Jako siedmiolatek, Chopin trafił na salony. Stanowił nie lada atrakcję. Bywalcy salonów koniecznie chcieli zobaczyć na własne oczy młodego nie tyle pianistę, co kompozytora. Fryderyk w wieku 7 lat napisał dwa polonezy: g-moll i B-dur.
Uczeń przerósł mistrza … … i to bardzo wcześnie! Wojciech Żywny udzielający w latach 1816 - 1822 profesjonalnych lekcji młodemu Chopinowi, już po sześciu latach doszedł do wniosku, iż nie jest w stanie przekazać nic więcej swojemu uczniowi, gdyż ten jest zdecydowanie bardziej uzdolniony od mistrza. Lata 1823-26 to czas, który Fryderyk Chopin spędził w Liceum Warszawskim. Na jego późniejszej twórczości pośrednio zaważyły wakacje z tamtych lat. Fryderyk wyjeżdżał na odpoczynek na wieś, głównie na Kujawy. Tam chłonął folklor. Spisywał piosenki, melodie, poznawał kulturę i twórczość ludową. Około 1825 roku na kanwie tych doświadczeń napisał swoje pierwsze mazurki.
Fryderyk Chopin - student teorii muzyki Rok 1826. Nowy rozdział w życiu młodego kompozytora. Chopin wstąpił w szeregi braci studenckiej wydziału "teorii muzyki, jenerałbasu i kompozycji" w Szkole Głównej Muzyki w Warszawie, będącej częścią Konserwatorium Uniwersytetu Warszawskiego. W tym czasie pozwolono Chopinowi skoncentrować się głównie na fortepianie. Zauważono niezwykłą łatwość improwizacji, naturalną skłonność do zapamiętywania całych sekwencji linii melodycznych. Oprócz wrodzonych zdolności, Chopin dużo trenował, szkolił swój warsztat z olbrzymim zapałem, co dodatkowo dawało mu przewagę nad innymi kolegami.
W latach dwudziestych XIX wieku powstały pierwsze rozbudowane dzieła Chopina. Były to przede wszystkim: Sonata c-moll, Wariacje op. 2 na temat z Don Juana Mozarta, Rondo à la Krakowiak, Fantazja op. 13 na tematy polskie na fortepian z orkiestrą.
W raporcie będącym zaświadczeniem o ukończeniu studiów nie pozostało nic innego profesorowi Elsnerowi, jak tylko napisać: „szczególna zdatność, geniusz muzyczny".
Jako siedmiolatek, Chopin trafił na salony. Stanowił nie lada atrakcję. Bywalcy salonów koniecznie chcieli zobaczyć na własne oczy młodego nie tyle pianistę, co kompozytora. Fryderyk w wieku 7 lat napisał dwa polonezy: g-moll i B-dur.
Uczeń przerósł mistrza …
… i to bardzo wcześnie! Wojciech Żywny udzielający w latach 1816 - 1822 profesjonalnych lekcji młodemu Chopinowi, już po sześciu latach doszedł do wniosku, iż nie jest w stanie przekazać nic więcej swojemu uczniowi, gdyż ten jest zdecydowanie bardziej uzdolniony od mistrza. Lata 1823-26 to czas, który Fryderyk Chopin spędził w Liceum Warszawskim. Na jego późniejszej twórczości pośrednio zaważyły wakacje z tamtych lat. Fryderyk wyjeżdżał na odpoczynek na wieś, głównie na Kujawy. Tam chłonął folklor. Spisywał piosenki, melodie, poznawał kulturę i twórczość ludową. Około 1825 roku na kanwie tych doświadczeń napisał swoje pierwsze mazurki.
Fryderyk Chopin - student teorii muzyki
Rok 1826. Nowy rozdział w życiu młodego kompozytora. Chopin wstąpił w szeregi braci studenckiej wydziału "teorii muzyki, jenerałbasu i kompozycji" w Szkole Głównej Muzyki w Warszawie, będącej częścią Konserwatorium Uniwersytetu Warszawskiego. W tym czasie pozwolono Chopinowi skoncentrować się głównie na fortepianie. Zauważono niezwykłą łatwość improwizacji, naturalną skłonność do zapamiętywania całych sekwencji linii melodycznych. Oprócz wrodzonych zdolności, Chopin dużo trenował, szkolił swój warsztat z olbrzymim zapałem, co dodatkowo dawało mu przewagę nad innymi kolegami.
W latach dwudziestych XIX wieku powstały pierwsze rozbudowane dzieła Chopina. Były to przede wszystkim: Sonata c-moll, Wariacje op. 2 na temat z Don Juana Mozarta, Rondo à la Krakowiak, Fantazja op. 13 na tematy polskie na fortepian z orkiestrą.
W raporcie będącym zaświadczeniem o ukończeniu studiów nie pozostało nic innego profesorowi Elsnerowi, jak tylko napisać: „szczególna zdatność, geniusz muzyczny".