Podaj morał bajki Dzwon i Dzwony A ato bajka:
Dzwonki razu jednego świegotały z wieży
Do dzwona, który w piasku pod kościołem leży:
„Widzisz, bracie, choć mniejsi, jak śpiewać umiemy;
Cóż tobie po wielkości, gdyś głuchy i niemy?“
„O głośni braciszkowie! — dzwon smutny zaszeptał,
Dziękujcie plebanowi, że mię w piasek wdeptał.“
Dla kogoś natrętnego: ta bajka jest prawdziwa a jej autorem jest Adam Mickiewicz
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
morałem tej bajki jest przemijanie czegoś starego aby ktoś nowy mógł się wykazać. Stary dzwon ,ktory mówi do nowych dzwonów aby dziękowaly plebanowi za to że on tam leży to dowód na to że gdyby mógł to jeszcze by tam dzwonił, a morałem jeszcze można nazwać to że młodzi silniejsi zajmą miejsce starych słabszych porównujac to do ludzi w życiu.