Parkinsonizm najczęściej dotyka osoby powyżej 50. roku życia, zdecydowanie częściej mężczyzn niż kobiety. Etiologia tego schorzenia nie została jeszcze poznana, być może odpowiedzialność za nią ponoszą geny. Znane są jedynie zmiany degeneracyjne, jakie zachodzą w mózgu, jednak przyczyna obumierania komórek nerwowych ciągle pozostaje tajemnicą.
OBJAWY
Objawy choroby Parkinsona pojawiają się stopniowo i nasilają się wraz z wiekiem chorego. Najbardziej charakterystycznymi objawami choroby Parkinsona są spowolnienie i obniżenie precyzyjności ruchów, sztywność mięśni (tzw. "maskowata twarz"), drżenie - szczególnie rąk, nadmierna potliwość, łojotok, ślinotok, rzadkie mruganie, trudności w utrzymaniu właściwej postawy ciała (przechylenie do przodu).
W zaawansowanych stadiach chorzy na Parkinsona mają problemy z wykonywaniem najprostszych czynności, takich jak podnoszenie się z łóżka czy siadanie na fotelu. Choroba ta postępuje powoli, często poprzedzają ją depresja, zaparcia, problemy z węchem.
Osoby dotknięte chorobą Parkinsona mają również problemy z mową, która jest cicha i spowolniona - jest to tzw. dyzartria spowodowana uszkodzeniem ośrodków oraz dróg nerwowych odpowiedzialnych za unerwianie narządów mowy.
LECZENIE
Choroby Parkinsona niestety nie można ani wyleczyć, ani zatrzymać. Jednak jest wiele sposobów na złagodzenie jej objawów, co w znaczący sposób może wpływać na poprawę jakości życia chorych. Stosuje się farmakoterapię - daje ona pożądane efekty zwykle tylko przez pierwsze lata, dlatego należy ją wspomagać ćwiczeniami rehabilitacyjnymi, fizykoterapią i terapią zajęciową. Ponadto chorzy na Parkinsona ze względu na zaburzenia mowy powinni być także otoczeni opieką logopedyczną.
Warto także wiedzieć, iż w wielu miastach istnieją różne stowarzyszenia, które mają na celu pomaganie osobom dotkniętym tą chorobą.
przyczyny nie dokonca są poznane, prawdopodobnie zwiazane sa z niskim stezeniem mediatora dopaminy; podloze genetyczne. Objawy to: drżenie najczesciej jednej ręki, spowolnienie ruchowe, maskowata twarz o ograniczonej mimice, zmiana glosu
Leczenie fizjoterapeutyczne : zabiegi przeciwbolowe (jonoforeza ksykainowa i hydrokortyzonowa)
PRZYCZYNY
Parkinsonizm najczęściej dotyka osoby powyżej 50. roku życia, zdecydowanie częściej mężczyzn niż kobiety. Etiologia tego schorzenia nie została jeszcze poznana, być może odpowiedzialność za nią ponoszą geny. Znane są jedynie zmiany degeneracyjne, jakie zachodzą w mózgu, jednak przyczyna obumierania komórek nerwowych ciągle pozostaje tajemnicą.
OBJAWY
Objawy choroby Parkinsona pojawiają się stopniowo i nasilają się wraz z wiekiem chorego. Najbardziej charakterystycznymi objawami choroby Parkinsona są spowolnienie i obniżenie precyzyjności ruchów, sztywność mięśni (tzw. "maskowata twarz"), drżenie - szczególnie rąk, nadmierna potliwość, łojotok, ślinotok, rzadkie mruganie, trudności w utrzymaniu właściwej postawy ciała (przechylenie do przodu).
W zaawansowanych stadiach chorzy na Parkinsona mają problemy z wykonywaniem najprostszych czynności, takich jak podnoszenie się z łóżka czy siadanie na fotelu. Choroba ta postępuje powoli, często poprzedzają ją depresja, zaparcia, problemy z węchem.
Osoby dotknięte chorobą Parkinsona mają również problemy z mową, która jest cicha i spowolniona - jest to tzw. dyzartria spowodowana uszkodzeniem ośrodków oraz dróg nerwowych odpowiedzialnych za unerwianie narządów mowy.
LECZENIE
Choroby Parkinsona niestety nie można ani wyleczyć, ani zatrzymać. Jednak jest wiele sposobów na złagodzenie jej objawów, co w znaczący sposób może wpływać na poprawę jakości życia chorych. Stosuje się farmakoterapię - daje ona pożądane efekty zwykle tylko przez pierwsze lata, dlatego należy ją wspomagać ćwiczeniami rehabilitacyjnymi, fizykoterapią i terapią zajęciową. Ponadto chorzy na Parkinsona ze względu na zaburzenia mowy powinni być także otoczeni opieką logopedyczną.
Warto także wiedzieć, iż w wielu miastach istnieją różne stowarzyszenia, które mają na celu pomaganie osobom dotkniętym tą chorobą.
Choroba Parkinsona
przyczyny nie dokonca są poznane, prawdopodobnie zwiazane sa z niskim stezeniem mediatora dopaminy; podloze genetyczne. Objawy to: drżenie najczesciej jednej ręki, spowolnienie ruchowe, maskowata twarz o ograniczonej mimice, zmiana glosu
Leczenie fizjoterapeutyczne : zabiegi przeciwbolowe (jonoforeza ksykainowa i hydrokortyzonowa)
rozgrzewające (np.lampy solux) i lekkie masaże
Leczenie farmakologiczne: leki przeciwparkinsonowskie np.selegilina, biperiden,bromokryptyna itp