Podaj przystosowania nastepujących ssaków do środowiska ich życia:
-Delfin do wody
-kret do podziemia
nietoperza do latania
-żyrafy do życia na równinach
-wiewiórki do życia na drzewach
z góry dziekuje
-Delfin do wody
-kret do podziemia
nietoperza do latania
-żyrafy do życia na równinach
-wiewiórki do życia na drzewach
z góry dziekuje
Kretowate prowadzą głównie podziemny, a nieliczne ziemnowodny tryb życia. W większości są samotnikami wykazującymi silnie rozwinięty terytorializm. Nie zapadają w sen zimowy. Na zimę gromadzą pod ziemią zapasy. Samica rodzi średnio trzy młode w miocie. Karmi je mlekiem przez ok. miesiąc.
Skrzydła
Nietoperze cechują się skrzydłami umożliwiającymi im samodzielne latanie. Skrzydła powstały z wydłużonych palców przedniej kończyny, przedramienia, ramienia oraz błony lotnej. Tylko kciuk zakończony pazurem nie uległ wydłużeniu i nie wchodzi w skład skrzydeł. Błona ciała ciągnie się po boku ciała, aż do tylnych kończyn. Czasami znajduje się również między nogami. U gatunków owadożernych błoną przytrzymywana jest większa zdobycz. Skrzydła nietoperzy są większe niż u ptaków. Nietoperze często łapią owady najpierw końcem skrzydła, a potem za jego pomocą podają je sobie do pyszczka.
Kończyny tylne
Wspomnianą już zdolność zwisania zawdzięczają nietoperze specjalnym połączeniom blokowym między kośćmi, więzadłami i pazurami, dzięki tej budowie pozycja zwisu nie wymaga żadnego wysiłku mięśni, a co za tym idzie nie powoduje utraty energii. W zwisie więc spędzają nietoperze czas wypoczynku, sen zimowy, a czasem wiszą i po śmierci. Podobnie zbudowane jest połączenie kciuka. Stawy kolanowe nietoperzy zwrócone są ku tyłowi w przeciwieństwie do pozostałych ssaków.
Ogon
Niekiedy występują ogony długie i dobrze wykształcone (np. u brodawkonosów).
Brodawki
Nietoperze posiadają brodawki – narośla skórne o różnych wielkościach i kształtach specyficzne dla danej grupy.
Uszy
Typowe nietoperze posiadają wydatne uszy, ponieważ słuch jest ich podstawowym zmysłem przy orientacji w przestrzeni i zdobywaniu pokarmu (echolokacja). Większość nietoperzy posiada również wystający płat skórny przyrośnięty tylko podstawą do nasady ucha zewnętrznego, tzw. koziołek o rozmaitych kształtach i wielkości, pomocny przy oznaczaniu gatunków.
Nietoperze nie budują gniazd ani innych schronień, lecz korzystają z już istniejących kryjówek, przy czym wybierają przede wszystkim miejsca ciepłe i zaciszne. Kryjówkami zajmowanymi przez kolonie rozrodcze są najczęściej strychy lub inne zakamarki budynków oraz dziuple drzew, a często również budki o specjalnej konstrukcji, wieszane na ścianach budynków lub pniach drzew. Po wychowaniu młodych, późnym latem i jesienią, dla nietoperzy nastaje czas godów. Żyjące dotąd samotnie samce zaczynają odwiedzać miejsca przebywania samic lub zajmując pobliskie kryjówki przywabiają je swoistymi pieśniami godowymi. Nietoperze nie są monogamistami. Samiec w czasie godów może kopulować z kilkoma samicami. Ciekawe jest to, iż samica jest w stanie regulować czas zapłodnienia i rozwój zarodka. Nasienie przechowywane jest całą zimę w drogach rodnych samicy, a zapłodnienie następuje dopiero na wiosnę.
Żyrafa: Aktywna w dzień, szczególnie rano i wieczorem. Żywi się liśćmi i pędami drzew. Żyje w stadach o hierarchicznej strukturze, składających się z kilkunastu do (rzadziej) kilkudziesięciu osobników. Rywalizujące samce toczą między sobą rytualne pojedynki siłowe polegające na przeginaniu na bok szyi przeciwnika.
Ciąża u żyrafy trwa 14–15 miesięcy, nowo narodzone cielę mierzy około 1,80–2 m wysokości w kłębie i waży 50–55 kg. Żyrafa żyje 20–30 lat.
Wiewiorka;
W dziupli ma swoje zapasy, zamieszkuje gniazda ptaków lub buduje je sama. Gniazda te buduje w koronach drzew, zwykle w rozwidleniu gałęzi. Buduje je z trawy i drobnych gałązek i wyściela mchami. Gniazda te mają jeden wejściowy otwór. Długi, puszysty ogon odgrywa ważną rolę podczas skoków - stabilizuje kierunek lotu. Jest aktywna w dzień. Jej pożywienie stanowią nasiona, pędy, grzyby, owoce, ale także owady, jaja i pisklęta. Gromadzi zapasy żywności, np. zakopując nasiona – przyczynia się w ten sposób do rozsiewu nasion drzew. Obserwowano też, że na gałęziach drzew suszyła grzyby.
Najbardziej znaczącą cechą tych zwierząt jest opływowy kształt ciała. Woda jest ośrodkiem o większej gęstości niż powietrze, dlatego opływowy kształt ciała ułatwia zwierzętom morskim szybkie poruszanie się. Delfiny i morświny mają ponadto torpedowaty kształt ciała. Małżowiny uszne u nich zanikły, podobnie jak tylne kończyny, przednie kończyny zaś przekształciły się w płetwy pomocne przy stabilizowaniu ruchów i sterowaniu. Na końcu ogona tych zwierząt znajduje się główny narząd ruchu - pozioma płetwa ogonowa, będąca fałdem skórnym. Całe ciało pokryte jest ogromnymi silnymi mięśniami, natomiast kręgi luźno połączone, nadając delfinowi zwinność i giętkość bicza. Mają idealnie gładką, pozbawioną włosów skórę, co zwiększa opływowość ciała; wszystkie narządy ciała są otoczone grubymi warstwami tłuszczu, nawet kości są nim przesycone. Podskórny tłuszcz jest także izolatorem, zapobiega utracie ciepła przez zwierze do otaczającej wody. Opływowy kształt ciała delfinów nigdy nie jest idealny, stąd opływająca ciało woda tworzy zawirowania i stawia opór.
KRET :
Krety często spotyka się w lasach liściastych, natomiast w iglastych rzadziej. Wiele gatunków unika terenów bagnistych, gdzie w zalanych terenach nie mogą polować. Krety nie kopią tuneli na terenach piaszczystych, ponieważ ich nory mogą zostać zasypane.
Krety mają krótkie czarne futerka, które mogą układać się w każdą stronę, co pomaga im w przemieszczaniu się pod ziemią.
Szerokie, łopatkowate łapki opatrzone są w silne pazury, które ułatwiają kretom kopanie korytarzy. Otwory słuchowe mogą być przysłaniane niewielkimi fałdami skóry, co zapobiega dostawaniu się ziemi do uszu.
Oczy kretów są bardzo małe(wielkości ziarnka maku) i osłonięte owłosionymi powiekami, a u niektórych mogą być całkowicie pokryte skórą. Krety są wtedy prawie ślepe jednak oczy pozostają wrażliwe na światło, dzięki czemu zwierzęta te odróżniają noc od dnia.
WIEWIÓRKI ( sorka że tak mało ale to z lekcji) :
Wiewiórka jest przystosowana do życia na drzewach. Kończyny zakończone ostrymi pazurkami. Jest zwinna i lekka. Długi ogon pomaga w utrzymywaniu równowago w czasie skoków z gałęzi na gałąź.
Ma rudą barwę , odżywia się głównie orzechami. Czasem w celu uzupełnienia białka , wykrada jaja i pisklęta z gniazd.
ŻYRAFA:
Żyje w małych grupach rodzinnych na otwartych terenach stepów, czasem wśród niezbyt gęsto porastających akacji, których liśćmi i gałązkami głównie się żywi. Długość ciała dochodzi do 2,2m, ogona do 1m, wysokość w kłębie sięga 3m, zaś do czubka łowy osadzonej na długiej szyi do 6m. Rzadko spożywa trawę, potrafi wytrzymać długi okres bez picia, czerpiąc wilgoć zawartą w liściach akacji. Poszczególne podgatunki różnią się ubarwieniem skóry, kształtem ciemniejszych plam oraz liczbą rożków na głowie. Łatwo dostrzega niebezpieczeństwo, atakowana skutecznie się broni, silnie kopiąc tylnymi kończynami.
O nietoperzu nic nie mam. ale i tak myśle ze pomogłam ;DD
Licze na Naj ;*
Kret-odpowiednie narządy ruchu ułatwiajace kopanie,mają krótkie czarne futerka, które mogą układać się w każdą stronę, co pomaga im w przemieszczaniu się pod ziemią,szerokie, łopatkowate łapki opatrzone są w silne pazury, które ułatwiają kretom kopanie korytarzy.
Nietoperz-cechuje się skrzydłami umożliwiającymi im samodzielne latanie. Skrzydła powstały z wydłużonych palców przedniej kończyny, przedramienia, ramienia oraz błony lotnej.
Żyrafy-długa szyja,długie nogi,dobry wzrok
Wiewiórki-Kończyny zakończone ostrymi pazurkami. Jest zwinna i lekka. Długi ogon pomaga w utrzymywaniu równowago w czasie skoków z gałęzi na gałąź.