Zaburzenia nerwicowe zwane potocznie nerwicami (albo: neurozami) to grupa zaburzeń psychicznych o bardzo rozmaitej symptomatyce, definiowana jako zespoły dysfunkcji narządów, psychogennych zaburzeń emocjonalnych.
nagłe napady lęku, brak motywacji, apatia, stan podwyższonego napięcia, poirytowanie przygnębienie, zaburzenia snu
Przyczyny
Źródłem zaburzeń nerwicowych są nierozwiązane nieuświadomione konflikty wewnętrzne, najczęściej pomiędzy dążeniami jednostki a jej możliwościami, potrzebami a obowiązkami, pragnieniami a normami społecznymi. Pojawiają się wtedy, kiedy wrażliwa i nieodporna na stresy osobowość poddawana jest presji sytuacji.
Skutki Wtórnymi skutkami nerwicy może być: zaniżone poczucie własnej wartości i dążenie do kompensowania go szczególnymi osiągnięciami, czy nadmiernym zaangażowaniem w pracę.Współcześnie za podstawowy skutek nerwicy uważa się zgeneralizowaną utratę radości życia. Szczegółowo może to być np. wypadanie z ról społecznych i rodzinnych, nadużywanie systemu medycznego, zbędnie podejmowana diagnostyka, zbędne uzależniające stosowanie farmakoterapii, spadek aktywności i wydolności zawodowej, izolacja w domu, samobójstwa.
Depresja zmniejsza poczucie własnej wartości i utrudnia utrzymywanie dobrych relacji z innymi ludźmi.
Depresja związana jest z osłabieniem umysłu, pogorszeniem stanu emocjonalnego i obniżeniem witalności ciała. Towarzyszy jej smutek, płaczliwość, brak zainteresowania życiem, brak motywacji, pesymizm, poczucie bezradności, przekonanie, że życie nie ma wartości. Osoba cierpiąca na depresję obwinia siebie i innych. Jednocześnie z depresją wiąże się zazwyczaj utrata zainteresowania seksem, jedzeniem i wszystkim, co sprawia przyjemność oraz czerpanie przyjemności z zagłębiania się w poczuciu bezsensowności.
Zaburzenia nerwicowe zwane potocznie nerwicami (albo: neurozami) to grupa zaburzeń psychicznych o bardzo rozmaitej symptomatyce, definiowana jako zespoły dysfunkcji narządów, psychogennych zaburzeń emocjonalnych.
Objawy
Nerwice mogą obejmować takie objawy jak:
porażenia narządów ruchu lub pewnych ich części,
napięciowy ból głowy, ból żołądka, serca, kręgosłupa, zawroty głowy, drżenie kończyn, kołatanie serca
natręctwa ruchowe,
trudności w koncentracji uwagi
fobie
nagłe napady lęku,
brak motywacji, apatia,
stan podwyższonego napięcia, poirytowanie
przygnębienie,
zaburzenia snu
Przyczyny
Źródłem zaburzeń nerwicowych są nierozwiązane nieuświadomione konflikty wewnętrzne, najczęściej pomiędzy dążeniami jednostki a jej możliwościami, potrzebami a obowiązkami, pragnieniami a normami społecznymi. Pojawiają się wtedy, kiedy wrażliwa i nieodporna na stresy osobowość poddawana jest presji sytuacji.
Skutki
Wtórnymi skutkami nerwicy może być: zaniżone poczucie własnej wartości i dążenie do kompensowania go szczególnymi osiągnięciami, czy nadmiernym zaangażowaniem w pracę.Współcześnie za podstawowy skutek nerwicy uważa się zgeneralizowaną utratę radości życia. Szczegółowo może to być np. wypadanie z ról społecznych i rodzinnych, nadużywanie systemu medycznego, zbędnie podejmowana diagnostyka, zbędne uzależniające stosowanie farmakoterapii, spadek aktywności i wydolności zawodowej, izolacja w domu, samobójstwa.
Depresja zmniejsza poczucie własnej wartości i utrudnia utrzymywanie dobrych relacji z innymi ludźmi.
Depresja związana jest z osłabieniem umysłu, pogorszeniem stanu emocjonalnego i obniżeniem witalności ciała. Towarzyszy jej smutek, płaczliwość, brak zainteresowania życiem, brak motywacji, pesymizm, poczucie bezradności, przekonanie, że życie nie ma wartości. Osoba cierpiąca na depresję obwinia siebie i innych. Jednocześnie z depresją wiąże się zazwyczaj utrata zainteresowania seksem, jedzeniem i wszystkim, co sprawia przyjemność oraz czerpanie przyjemności z zagłębiania się w poczuciu bezsensowności.