Question

Podaj nazwę zjawiska atmoferycznego charakterystycznego dla rodzaju chmur kłębisto deszczowej

Answer 1

Gwałtowna burza ;-)

Answer 2

Deszcz, ale może być też burza :)

Answer 3

Gdy na niebie zbiera się na burzę, stanowi to także sposobność do obserwacji rozwoju chmur kłębiastych. Początkowo są to małe, okrągłe chmurki na błękitnym niebie, które prawie nagle wyrastają na potężne wieżyce chmur. Uważny obserwator może dostrzec, jak wewnątrz tych chmur coś kipi i wrze, a one rosną na niebie coraz wyżej. Są to chmury o bardzo wyraźnie zaznaczających się, ostrych brzegach. Jednakże na górnych brzegach, przy burzliwej pogodzie, utworzone z chmur wieżyce ulegają postrzępieniu. Mówi się wtedy, że chmury kłębiaste "dymią". Nie każda chmura kłębiasta prowadzi jednak do powstania burzy. Latem często obserwujemy na niebie mniej rozbudowane chmury kłębiaste, które tak szybko znikają, jak się pojawiły. Jest to tzw. cumulus pięknej pogody. A oto jeszcze inna przyczyna tworzenia się chmur kłębiastych. Napływ chłodnego powietrza nad ciepły obszar wywołuje potężne ruchy pionowe powietrza. Powstają wtedy również piętrzące się wysoko chmury kłębiaste. Chmury kłębiaste, w przeciwieństwie do chmur warstwowych, mają budowę pionową. Zawdzięczają one swoje powstawanie szybkiemu wznoszeniu się ("bąblom") ciepłego powietrza. Nazywane są też z tego powodu chmurami konwekcyjnymi lub termicznymi. Prądy wstępujące, na przykład w chmurach burzowych, wznoszą ciepłe powietrze na wysokość 6 - 8, a nawet 10 kilometrów. Szczególnie typowa jest struktura tych chmur w górnej części. Tworzone przez nie "baszty", "kopuły" czy "pagórki" połyskują często w świetle słonecznym oślepiająco biało. Od dołu natomiast chmury kłębiaste są szare, często bardzo ciemne, a układ odcieni ich barw jest w przybliżeniu poziomy. Oznaczają one obszar opadów ("poziom kondensacji"). Dla chmur kłębiastych typowe jest szybkie przekształcanie się. Chmury kłębiaste występują na różnych wysokościach. Chmury kłębiaste wpływają silniej niż lodowe cirrusy na bilans promieniowania atmosfery i powierzchni ziemi, ponieważ zmniejszają one przepuszczalność atmosfery zarówno dla promieni słonecznych, jak i fal długich promieniowania podczerwonego. Wysoka zdolność odbijania przez te chmury światła słonecznego powoduje, że w przypadku bardzo gęstych i wysoko sięgających cumulusów około 80 procent promieniowania słonecznego jest odbijane. Właściwości te w pewnym stopniu zależą od stosunku grubości warstwy chmur do jej rozciągłości poziomej. W przypadku "baszt" ich ściany działają jako dodatkowe powierzchnie pochłaniające i emitujące. Tworzenie się chmur kłębiastych możliwe jest przy różnych stanach pogody. Występują one wszędzie tam, gdzie szybkie wznoszenie się ciepłego powietrza prowadzi do tworzenia się chmur, np. krótkotrwałych przedpołudniowych płaskich chmur kłębiastych podczas pięknej pogody, jak też rozbudowanych chmur kłębiastych oznaczających nadciągającą burzę, czy wreszcie chmur deszczowych przy północnym układzie pogody, które towarzyszą napływowi chłodnego powietrza w miejsce masy ciepłego. Cięższe chłodne powietrze wtłacza się pod lżejsze ciepłe powietrze i wypycha je gwałtownie do góry, co powoduje pojawienie się rozbudowanych chmur kłębiastych. Mniejsze, zanikające w ciągu przedpołudnia chmury stanowią potwierdzenie panującej pięknej pogody (letniego wyżu). Dopiero utrzymujące się chmury kłębiaste z coraz bardziej postrzępioną górną częścią, uprzednio szybko rozwijającą się ku górze, zapowiadają zbliżającą się burzę.

Chmury kłębiaste dzielimy na:

* Cumulusy
* Cirrocumulusy
* Cumulonimbusy
* Stratocumulusy
* Altocumulusy