Podaj przystosowanie do mieszkania na Antarktydzie: a)foki b)pingwinów cesarskich
annia127
Foki 1).Gruba tkanka tłuszczowa oraz gęsta warstwa włosów, chroniące przed zimnem. Dzięki nim, nawet w zamarzającej wodzie, temperatura ciała foki (mierzona 4 mm pod skórą) stale wynosi 35°C. 2).Silne zęby pozwalające przebijać lód i wygryzać otwory niezbędne do oddychania. 3).Opływowy kształt ciała i kończyny przednie zamienione w płetwy, ułatwiające sprawne pływanie i zdobywanie pokarmu. 4).Duża ilość krwi w stosunku do masy ciała i efektywne przyswajanie tlenu (pięciokrotnie większe niż u człowieka), umożliwiające głębokie nurkowanie (do 720 m) i przebywanie pod wodą nawet 70 minut. Podczas nurkowania działa swoiste przystosowanie - serce zwalnia rytm, a krew przestaje dochodzić do mniej ważnych narządów. Dzięki temu mózg, wątroba, nerki i macica są stale bardzo dobrze ukrwione. 5).Dobrze rozwinięte zmysły orientacji w przestrzeni, dzięki którym nawet podczas antarktycznej zimy mogą odnaleźć pod wodą przeręble oddechowe.
Pingwin Cesarski Izolacja termiczna z gęsto osadzonych piór i warstwy tłuszczu, pozwalająca im znosić temperatury poniżej -40°C. Modyfikacje układu krwionośnego zapobiegające utracie ciepła. Krew wypływająca z wnętrza organizmu pod skórę oddaje ciepło wychłodzonej krwi wędrującej w odwrotnym kierunku. W ten sposób temperatura krwi w stopach jest niemal równa temperaturze otoczenia, podczas gdy wnętrze organizmu jest stale ciepłe. Niezwykłe zachowania rozrodcze - samica składa jedno jajo w czasie najsroższej antarktycznej zimy. Przejmuje je samiec i wysiaduje, trzymając na łapach i okrywając fałdem brzucha. Dzięki temu jajo ma zapewnioną temperaturę +33°C. Opiekujące się jajami samce zbijają się w zwarte kręgi, chroniąc się wzajemnie przed mrozem. Co jakiś czas zamieniają się miejscami w grupie, aby ptaki stojące na zewnątrz mogły się ogrzać. Przez 115 dni nie jedzą, tracąc połowę wagi ciała. W tym czasie samice intensywnie odżywiają się w wodach otaczających Antarktydę. Wracają w okresie wylęgu piskląt i przejmują nad nimi opiekę. Przez okres 5 miesięcy, niezbędnych do wychowania potomstwa, rodzice na przemian pielęgnują młode i troszczą się o pożywienie. Kolonia pingwinów cesarskich
Opływowy kształt i duża masa ciała oraz skrzydła zmienione w płetwy, umożliwiające sprawne pływanie i nurkowanie, a tym samym efektywne zdobywanie pokarmu w wodach antarktycznych. Pingwiny potrafią bez większego wysiłku osiągać w wodzie prędkość 16 km/h oraz nurkować na głębokość 500 m. Pomocne są w tym dodatkowe przystosowania, pozwalające oszczędzać tlen podczas nurkowania. Gdy pingwin znajduje się pod wodą potrafi spowolnić bicie serca i przemianę materii. Krew zaopatruje wtedy tylko te organy, które pilnie potrzebują tlenu i muszą utrzymać stała temperaturę - serce, oczy i mózg. Pingwiny pod wodą
Dobrze rozwinięty wzrok, słuch, powonienie oraz zmysł magnetyczny, dzięki którym świetnie orientują się w przestrzeni podczas polowania czy dalekich wędrówek. Pingwiny cesarskie, przemierzające ok. 300 km, aby dotrzeć do otwartego morza, potrafią bezbłędnie odnaleźć drogę powrotną do kolonii lęgowej, nawet w czasie burzy śnieżnej.
1).Gruba tkanka tłuszczowa oraz gęsta warstwa włosów, chroniące przed zimnem. Dzięki nim, nawet w zamarzającej wodzie, temperatura ciała foki (mierzona 4 mm pod skórą) stale wynosi 35°C.
2).Silne zęby pozwalające przebijać lód i wygryzać otwory niezbędne do oddychania.
3).Opływowy kształt ciała i kończyny przednie zamienione w płetwy, ułatwiające sprawne pływanie i zdobywanie pokarmu.
4).Duża ilość krwi w stosunku do masy ciała i efektywne przyswajanie tlenu (pięciokrotnie większe niż u człowieka), umożliwiające głębokie nurkowanie (do 720 m) i przebywanie pod wodą nawet 70 minut. Podczas nurkowania działa swoiste przystosowanie - serce zwalnia rytm, a krew przestaje dochodzić do mniej ważnych narządów. Dzięki temu mózg, wątroba, nerki i macica są stale bardzo dobrze ukrwione.
5).Dobrze rozwinięte zmysły orientacji w przestrzeni, dzięki którym nawet podczas antarktycznej zimy mogą odnaleźć pod wodą przeręble oddechowe.
Pingwin Cesarski
Izolacja termiczna z gęsto osadzonych piór i warstwy tłuszczu, pozwalająca im znosić temperatury poniżej -40°C.
Modyfikacje układu krwionośnego zapobiegające utracie ciepła. Krew wypływająca z wnętrza organizmu pod skórę oddaje ciepło wychłodzonej krwi wędrującej w odwrotnym kierunku. W ten sposób temperatura krwi w stopach jest niemal równa temperaturze otoczenia, podczas gdy wnętrze organizmu jest stale ciepłe.
Niezwykłe zachowania rozrodcze - samica składa jedno jajo w czasie najsroższej antarktycznej zimy. Przejmuje je samiec i wysiaduje, trzymając na łapach i okrywając fałdem brzucha. Dzięki temu jajo ma zapewnioną temperaturę +33°C. Opiekujące się jajami samce zbijają się w zwarte kręgi, chroniąc się wzajemnie przed mrozem. Co jakiś czas zamieniają się miejscami w grupie, aby ptaki stojące na zewnątrz mogły się ogrzać. Przez 115 dni nie jedzą, tracąc połowę wagi ciała. W tym czasie samice intensywnie odżywiają się w wodach otaczających Antarktydę. Wracają w okresie wylęgu piskląt i przejmują nad nimi opiekę. Przez okres 5 miesięcy, niezbędnych do wychowania potomstwa, rodzice na przemian pielęgnują młode i troszczą się o pożywienie.
Kolonia pingwinów cesarskich
Opływowy kształt i duża masa ciała oraz skrzydła zmienione w płetwy, umożliwiające sprawne pływanie i nurkowanie, a tym samym efektywne zdobywanie pokarmu w wodach antarktycznych. Pingwiny potrafią bez większego wysiłku osiągać w wodzie prędkość 16 km/h oraz nurkować na głębokość 500 m. Pomocne są w tym dodatkowe przystosowania, pozwalające oszczędzać tlen podczas nurkowania. Gdy pingwin znajduje się pod wodą potrafi spowolnić bicie serca i przemianę materii. Krew zaopatruje wtedy tylko te organy, które pilnie potrzebują tlenu i muszą utrzymać stała temperaturę - serce, oczy i mózg.
Pingwiny pod wodą
Dobrze rozwinięty wzrok, słuch, powonienie oraz zmysł magnetyczny, dzięki którym świetnie orientują się w przestrzeni podczas polowania czy dalekich wędrówek. Pingwiny cesarskie, przemierzające ok. 300 km, aby dotrzeć do otwartego morza, potrafią bezbłędnie odnaleźć drogę powrotną do kolonii lęgowej, nawet w czasie burzy śnieżnej.