MODEL 1 1. Teza (twierdzenie) 2. Argumenty (może ich być dowolnie dużo, oczywiście jak najwięcej; myślniki oznaczają akapity) - - - 3. Potwierdzenie tezy (czyli innymi słowy jest to teza z punktu pierwszego napisana rozległej i innymi słowami)
MODEL 3 1. Teza lub hipoteza 2. Argumenty - - - 3. Kontrargumenty - - - 4. Sformułowanie tezy (jeśli w punkcie pierwszym była to hipoteza) lub potwierdzenie tezy (jeśli w punkcie pierwszym była teza)
MODEL 4 1. Teza lub hipoteza 2. Argumenty i kontrargumenty - argument - kontrargument - argument - kontrargument - argument - kontrargument 3. Sformułowanie tezy (jeśli w punkcie pierwszym była to hipoteza) lub potwierdzenie tezy (jeśli w punkcie pierwszym była teza)
4. Słownictwo charakterystyczne dla rozprawki
I Wstęp (tezy / hipotezy 1. Nie mam wątpliwości, że … 2. W pełni zgadzam się z opinią, że … 3. Jestem przekonany/przekonana, że … 4. Uważam, że … 5. Moim zdaniem … II Wprowadzanie kolejnych argumentów 1. Po pierwsze, po drugie, po trzecie … 2. Rozpocznę swoje rozważania od najsilniejszego argumentu … 3. Nie mogę pominąć jeszcze jednego argumentu … 4. Kolejnym argumentem, który potwierdza moją tezę jest … 5. Jest jeszcze jeden dowód na to, że mam rację … 6. Na potwierdzenie tej tezy mogę podać kilka rzeczowych argumentów … 7. Moje rozważania byłyby niepełne, gdybym nie przytoczyła jeszcze jednego argumentu … 8. Jeżeli jeszcze ktoś ma wątpliwości, podam kolejny przykład … 9. Jeżeli to, co wymieniłem/wymieniłam nie przekonało niedowiarków, służę kolejnymi argumentami … 10. Zwrócę uwagę na bardzo ważny fakt … 11. Argumentem przemawiającym za tezą jest … 12. Kolejnym argumentem przemawiającym na korzyść tej postaci jest … III Zakończenia 1. Mam nadzieję, że z mojego wywodu jasno wynika, że … 2. Wszystkie przytoczone powyżej argumenty potwierdzają, że … 3. Powyżej starałem/starałam wykazać, że … 4. Jak wynika z przytoczonych argumentów … 5. Podsumowując moje rozważania, stwierdzam, że … 6. Reasumując, stwierdzam, że … IV Uniwersalne sformułowania 1. Jestem odmiennego zdania … 2. Ja jednak pozwolę sobie wyrazić opinię, która … 3. Zgadzam się z powszechnym przekonaniem, że … 4. Nie mam wątpliwości co do tego … 5. Trudno jednoznacznie określić, kto w tym sporze ma rację. Każda ze stron ma swoje powody, by nie ustępować.
5. Plan rozprawki
Pisząc rozprawkę bardzo ważne jest, aby uprzednio napisać jej plan. Ułatwi to znacznie pracę nad rozprawką i pozwoli przyjrzeć się dokładnie każdemu z punktów, które później należy odpowiednio rozwinąć. Plan jest uniwersalny, można go dopasować do każdego tematu rozprawki bez konieczności całkowitego zmieniania formy poszczególnych punktów. Poniżej przykładowy plan rozprawki, na którym można się opierać przy pisaniu własnych rozprawek.
I Hipoteza Czy warto uczyć się języków obcych? Czy ich znajomość jest w dzisiejszym świecie naprawdę niezbędna? II Argumenty 1. Znajomość języków obcych pomaga porozumiewać się z obcokrajowcami (podróże, przyjaźnie zagraniczne). 2. Dzięki tej znajomości łatwiej znaleźć pracę. 3. Daje szansę na pracę, która satysfakcjonuje i przynosi korzyści. 4. Pozwala korzystać z Internetu. 5. Dzięki znajomości języków obcych rozumiemy obcojęzyczne programy telewizyjne. 6. Możemy czytać zagraniczne dzieła literatury w oryginale. 7. Przykład Jana Pawła II, autorytetu moralnego, który potwierdza potrzebę posługiwania się różnymi jezykami. III Sformułowanie tezy Myślę, że przykłady, które przedstawiłam są niezbitym dowodem na to, że nie tylko warto uczyć się języków obcych, ale władanie nimi stało się we współczesnych czasach koniecznością.
Przykładowa rozprawka
Poniższa przykładowa rozprawka związana jest z planem rozprawki z punktu poprzedniego.
W dzisiejszych czasach chyba nikt nie wątpi w to, że warto uczyć się języków obcych. Obecnie ich znajomość stała się wręcz koniecznością. Najważniejszym według mnie argumentem, przemawiającym za oczywistością mojej opinii jest to, że sprawne posługiwanie się językami innych narodów umożliwia porozumiewanie się z obcokrajowcami. Myślę, że każdy z nas ma świadomość potrzeby porozumiewania się z mieszkańcami innych krajów. Wyobraźmy sobie, że jesteśmy gdzieś na Lazurowym Wybrzeżu i nagle zepsuł się nam samochód. Język polski nie jest tam popularny, toteż nie możemy liczyć na to, że wytłumaczymy komuś co się stało, i że chcemy podjechać do najbliższego warsztatu samochodowego. Pozostaje nam wprawdzie język gestów, ale on nie zawsze jest skuteczny. Posługiwanie się jakimś popularnym w świecie językiem jest potrzebne także w innych sytuacjach, szczególnie, gdy poszukuje się pracy. Obecnie, przy tak dużym bezrobociu, pracodawcy stawiają coraz większe wymagania. Okazuje się, że pracownik znający co najmniej jeden język obcy jest potrzebny nie tylko w firmie zagranicznej czy z takową współpracującej, lecz nawet w polskiej firmie do pracy w charakterze magazyniera. Kiedyś może wydawało się to śmieszne, ale teraz już nikogo nie dziwi. Oczywiście znając języki obce mamy większe szanse na znalezienie satysfakcjonującej nas pracy. Mogę tu posłużyć się przykładem mojej kuzynki, Ewy. Włada ona czterema językami, co pomogło jej znaleźć pracę w bardzo dobrze prosperującej firmie z kapitałem zagranicznym. Jej pomoc w utrzymywaniu kontaktów handlowych z kontrahentami z kilku krajów Europy była tak istotna i przyniosła takie zyski, że Ewa szybko awansowała, z czym wiążą się nierozerwalnie wprost wynagrodzenia. Nie ma co ukrywać, że jej zazdroszczę, bo nie tylko wykonuje ciekawą, dobrze płatną pracę, ale jeszcze robi to co lubi i dzięki licznym podróżom zagranicznym może spełniać swe marzenia. Przejdę teraz do kolejnych, ważnych według mnie argumentów świadczących o potrzebie nauki języków obcych. Weźmy pod uwagę chociażby szerokie możliwości wynikające z korzystania z Internetu. Dzięki niemu możemy się wiele nauczyć, przeczytać w oryginale książkę, której jedyny egzemplarz znajduje się w bibliotece w Nowym Jorku, poznać ludzi zamieszkujących odległe zakątki świata. Oczywiście jest to możliwe tylko wtedy, gdy znamy chociaż jeden język, którym posługuje się duża liczba ludzi różnych narodowości. Potwierdzeniem, że warto uczyć się języków obcych jest dla mnie postawa nieżyjącego już papieża Jana Pawła II – go. Znał on wiele języków, których używał w kontaktach z wiernymi. Nadal jest też niewątpliwie autorytetem moralnym, wzorem człowieka mądrego, inteligentnego i wykształconego. To co napisałam nie ukazuje wszystkich korzyści płynących ze znajomości języków obcych. Myślę jednak, że te argumenty, które przedstawiłam są niezbitym dowodem na to, że nie tylko warto uczyć się języków obcych, ale władanie nimi stało się we współczesnym świecie wręcz koniecznością.
7. Dodatkowe informacje
Pamiętajmy o tym, że mimo iż rozprawka jest luźną formą pisemną, nad którą można się rozwodzić i rozwodzić na dany temat, nie możemy pominąć kilku ważnych zasad, by ocena z niej była zadowalająca. Po pierwsze – rozprawka musi być napisana bez żadnych błędów językowych, ortograficznych czy stylistycznych, dlatego warto pisać ją ze słownikiem zachowując odpowiednie formy gramatyczne. Po drugie – aby rozprawka miała szanse na uzyskanie wyższej oceny, można wzbogacić ją o cytaty, aforyzmy, ‘’złote myśli’’ lub przykłady z życia codziennego, by dodatkowo zaciekawić czytającego. Po trzecie – akapity. Nie można o nich zapomnieć! Akapit należy umieścić we wstępie, w rozwinięciu przy wymienianiu każdego następnego argumentu czy kontrargumentu, oraz na zakończenie przy sformułowaniu lub potwierdzeniu tezy. Rozprawka będzie wyglądać wtedy estetycznie i przejrzyście, a ocena nie pójdzie w dół ze względu na brak tych jakże ważnych elementów. Jeśli chodzi o argumenty czy kontrargumenty, dobrze jest wyszukać ich jak najwięcej, by praca była dobrze rozwinięta i bogata w przykłady. Ważne jest również, aby ilość argumentów czy kontrargumentów nie była sobie równa, bowiem trudniej jest wtedy sformułować lub potwierdzić tezę ze wstępu. Gdy np. ilość argumentów będzie przewyższać ilość kontrargumentów wiadomo, że w zakończeniu potwierdzimy tezę ze wstępu lub sformułujemy własną, która wynikiem rozważań będzie popierała pytanie (lub pytania) z hipotezy. Podobnie z kontrargumentami – jeśli będzie ich więcej niż argumentów, teza wstępna nie będzie potwierdzona, a w przypadku hipotezy, odpowiedź na pytanie (lub pytania) w niej zawarte będzie ‘’na nie’’. ___
Pomoce: zeszyt przedmiotowy do języka polskiego ___
To wszystko! Życzę powodzenia przy pisaniu rozprawki i wysokich ocen ;)
Teza:
Tak, braterstwo i przyjaźń to wartości, które charakteryzowały pokolenie II Wojny Światowej.
Argumenty:
1. Przyjaciel dla ratowania swojego przyjaciela mógłby wskoczyć w ogień.
2. II Wojna Światowa zjednoczyła wszystkich Polaków, a tym samym stworzyły się nowe przyjaźnie.
3. Przyjaciele musieli sobie pomagać, wspierać się, podtrzymywać na duchu wiarę w lepsze jutro.
4. Zwykli ludzie, którzy wcześniej się nie znali pomagali osobom potrzebującym, bo w tych złych dniach Polak jednoczył się z Polakiem.
Zakończenie:
Myślę, że udało mi się potwierdzić danymi argumentami słuszność powyższej tezy.
Podałam przykład. licze na naj
MODEL 1
1. Teza (twierdzenie)
2. Argumenty (może ich być dowolnie dużo, oczywiście jak najwięcej; myślniki oznaczają akapity)
-
-
-
3. Potwierdzenie tezy (czyli innymi słowy jest to teza z punktu pierwszego napisana rozległej i innymi słowami)
MODEL 2
1. Hipoteza (pytanie)
2. Argumenty
-
-
-
3. Sformułowanie tezy
MODEL 3
1. Teza lub hipoteza
2. Argumenty
-
-
-
3. Kontrargumenty
-
-
-
4. Sformułowanie tezy (jeśli w punkcie pierwszym była to hipoteza) lub potwierdzenie tezy (jeśli w punkcie pierwszym była teza)
MODEL 4
1. Teza lub hipoteza
2. Argumenty i kontrargumenty
- argument
- kontrargument
- argument
- kontrargument
- argument
- kontrargument
3. Sformułowanie tezy (jeśli w punkcie pierwszym była to hipoteza) lub potwierdzenie tezy (jeśli w punkcie pierwszym była teza)
4. Słownictwo charakterystyczne dla rozprawki
I Wstęp (tezy / hipotezy
1. Nie mam wątpliwości, że …
2. W pełni zgadzam się z opinią, że …
3. Jestem przekonany/przekonana, że …
4. Uważam, że …
5. Moim zdaniem …
II Wprowadzanie kolejnych argumentów
1. Po pierwsze, po drugie, po trzecie …
2. Rozpocznę swoje rozważania od najsilniejszego argumentu …
3. Nie mogę pominąć jeszcze jednego argumentu …
4. Kolejnym argumentem, który potwierdza moją tezę jest …
5. Jest jeszcze jeden dowód na to, że mam rację …
6. Na potwierdzenie tej tezy mogę podać kilka rzeczowych argumentów …
7. Moje rozważania byłyby niepełne, gdybym nie przytoczyła jeszcze jednego argumentu …
8. Jeżeli jeszcze ktoś ma wątpliwości, podam kolejny przykład …
9. Jeżeli to, co wymieniłem/wymieniłam nie przekonało niedowiarków, służę kolejnymi argumentami …
10. Zwrócę uwagę na bardzo ważny fakt …
11. Argumentem przemawiającym za tezą jest …
12. Kolejnym argumentem przemawiającym na korzyść tej postaci jest …
III Zakończenia
1. Mam nadzieję, że z mojego wywodu jasno wynika, że …
2. Wszystkie przytoczone powyżej argumenty potwierdzają, że …
3. Powyżej starałem/starałam wykazać, że …
4. Jak wynika z przytoczonych argumentów …
5. Podsumowując moje rozważania, stwierdzam, że …
6. Reasumując, stwierdzam, że …
IV Uniwersalne sformułowania
1. Jestem odmiennego zdania …
2. Ja jednak pozwolę sobie wyrazić opinię, która …
3. Zgadzam się z powszechnym przekonaniem, że …
4. Nie mam wątpliwości co do tego …
5. Trudno jednoznacznie określić, kto w tym sporze ma rację. Każda ze stron ma swoje powody, by nie ustępować.
5. Plan rozprawki
Pisząc rozprawkę bardzo ważne jest, aby uprzednio napisać jej plan. Ułatwi to znacznie pracę nad rozprawką i pozwoli przyjrzeć się dokładnie każdemu z punktów, które później należy odpowiednio rozwinąć. Plan jest uniwersalny, można go dopasować do każdego tematu rozprawki bez konieczności całkowitego zmieniania formy poszczególnych punktów.
Poniżej przykładowy plan rozprawki, na którym można się opierać przy pisaniu własnych rozprawek.
I Hipoteza
Czy warto uczyć się języków obcych? Czy ich znajomość jest w dzisiejszym świecie naprawdę niezbędna?
II Argumenty
1. Znajomość języków obcych pomaga porozumiewać się z obcokrajowcami (podróże, przyjaźnie zagraniczne).
2. Dzięki tej znajomości łatwiej znaleźć pracę.
3. Daje szansę na pracę, która satysfakcjonuje i przynosi korzyści.
4. Pozwala korzystać z Internetu.
5. Dzięki znajomości języków obcych rozumiemy obcojęzyczne programy telewizyjne.
6. Możemy czytać zagraniczne dzieła literatury w oryginale.
7. Przykład Jana Pawła II, autorytetu moralnego, który potwierdza potrzebę posługiwania się różnymi jezykami.
III Sformułowanie tezy
Myślę, że przykłady, które przedstawiłam są niezbitym dowodem na to, że nie tylko warto uczyć się języków obcych, ale władanie nimi stało się we współczesnych czasach koniecznością.
Przykładowa rozprawka
Poniższa przykładowa rozprawka związana jest z planem rozprawki z punktu poprzedniego.
W dzisiejszych czasach chyba nikt nie wątpi w to, że warto uczyć się języków obcych. Obecnie ich znajomość stała się wręcz koniecznością.
Najważniejszym według mnie argumentem, przemawiającym za oczywistością mojej opinii jest to, że sprawne posługiwanie się językami innych narodów umożliwia porozumiewanie się z obcokrajowcami. Myślę, że każdy z nas ma świadomość potrzeby porozumiewania się z mieszkańcami innych krajów. Wyobraźmy sobie, że jesteśmy gdzieś na Lazurowym Wybrzeżu i nagle zepsuł się nam samochód. Język polski nie jest tam popularny, toteż nie możemy liczyć na to, że wytłumaczymy komuś co się stało, i że chcemy podjechać do najbliższego warsztatu samochodowego. Pozostaje nam wprawdzie język gestów, ale on nie zawsze jest skuteczny.
Posługiwanie się jakimś popularnym w świecie językiem jest potrzebne także w innych sytuacjach, szczególnie, gdy poszukuje się pracy. Obecnie, przy tak dużym bezrobociu, pracodawcy stawiają coraz większe wymagania. Okazuje się, że pracownik znający co najmniej jeden język obcy jest potrzebny nie tylko w firmie zagranicznej czy z takową współpracującej, lecz nawet w polskiej firmie do pracy w charakterze magazyniera. Kiedyś może wydawało się to śmieszne, ale teraz już nikogo nie dziwi.
Oczywiście znając języki obce mamy większe szanse na znalezienie satysfakcjonującej nas pracy. Mogę tu posłużyć się przykładem mojej kuzynki, Ewy. Włada ona czterema językami, co pomogło jej znaleźć pracę w bardzo dobrze prosperującej firmie z kapitałem zagranicznym. Jej pomoc w utrzymywaniu kontaktów handlowych z kontrahentami z kilku krajów Europy była tak istotna i przyniosła takie zyski, że Ewa szybko awansowała, z czym wiążą się nierozerwalnie wprost wynagrodzenia. Nie ma co ukrywać, że jej zazdroszczę, bo nie tylko wykonuje ciekawą, dobrze płatną pracę, ale jeszcze robi to co lubi i dzięki licznym podróżom zagranicznym może spełniać swe marzenia.
Przejdę teraz do kolejnych, ważnych według mnie argumentów świadczących o potrzebie nauki języków obcych. Weźmy pod uwagę chociażby szerokie możliwości wynikające z korzystania z Internetu. Dzięki niemu możemy się wiele nauczyć, przeczytać w oryginale książkę, której jedyny egzemplarz znajduje się w bibliotece w Nowym Jorku, poznać ludzi zamieszkujących odległe zakątki świata. Oczywiście jest to możliwe tylko wtedy, gdy znamy chociaż jeden język, którym posługuje się duża liczba ludzi różnych narodowości.
Potwierdzeniem, że warto uczyć się języków obcych jest dla mnie postawa nieżyjącego już papieża Jana Pawła II – go. Znał on wiele języków, których używał w kontaktach z wiernymi. Nadal jest też niewątpliwie autorytetem moralnym, wzorem człowieka mądrego, inteligentnego i wykształconego.
To co napisałam nie ukazuje wszystkich korzyści płynących ze znajomości języków obcych. Myślę jednak, że te argumenty, które przedstawiłam są niezbitym dowodem na to, że nie tylko warto uczyć się języków obcych, ale władanie nimi stało się we współczesnym świecie wręcz koniecznością.
7. Dodatkowe informacje
Pamiętajmy o tym, że mimo iż rozprawka jest luźną formą pisemną, nad którą można się rozwodzić i rozwodzić na dany temat, nie możemy pominąć kilku ważnych zasad, by ocena z niej była zadowalająca.
Po pierwsze – rozprawka musi być napisana bez żadnych błędów językowych, ortograficznych czy stylistycznych, dlatego warto pisać ją ze słownikiem zachowując odpowiednie formy gramatyczne.
Po drugie – aby rozprawka miała szanse na uzyskanie wyższej oceny, można wzbogacić ją o cytaty, aforyzmy, ‘’złote myśli’’ lub przykłady z życia codziennego, by dodatkowo zaciekawić czytającego.
Po trzecie – akapity. Nie można o nich zapomnieć! Akapit należy umieścić we wstępie, w rozwinięciu przy wymienianiu każdego następnego argumentu czy kontrargumentu, oraz na zakończenie przy sformułowaniu lub potwierdzeniu tezy. Rozprawka będzie wyglądać wtedy estetycznie i przejrzyście, a ocena nie pójdzie w dół ze względu na brak tych jakże ważnych elementów.
Jeśli chodzi o argumenty czy kontrargumenty, dobrze jest wyszukać ich jak najwięcej, by praca była dobrze rozwinięta i bogata w przykłady. Ważne jest również, aby ilość argumentów czy kontrargumentów nie była sobie równa, bowiem trudniej jest wtedy sformułować lub potwierdzić tezę ze wstępu. Gdy np. ilość argumentów będzie przewyższać ilość kontrargumentów wiadomo, że w zakończeniu potwierdzimy tezę ze wstępu lub sformułujemy własną, która wynikiem rozważań będzie popierała pytanie (lub pytania) z hipotezy. Podobnie z kontrargumentami – jeśli będzie ich więcej niż argumentów, teza wstępna nie będzie potwierdzona, a w przypadku hipotezy, odpowiedź na pytanie (lub pytania) w niej zawarte będzie ‘’na nie’’.
___
Pomoce: zeszyt przedmiotowy do języka polskiego
___
To wszystko!
Życzę powodzenia przy pisaniu rozprawki i wysokich ocen ;)