HenrykAdam Aleksander Pius Sienkiewicz, herbu Oszyk - pseudonim Litwos. Urodził się 5 maja 1846r. w Woli Okrzejskiej. Dzieciństwo i młodość spędził w Grabowcach i mieście, w którym się urodził. Jego pierwszym nauczycielem był Albert Marczewski. Fascynował się Napoleonem i tradycjami rycerskimi.
W 1858r. przyjęto go do Gimnazjum Realnego w Warszawie, mieszczącego się w Pałacu Kazimierzowskim. Od 1862r. do 1864r. uczył się w Gimnazjum II w Pałacu Staszica. Maturę pisał w dniach 14-15 kwietnia 1866r. Pomyślnie zdał egzaminy do Szkoły Głównej. Pod naciskiem rodziców Sienkiewicz wybrał prawo, a później medycynę, by później zmienić je na kierunek filozoficzny. Po trzecim roku studiów zamknięto Szkołę Główną i otwarto Uniwersytet Warszawski z językiem rosyjskim jako wykładowym. W 1874r. po rocznej przerwie przyszły pisarz wznawia studia na Uniwersytecie Warszawskim i uzyskuje tytuł kandydata nauk filologiczno-historycznych.
Pierwsze doświadczenia zdobył, pisząc około trzydziestu obszernych listów do szkolnego kolegi i przyjacielaKonrada Dobrskiego. Kolejną próbą literacką jest opowiastka „Ofiara”, której rękopis zaginął. W 1867 napisał wierszowaną „Sielankę młodości”. W 1871r. oddał do druku powieść „Na marne”, która w 1872r. była debiutancką powieścią Henryka Sienkiewicza. W latach 1872-1875 pracował w charakterze felietonisty i krytyka literackiego w „Przeglądzie Tygodniowym”, „Wieńcu”, „Niwie” i „Gazecie Polskiej”. Od 19 lutego 1876, do początku roku 1878, Sienkiewicz był korespondentem „Gazety Polskiej” w Ameryce. W latach 1878-1879 prowadził działalność publicystyczną w Paryżu. Od 1874r. do 1891r. podróżował po świecie, szukając materiałów do reportaży. Odwiedził Turcję, Grecję, Włochy i Afrykę. Rok 1900 ogłoszono Rokiem Sienkiewicza. W ostatnich latach życia noblista pisywał tylko przemówienia i artykuły okazjonalne, poświęcone jubileuszom wybitnych pisarzy( Mickiewicz, Słowacki, Prus, Wyspiański ). W 1903 roku zastosował nową formę wypowiedzi aforystki. W 1906r. napisał otwarty list do Wilhelma II, wyrażający protest przeciwko polityce hakatystów( Kampania antypruska
Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz, herbu Oszyk - pseudonim Litwos. Urodził się 5 maja 1846r. w Woli Okrzejskiej. Dzieciństwo i młodość spędził w Grabowcach i mieście, w którym się urodził. Jego pierwszym nauczycielem był Albert Marczewski. Fascynował się Napoleonem i tradycjami rycerskimi.
W 1858r. przyjęto go do Gimnazjum Realnego w Warszawie, mieszczącego się w Pałacu Kazimierzowskim. Od 1862r. do 1864r. uczył się w Gimnazjum II w Pałacu Staszica. Maturę pisał w dniach 14-15 kwietnia 1866r. Pomyślnie zdał egzaminy do Szkoły Głównej. Pod naciskiem rodziców Sienkiewicz wybrał prawo, a później medycynę, by później zmienić je na kierunek filozoficzny. Po trzecim roku studiów zamknięto Szkołę Główną i otwarto Uniwersytet Warszawski z językiem rosyjskim jako wykładowym. W 1874r. po rocznej przerwie przyszły pisarz wznawia studia na Uniwersytecie Warszawskim i uzyskuje tytuł kandydata nauk filologiczno-historycznych.
Pierwsze doświadczenia zdobył, pisząc około trzydziestu obszernych listów do szkolnego kolegi i przyjacielaKonrada Dobrskiego. Kolejną próbą literacką jest opowiastka „Ofiara”, której rękopis zaginął. W 1867 napisał wierszowaną „Sielankę młodości”. W 1871r. oddał do druku powieść „Na marne”, która w 1872r. była debiutancką powieścią Henryka Sienkiewicza. W latach 1872-1875 pracował w charakterze felietonisty i krytyka literackiego w „Przeglądzie Tygodniowym”, „Wieńcu”, „Niwie” i „Gazecie Polskiej”. Od 19 lutego 1876, do początku roku 1878, Sienkiewicz był korespondentem „Gazety Polskiej” w Ameryce. W latach 1878-1879 prowadził działalność publicystyczną w Paryżu. Od 1874r. do 1891r. podróżował po świecie, szukając materiałów do reportaży. Odwiedził Turcję, Grecję, Włochy i Afrykę. Rok 1900 ogłoszono Rokiem Sienkiewicza. W ostatnich latach życia noblista pisywał tylko przemówienia i artykuły okazjonalne, poświęcone jubileuszom wybitnych pisarzy( Mickiewicz, Słowacki, Prus, Wyspiański ). W 1903 roku zastosował nową formę wypowiedzi aforystki. W 1906r. napisał otwarty list do Wilhelma II, wyrażający protest przeciwko polityce hakatystów( Kampania antypruska