PLZ – obowiązujący od chwili wprowadzenia oznaczeń kodowych walut w latach 70. XX wieku kod ISO 4217 dla waluty polskiej – złotego – sprzed denominacji z 1 stycznia 1995, kiedy wprowadzono nowego złotego (kod ISO 4217: PLN) według przelicznika 1 PLN = 10 000 PLZ, czyli „obcinając” cztery zera.
Pieniądze wprowadzone do obiegu w Polsce zaraz po II wojnie światowej zdenominowane zostały w roku 1950. Od tego czasu nominał polskiego złotego nie uległ zmianie aż do 1995, a wygląd wszystkich banknotów zmienił się tylko jeden raz, w latach 1975-1979. Tak samo jak złoty po denominacji z 1995 (PLN), również złoty sprzed denominacji (PLZ) dzielił się na 100 groszy.
PLZ – obowiązujący od chwili wprowadzenia oznaczeń kodowych walut w latach 70. XX wieku kod ISO 4217 dla waluty polskiej – złotego – sprzed denominacji z 1 stycznia 1995, kiedy wprowadzono nowego złotego (kod ISO 4217: PLN) według przelicznika 1 PLN = 10 000 PLZ, czyli „obcinając” cztery zera.
Pieniądze wprowadzone do obiegu w Polsce zaraz po II wojnie światowej zdenominowane zostały w roku 1950. Od tego czasu nominał polskiego złotego nie uległ zmianie aż do 1995, a wygląd wszystkich banknotów zmienił się tylko jeden raz, w latach 1975-1979. Tak samo jak złoty po denominacji z 1995 (PLN), również złoty sprzed denominacji (PLZ) dzielił się na 100 groszy.