( ur. w 1756 r. w Salzburgu, zm. w 1791 r. w Wiedniu )
Kompozytor austriacki, jeden z klasyków wiedeńskich. Pochodził z rodziny mu- zycznej. Ojciec Leopold Mozart, był skrzypkiem, kompozytorem i dyrygentem kapeli arcybiskupiej w Salzburgu. Jako genialne dziecko Wolfgang zaczął występować w wieku 6 lat razem z ojcem i siostrą ( utalentowaną pia-nistką ), grając na klawikordzie, skrzypcach, for-tepianie i organach na dworach królewskich, w salonach arystokracji austriackiej, niemieckiej, francuskiej, angielskiej. Koncertował też w Szwajcarii, Włoszech, czy Belgii. Małego Wolfganga, „cudowne dziecko” znała cała utytułowana Europa. Obdarzony był nie-zwykłymi zdolnościami muzycznymi: absolutny słuch ( umiejętność rozpoznawania wszelkiej bezwzględnej wysokości dźwięków bez potrzeby porównywania ją z jakąś wzorcową wysokością np. dźwiękiem a1 ) oraz niespotykaną pamięćmuzyczną.
Wolfgang w wieku 8 lat napisał pierwszą symfonię, w wieku 11 lat pierwszą operę, a w wieku 12 lat wystąpił jako dyrygent. Jako młody człowiek otrzymał dwa poważne wyróżnienia: order Złotej Ostrogi od papieża oraz został przyjęty do Accademii dei Filharmonici jako „compositore” w Bolonii. W latach 1769-1777 i 1779-1781 był koncertmistrzem na dworze arcybiskupa w Salzburgu. Jednak niechęć arcybiskupa Colloredo do licznych wyjazdówkompozytora spowodowała, iż Mozart wycofał się z pracy. Był to pierwszy w historii muzyki przypadek, kiedy kompozytor nie chciał być na służbie u możnego chlebodawcy, lecz sam chciał kierować swoją karierą artystyczną. W 1781 roku wyjechał z tego miastai osiadł na stałe w Wiedniu. Mimo początkowego powodzenia oraz wytężonej pracy twórczej kompozytor nie był wolny od trosk materialnych. Sześć lat później otrzymał stanowisko nadwornego kompozytora cesarskiego, o co bardzo się starał nie tylko ze względu na prestiż, lecz przede wszystkim na stałe dochody.
Po śmierci , której przyczyny nie są do dziś wyjaśnione (według jednej wersji został otruty, według innej zmarł z powodu szalejącej w mieście zarazy), został pochowany we wspólnym grobie, a za jego trumną szła garstka znajomych, którzy z powodu złej pogody rozeszli się przed cmentarzem. Z nie wyjaśnionych powodów nie uczestniczyła w pogrzebie także żona. Do dziś nie udało się ustalić miejsca wiecznego spoczynku Mozarta.
W. A. Mozart to jeden z najwybitniejszych i najbardziej wszechstronnych muzyków na świecie. Pierwszy artysta klasycyzmu, który zerwał ze zwyczajami feudalnymi. Jego olbrzymia spuścizna twórcza, powstała w stosunkowo krótkim okresie, świadczy o olbrzymiej pracy kompozytorskiej i wielkim talencie, popartym niezwykłą wyobraźnią i pamięcią, pozwalającą na prowadzenie pracy twórczej bez uciekania się do szkiców, prób i poprawek. Twórczość obejmuje niemal wszystkie ważniejsze ówczesne formy, zarówno w dziedzinie muzyki instrumentalnej, wokalnej, jak i dramatycznej.
Ważniejsze kompozycje W. A. Mozarta:
19 oper:
opera seria – opera poważna – np. Idomeneo, król Krety;
opera buffa – opera komiczna – np. Wesele Figara, Cosi fan tutte, czyli tak czynią wszystkie, Don Giovanni;
singspiel – „śpiewogra” – utwór sceniczny, gdzie pojawia się tekst i wstawki muzyczne mówione – Uprowadzenie z Seraju, Czarodziejski flet, Bastien i Bastienne.
28 koncertów fortepianowych ( m. in.: Koncert fortepianowy d – moll KV 466, Koncert fortepianowy c – moll KV 491 );
koncerty na inne instrumenty:
5 koncertów skrzypcowych, Koncert C – dur na dwoje skrzypiec; 4 koncerty na róg, 2 koncerty na flet ( G- dur KV 313, D – dur KV 314 ), Koncert na klarnet A – dur KV 622, Koncert na fagot B – dur KV 191 i inne;
18 sonat fortepianowych 32 sonaty skrzypcowe
Ponad 30 divertimenti,
11 serenad (m.in.: „Eine kleine Nachtmusik” KV 525)
Ponad 100 pieśni i arii
18 mszyRequiem KV 626
Wiele drobnych utworów na różne instrumenty i utworów kameralnych.
( ur. w 1756 r. w Salzburgu, zm. w 1791 r. w Wiedniu )
Kompozytor austriacki, jeden z klasyków wiedeńskich. Pochodził z rodziny mu- zycznej. Ojciec Leopold Mozart, był skrzypkiem, kompozytorem i dyrygentem kapeli arcybiskupiej w Salzburgu. Jako genialne dziecko Wolfgang zaczął występować w wieku 6 lat razem z ojcem i siostrą ( utalentowaną pia-nistką ), grając na klawikordzie, skrzypcach, for-tepianie i organach na dworach królewskich, w salonach arystokracji austriackiej, niemieckiej, francuskiej, angielskiej. Koncertował też w Szwajcarii, Włoszech, czy Belgii. Małego Wolfganga, „cudowne dziecko” znała cała utytułowana Europa. Obdarzony był nie-zwykłymi zdolnościami muzycznymi: absolutny słuch ( umiejętność rozpoznawania wszelkiej bezwzględnej wysokości dźwięków bez potrzeby porównywania ją z jakąś wzorcową wysokością np. dźwiękiem a1 ) oraz niespotykaną pamięćmuzyczną.
Wolfgang w wieku 8 lat napisał pierwszą symfonię, w wieku 11 lat pierwszą operę, a w wieku 12 lat wystąpił jako dyrygent. Jako młody człowiek otrzymał dwa poważne wyróżnienia: order Złotej Ostrogi od papieża oraz został przyjęty do Accademii dei Filharmonici jako „compositore” w Bolonii. W latach 1769-1777 i 1779-1781 był koncertmistrzem na dworze arcybiskupa w Salzburgu. Jednak niechęć arcybiskupa Colloredo do licznych wyjazdówkompozytora spowodowała, iż Mozart wycofał się z pracy. Był to pierwszy w historii muzyki przypadek, kiedy kompozytor nie chciał być na służbie u możnego chlebodawcy, lecz sam chciał kierować swoją karierą artystyczną. W 1781 roku wyjechał z tego miastai osiadł na stałe w Wiedniu. Mimo początkowego powodzenia oraz wytężonej pracy twórczej kompozytor nie był wolny od trosk materialnych. Sześć lat później otrzymał stanowisko nadwornego kompozytora cesarskiego, o co bardzo się starał nie tylko ze względu na prestiż, lecz przede wszystkim na stałe dochody.
Po śmierci , której przyczyny nie są do dziś wyjaśnione (według jednej wersji został otruty, według innej zmarł z powodu szalejącej w mieście zarazy), został pochowany we wspólnym grobie, a za jego trumną szła garstka znajomych, którzy z powodu złej pogody rozeszli się przed cmentarzem. Z nie wyjaśnionych powodów nie uczestniczyła w pogrzebie także żona. Do dziś nie udało się ustalić miejsca wiecznego spoczynku Mozarta.
W. A. Mozart to jeden z najwybitniejszych i najbardziej wszechstronnych muzyków na świecie. Pierwszy artysta klasycyzmu, który zerwał ze zwyczajami feudalnymi. Jego olbrzymia spuścizna twórcza, powstała w stosunkowo krótkim okresie, świadczy o olbrzymiej pracy kompozytorskiej i wielkim talencie, popartym niezwykłą wyobraźnią i pamięcią, pozwalającą na prowadzenie pracy twórczej bez uciekania się do szkiców, prób i poprawek. Twórczość obejmuje niemal wszystkie ważniejsze ówczesne formy, zarówno w dziedzinie muzyki instrumentalnej, wokalnej, jak i dramatycznej.
Ważniejsze kompozycje W. A. Mozarta:
19 oper:
opera seria – opera poważna – np. Idomeneo, król Krety;
opera buffa – opera komiczna – np. Wesele Figara, Cosi fan tutte, czyli tak czynią wszystkie, Don Giovanni;
singspiel – „śpiewogra” – utwór sceniczny, gdzie pojawia się tekst i wstawki muzyczne mówione – Uprowadzenie z Seraju, Czarodziejski flet, Bastien i Bastienne.
49 symfonii (m. in.: D-dur „Paryska” KV 297; C-dur „Linzka” KV 425; D-dur „Haffnerowska” KV 385; D-dur „Praska” KV 425; Es – dur KV 543; g – moll KV 550; C-dur „Jowiszowa” KV 551);
28 koncertów fortepianowych ( m. in.: Koncert fortepianowy d – moll KV 466, Koncert fortepianowy c – moll KV 491 );
koncerty na inne instrumenty:
5 koncertów skrzypcowych, Koncert C – dur na dwoje skrzypiec; 4 koncerty na róg, 2 koncerty na flet ( G- dur KV 313, D – dur KV 314 ), Koncert na klarnet A – dur KV 622, Koncert na fagot B – dur KV 191 i inne;
18 sonat fortepianowych 32 sonaty skrzypcowe
Ponad 30 divertimenti,
11 serenad (m.in.: „Eine kleine Nachtmusik” KV 525)
Ponad 100 pieśni i arii
18 mszy Requiem KV 626
Wiele drobnych utworów na różne instrumenty i utworów kameralnych.