Podaj dwie zalety i dwie wady budowy zbiornika Nasera :)
martyna321
Asuan miasto w południowym Egipcie, port nad Nilem.
Stara Tama Asuańska wybudowana 5 km od Asuanu w latach 1898 - 1902, wys. 54 m, poj. zbiornika 5 mld m3.
Nowa Tama Asuańska ź Wielka Tama Asuańska ź Wysoka Tama Asuańska wybudowana na południe od starej (powyżej) w latach 1960 - 1967, wys. 111 m, dł.3,5 km. Utworzony przez nią zbiornik wodny nazwano Jeziorem Nasera.
Jezioro Nasera poj. 160 mld m3, dł.500 km, szer. 10 - 25 km, pow. 5 000 km2.
Wielką Tamę Asuańską budowano osiem(!) lat. Przy budowie pracowało 30 tysięcy robotników i ponad tysiąc specjalistów. Wydano 1,4 miliarda (ówczesnych!) dolarów. Przesiedlono 120 tysięcy ludzi (około sto wiosek i jedno miasto - Wadi Halfa w Sudanie, bo aż tam sięgnęło Jezioro Nasera). 20 obiektów zabytkowych zniszczono. 19 udało się uratować. Kosztem 36 milionów dolarów (ówczesnych!) przeniesiono świątynię w Abu Simbel. Prezydent Egiptu, pułkownik Naser obiecywał, że inwestycja będzie "źródłem wiekuistej pomyślności (source of everlasting prosperity)".
I tak "powstała Wielka Tama o poważnym znaczeniu gospodarczym". Jak by powiedział Mrożek.
Tama Asuańska w Egipcie stanowi dobry przykęad krótkotrwaęego sukcesu, jeśli chodzi o osiągnięcie pewnego celu, co jednak na dalszą metę spowodowaęo nieprzewidziane klęski w innej części systemu. Tama osiągnęęa zaplanowany cel - pozwolięa opanować wylew Nilu, nawodnić duży obszar i zapewnić mu energię elektryczną. Lecz ponadto spowodowaęa zniszczenie zęożonego cyklu życiowego, w którym wylewy zapewniaęy bogate skęadniki odżywcze dla "ęańcucha pokarmowego" - od fitoplanktonu, przez zooplankton do sardynek i częowieka. Wytwórnie rybne w delcie Nilu, które uprzednio produkowaęy okoęo 1800 ton sardynek rocznie, obecnie dostarczają zaledwie 500 ton. Poziom życia w wioskach zamieszkaęych przez rybaków poęawiających sardynki ulegę znacznemu obniżeniu wskutek udanego powstrzymywania wylewów przez tamę. Nadto istnieje obawa, że mineraęy pozostawione w glebie przez wodę z systemu irygacyjnego mogą w końcu doprowadzić ziemię do zniszczenia; w dodatku od czasu zbudowania tamy nastąpię niepokojący wzrost zachorowań na schistosomatozę, chorobę jelit powodowaną przez pasożyty rozwijające się w stojącej wodzie.
Ponieważ budowa Wysokiej Tamy przyniosęa niemal wyęącznie negatywne rezultaty, węadze Egiptu niechętnie - co jest zrozumiaęe - udzielają jakichkolwiek informacji na temat skutków jej powstania. Ta ich godna zresztą pożaęowania postawa pozbawięa inne kraje cennych doświadczeń, które zyskaę Egipt w zakresie ujemnego wpęywu wielkich systemów hydroelektrycznych. sory jak źle napisałam ale ja tak sądze
miasto w południowym Egipcie, port nad Nilem.
Stara Tama Asuańska
wybudowana 5 km od Asuanu w latach 1898 - 1902, wys. 54 m, poj. zbiornika 5 mld m3.
Nowa Tama Asuańska ź Wielka Tama Asuańska ź Wysoka Tama Asuańska
wybudowana na południe od starej (powyżej) w latach 1960 - 1967, wys. 111 m, dł.3,5 km. Utworzony przez nią zbiornik wodny nazwano Jeziorem Nasera.
Jezioro Nasera
poj. 160 mld m3, dł.500 km, szer. 10 - 25 km, pow. 5 000 km2.
Wielką Tamę Asuańską budowano osiem(!) lat. Przy budowie pracowało 30 tysięcy robotników i ponad tysiąc specjalistów. Wydano 1,4 miliarda (ówczesnych!) dolarów. Przesiedlono 120 tysięcy ludzi (około sto wiosek i jedno miasto - Wadi Halfa w Sudanie, bo aż tam sięgnęło Jezioro Nasera). 20 obiektów zabytkowych zniszczono. 19 udało się uratować. Kosztem 36 milionów dolarów (ówczesnych!) przeniesiono świątynię w Abu Simbel. Prezydent Egiptu, pułkownik Naser obiecywał, że inwestycja będzie "źródłem wiekuistej pomyślności (source of everlasting prosperity)".
I tak "powstała Wielka Tama o poważnym znaczeniu gospodarczym". Jak by powiedział Mrożek.
Tama Asuańska w Egipcie stanowi dobry przykęad krótkotrwaęego sukcesu, jeśli chodzi o osiągnięcie pewnego celu, co jednak na dalszą metę spowodowaęo nieprzewidziane klęski w innej części systemu. Tama osiągnęęa zaplanowany cel - pozwolięa opanować wylew Nilu, nawodnić duży obszar i zapewnić mu energię elektryczną. Lecz ponadto spowodowaęa zniszczenie zęożonego cyklu życiowego, w którym wylewy zapewniaęy bogate skęadniki odżywcze dla "ęańcucha pokarmowego" - od fitoplanktonu, przez zooplankton do sardynek i częowieka. Wytwórnie rybne w delcie Nilu, które uprzednio produkowaęy okoęo 1800 ton sardynek rocznie, obecnie dostarczają zaledwie 500 ton. Poziom życia w wioskach zamieszkaęych przez rybaków poęawiających sardynki ulegę znacznemu obniżeniu wskutek udanego powstrzymywania wylewów przez tamę. Nadto istnieje obawa, że mineraęy pozostawione w glebie przez wodę z systemu irygacyjnego mogą w końcu doprowadzić ziemię do zniszczenia; w dodatku od czasu zbudowania tamy nastąpię niepokojący wzrost zachorowań na schistosomatozę, chorobę jelit powodowaną przez pasożyty rozwijające się w stojącej wodzie.
Ponieważ budowa Wysokiej Tamy przyniosęa niemal wyęącznie negatywne rezultaty, węadze Egiptu niechętnie - co jest zrozumiaęe - udzielają jakichkolwiek informacji na temat skutków jej powstania. Ta ich godna zresztą pożaęowania postawa pozbawięa inne kraje cennych doświadczeń, które zyskaę Egipt w zakresie ujemnego wpęywu wielkich systemów hydroelektrycznych. sory jak źle napisałam ale ja tak sądze