W kształtowaniu się starożytnego świata bardzo ważną rolę spełniły trzy państwa: Ateny i Sparta, będące największymi polis greckimi Rozwój ustroju w wyżej wymienionych państwach przypada na okres od IV do VI w. p.n.e. Na ustrój każdego z tych państw starożytnych składały się trzy, różniące się między sobą elementy: Zgromadzenie Ludowe, Rada i urzędnicy. Ażeby w państwie mógł powstać ustrój polityczny, ów państwo musi osiągnąć pewien poziom rozwoju cywilizacyjnego. Ustrój jest niezwykle ważnym elementem kształtującego się państwa, gdyż daje on poczucie władzy, wyboru i bezpieczeństwaspołeczeństwu. Przyjrzyjmy się zatem jak wyglądało on w poszczególnych starożytnych społecznościach. Zgromadzenie ludowe, które w Atenach nazywamy Ekklezją, cieszyło się najszerszymi kompetencjami spośród przedstawianych przeze mnie państw starożytnych. Zgromadzenie zbierało się 40 razy w roku, a uczestniczyć mogli w nim tylko pełnoprawni obywatele, którzy ukończyli 20. rok życia. Ów obywatele wybierali i kontrolowali urzędników, projektowali i zatwierdzali ustawy, stanowili podatki oraz decydowali o wojnie i pokoju. Karą za próbę obalenia ustroju był tak zwany sąd skorupkowy inaczej mówiąc ostracyzm, mianowicie sąd, który odbywał się na wiosennych zebraniach Zgromadzenia Ludowego i dający Zgromadzeniu możliwość wydalenia z polis na okres 10. lat osoby zagrażającej ustrojowi.
W kształtowaniu się starożytnego świata bardzo ważną rolę spełniły trzy państwa: Ateny i Sparta, będące największymi polis greckimi Rozwój ustroju w wyżej wymienionych państwach przypada na okres od IV do VI w. p.n.e. Na ustrój każdego z tych państw starożytnych składały się trzy, różniące się między sobą elementy: Zgromadzenie Ludowe, Rada i urzędnicy. Ażeby w państwie mógł powstać ustrój polityczny, ów państwo musi osiągnąć pewien poziom rozwoju cywilizacyjnego. Ustrój jest niezwykle ważnym elementem kształtującego się państwa, gdyż daje on poczucie władzy, wyboru i bezpieczeństwaspołeczeństwu. Przyjrzyjmy się zatem jak wyglądało on w poszczególnych starożytnych społecznościach.
Zgromadzenie ludowe, które w Atenach nazywamy Ekklezją, cieszyło się najszerszymi kompetencjami spośród przedstawianych przeze mnie państw starożytnych. Zgromadzenie zbierało się 40 razy w roku, a uczestniczyć mogli w nim tylko pełnoprawni obywatele, którzy ukończyli 20. rok życia. Ów obywatele wybierali i kontrolowali urzędników, projektowali i zatwierdzali ustawy, stanowili podatki oraz decydowali o wojnie i pokoju. Karą za próbę obalenia ustroju był tak zwany sąd skorupkowy inaczej mówiąc ostracyzm, mianowicie sąd, który odbywał się na wiosennych zebraniach Zgromadzenia Ludowego i dający Zgromadzeniu możliwość wydalenia z polis na okres 10. lat osoby zagrażającej ustrojowi.