego: odbiorców utworów - ludzi prostych. W celu zróżnicowania faktury Gomółka wykorzystał niemal wszystkie możliwe środki polifoniczne: imitację, wymianę i krzyżowanie głosów, homofonizację konstrukcji.