W systemach komputerowych istnieją różne sposoby reprezentowania liczb zmiennoprzecinkowych, najczęściej stosowane to:
- Zapis stałoprzecinkowy: polega na zarezerwowaniu określonej liczby bitów na przechowywanie liczby całkowitej, która jest interpretowana jako liczba zmiennoprzecinkowa poprzez podzielenie jej przez stałą potęgę liczby 2. Wadą tego sposobu jest brak precyzji i zakresu.
- Zapis zmiennoprzecinkowy: najczęściej stosowany sposób reprezentacji liczb zmiennoprzecinkowych w komputerach. W tym systemie liczba jest reprezentowana przez trzy pola bitowe: bit znaku (określa, czy liczba jest dodatnia czy ujemna), mantysę (określa wartość ułamkową liczby) i wykładnik (określa potęgę liczby 2, przez którą należy pomnożyć mantysę). Najczęściej stosowany jest standard IEEE 754.
- Zapis stałoprzecinkowy z użyciem znaku przesunięcia: w tym systemie liczba jest reprezentowana przez stałą liczbę bitów, ale wykładnik liczby jest przesuwany o określoną wartość, aby zmniejszyć błąd zaokrąglenia.
Wyjaśnienie:
W systemach komputerowych istnieją różne sposoby reprezentowania liczb zmiennoprzecinkowych, najczęściej stosowane to:
- Zapis stałoprzecinkowy: polega na zarezerwowaniu określonej liczby bitów na przechowywanie liczby całkowitej, która jest interpretowana jako liczba zmiennoprzecinkowa poprzez podzielenie jej przez stałą potęgę liczby 2. Wadą tego sposobu jest brak precyzji i zakresu.
- Zapis zmiennoprzecinkowy: najczęściej stosowany sposób reprezentacji liczb zmiennoprzecinkowych w komputerach. W tym systemie liczba jest reprezentowana przez trzy pola bitowe: bit znaku (określa, czy liczba jest dodatnia czy ujemna), mantysę (określa wartość ułamkową liczby) i wykładnik (określa potęgę liczby 2, przez którą należy pomnożyć mantysę). Najczęściej stosowany jest standard IEEE 754.
- Zapis stałoprzecinkowy z użyciem znaku przesunięcia: w tym systemie liczba jest reprezentowana przez stałą liczbę bitów, ale wykładnik liczby jest przesuwany o określoną wartość, aby zmniejszyć błąd zaokrąglenia.