Jest to odmiana powieści rozwinięta pod wpływem kształtowania się prądu zwanego naturalizmem (II. poł. XIX w.). Głównym teoretykiem nurtu był francuski pisarz, Emil Zola. Postulował on, by dzieło literackie z fotograficzną dokładnością odzwierciedlało rzeczywistość, nawet, a czasem przede wszystkim, w jej brutalnych, odrażających aspektach. Doktryna naturalizmu i powieści naturalistycznej jest ściśle związana z teorią Darwina (koncepcja walki o byt i dziedziczności). Typowe powieści naturalistyczne to: Ziemia, Nana, Germinal E. Zoli, w Polsce pisarką naturalistką była G. Zapolska, autorka dramatu Moralność pani Dulskiej, literackich portretów zebranych w cyklu Menażeria ludzka, powieściach, m.in. Kaśka Kariatyda.
powieść naturalistyczna
Jest to odmiana powieści rozwinięta pod wpływem kształtowania się prądu zwanego naturalizmem (II. poł. XIX w.). Głównym teoretykiem nurtu był francuski pisarz, Emil Zola. Postulował on, by dzieło literackie z fotograficzną dokładnością odzwierciedlało rzeczywistość, nawet, a czasem przede wszystkim, w jej brutalnych, odrażających aspektach. Doktryna naturalizmu i powieści naturalistycznej jest ściśle związana z teorią Darwina (koncepcja walki o byt i dziedziczności). Typowe powieści naturalistyczne to: Ziemia, Nana, Germinal E. Zoli, w Polsce pisarką naturalistką była G. Zapolska, autorka dramatu Moralność pani Dulskiej, literackich portretów zebranych w cyklu Menażeria ludzka, powieściach, m.in. Kaśka Kariatyda.