1) Satyra "Pijaństwo" była krytyką rozpowszechnionego w czasach Oświecenia alkoholizmu. Ma ona jednak charakter uniwersalny, gdyż dotyczy problemu, z którym borykali i borykają się ludzie także i w dzisiejszych czasach. Utwór skonstruowany jest na zasadzie dialogu pomiędzy trzeźwym i pijanym człowiekiem. Dzięki ich długim i ciekawym wypowiedziom możemy spostrzec wady "niedyspozycji" spowodowanej pijaństwem. Poeta przedstawił wady stanu nietrzeźwości kontrastujące z zaletami stanu trzeźwości. Widzimy, dzięki tej satyrze, prawdziwą naturę ówczesnej szlachty, która rzekomo uchodziła za godną naśladowania warstwę społeczeństwa. A tak naprawdę cechowała ją nieodparta skłonność do trunków. Wszędzie szukali okazji do picia, bójek, a przede wszystkim konfliktów i awanturnictwa. Nie interesowali się światem, trwonili majątek i mieli demoralizujący wpływ na otoczenie. Wszystkie te wady autor uzasadnił jako skutek słabej woli i wypaczenia jakichkolwiek wartości.
1) Satyra "Pijaństwo" była krytyką rozpowszechnionego w czasach Oświecenia alkoholizmu. Ma ona jednak charakter uniwersalny, gdyż dotyczy problemu, z którym borykali i borykają się ludzie także i w dzisiejszych czasach. Utwór skonstruowany jest na zasadzie dialogu pomiędzy trzeźwym i pijanym człowiekiem. Dzięki ich długim i ciekawym wypowiedziom możemy spostrzec wady "niedyspozycji" spowodowanej pijaństwem. Poeta przedstawił wady stanu nietrzeźwości kontrastujące z zaletami stanu trzeźwości. Widzimy, dzięki tej satyrze, prawdziwą naturę ówczesnej szlachty, która rzekomo uchodziła za godną naśladowania warstwę społeczeństwa. A tak naprawdę cechowała ją nieodparta skłonność do trunków. Wszędzie szukali okazji do picia, bójek, a przede wszystkim konfliktów i awanturnictwa. Nie interesowali się światem, trwonili majątek i mieli demoralizujący wpływ na otoczenie. Wszystkie te wady autor uzasadnił jako skutek słabej woli i wypaczenia jakichkolwiek wartości.