1. POŁOŻENIE: Obszary nizinne przylegające do Bałtyku. Wydzielono: Nizinę Szczecińską, Pobrzeże Słowiańskie, Pobrzeże Gdańskie i Żuławy Wiślane. 2. KLIMAT: Morski o łagodnych zimach i chłodnych latach. Ku wschodowi występuje wzrost kontynentalizmu klimatu. Występują bryzy. Jesienią i zimą często sztormy. 3. ROŚLINNOŚĆ: Bory nadmorskie, łąki bagienne, wrzosowiska i roślinność wydmowa. 4. WODY: Znajdują się tu ujściowe odcinki Wisły i Odry. Liczne rzeki przymorskie wypływające z Pojezierza Pomorskiego. Jeziora przybrzeżne i obszary bagienno-torfowiskowe. 5. BUDOWA GEOLOGICZNA: Utwory polodowcowe, rzeczne, morskie i powstałe na skutek budującej działalność wiatru. Nieliczne surowce mineralne: ropa naftowa i gaz ziemny, sole potasowe, piaski. 6. GLEBY: Bielice, brunatne i bagienne. Przy deltowatych ujściach Wisły i Odry – urodzajne mady. 7. RZEŹBA TERENU: Obszary równinne i pagórkowate o wysokościach do 100 m. n.p.m. Brzegi piaszczyste (plaże i wydmy) 8. PRZEMYSŁ: Dominuje przemysł stoczniowy, elektromaszynowy i przetwórstwo rybne. 9. ROLNICTWO: Przeważają uprawy ziemniaków i żyta oraz hodowla bydła. Na lepszych glebach uprawy pszenicy i buraków cukrowych. W okolicy dużych miast rozwinęło się warzywnictwo. Dobrze rozwinięte rybołówstwo dalekomorskie i przybrzeżne. 10. TURYSTYKA: Rozwija się głównie w lecie. Ma charakter wypoczynkowy. Powstały liczne miejscowości wypoczynkowe i kąpieliska. Występują także ciekawe atrakcje przyrodnicze i kulturowe głównie Szczecin, Gdańsk, Malbork. OCENA ŚRODOWISKA NATURALNEGO POJEZIERZY POLSKICH DLA GOSPODARKI 1. POŁOŻENIE: Między pobrzeżami Południowobałtyckimi a Nizinami Środkowopolskimi. Wydzielono pojezierza: Pomorskie, Wielkopolskie i Mazurskie. 2. KLIMAT: Zróżnicowany. Na pojezierzach: Wielkopolskim i Pomorskim o cechach morskich, na Mazurskim – o cechach kontynentalnych. We wschodniej Wielkopolsce i na Kujawach zaznacza się stepowanie. 3. ROŚLINNOŚĆ: Przewaga borów sosnowych porastających piaski sandrowe i wydmy. 4. WODY: Liczne jeziora polodowcowe tworzące pojezierza. Sieć rzeczna ukształtowana przez lądolód – duże rzeki wykorzystują pradoliny, mniejsze dostosowały się do rzeźb terenu (spływają z moren przez sandry do pradolin i bezpośrednio do Bałtyku). 5. BUDOWA GEOLOGICZNA: Utwory polodowcowe (piaski, żwiry, gliny i iły). Bogactwa mineralne: surowce budowlane (piaski, żwiry i gliny) i ceramiczne (iły), sól kamienna, wapienie, węgiel brunatny i ropa naftowa. 6. GLEBY: Przeważnie bielice, brunatne i płowe. Na Kujawach i w okolicy Gniezna żyzne ziemie. 7. RZEŹBA TERENU: Silnie urozmaicona, mająca charakter polodowcowy.
1. POŁOŻENIE: Obszary nizinne przylegające do Bałtyku. Wydzielono: Nizinę Szczecińską, Pobrzeże Słowiańskie, Pobrzeże Gdańskie i Żuławy Wiślane. 2. KLIMAT: Morski o łagodnych zimach i chłodnych latach. Ku wschodowi występuje wzrost kontynentalizmu klimatu. Występują bryzy. Jesienią i zimą często sztormy. 3. ROŚLINNOŚĆ: Bory nadmorskie, łąki bagienne, wrzosowiska i roślinność wydmowa. 4. WODY: Znajdują się tu ujściowe odcinki Wisły i Odry. Liczne rzeki przymorskie wypływające z Pojezierza Pomorskiego. Jeziora przybrzeżne i obszary bagienno-torfowiskowe. 5. BUDOWA GEOLOGICZNA: Utwory polodowcowe, rzeczne, morskie i powstałe na skutek budującej działalność wiatru. Nieliczne surowce mineralne: ropa naftowa i gaz ziemny, sole potasowe, piaski. 6. GLEBY: Bielice, brunatne i bagienne. Przy deltowatych ujściach Wisły i Odry – urodzajne mady. 7. RZEŹBA TERENU: Obszary równinne i pagórkowate o wysokościach do 100 m. n.p.m. Brzegi piaszczyste (plaże i wydmy) 8. PRZEMYSŁ: Dominuje przemysł stoczniowy, elektromaszynowy i przetwórstwo rybne. 9. ROLNICTWO: Przeważają uprawy ziemniaków i żyta oraz hodowla bydła. Na lepszych glebach uprawy pszenicy i buraków cukrowych. W okolicy dużych miast rozwinęło się warzywnictwo. Dobrze rozwinięte rybołówstwo dalekomorskie i przybrzeżne. 10. TURYSTYKA: Rozwija się głównie w lecie. Ma charakter wypoczynkowy. Powstały liczne miejscowości wypoczynkowe i kąpieliska. Występują także ciekawe atrakcje przyrodnicze i kulturowe głównie Szczecin, Gdańsk, Malbork. OCENA ŚRODOWISKA NATURALNEGO POJEZIERZY POLSKICH DLA GOSPODARKI 1. POŁOŻENIE: Między pobrzeżami Południowobałtyckimi a Nizinami Środkowopolskimi. Wydzielono pojezierza: Pomorskie, Wielkopolskie i Mazurskie. 2. KLIMAT: Zróżnicowany. Na pojezierzach: Wielkopolskim i Pomorskim o cechach morskich, na Mazurskim – o cechach kontynentalnych. We wschodniej Wielkopolsce i na Kujawach zaznacza się stepowanie. 3. ROŚLINNOŚĆ: Przewaga borów sosnowych porastających piaski sandrowe i wydmy. 4. WODY: Liczne jeziora polodowcowe tworzące pojezierza. Sieć rzeczna ukształtowana przez lądolód – duże rzeki wykorzystują pradoliny, mniejsze dostosowały się do rzeźb terenu (spływają z moren przez sandry do pradolin i bezpośrednio do Bałtyku). 5. BUDOWA GEOLOGICZNA: Utwory polodowcowe (piaski, żwiry, gliny i iły). Bogactwa mineralne: surowce budowlane (piaski, żwiry i gliny) i ceramiczne (iły), sól kamienna, wapienie, węgiel brunatny i ropa naftowa. 6. GLEBY: Przeważnie bielice, brunatne i płowe. Na Kujawach i w okolicy Gniezna żyzne ziemie. 7. RZEŹBA TERENU: Silnie urozmaicona, mająca charakter polodowcowy.