Question

Pilne!!Ułóż i zapisz opowiadanie ,w którym wykorzystasz jak najwięcej wyrazów z ó zapisanych w ramce.Postaraj się, aby Twoje opowiadanie było logiczne i żartobliwe.

WYRAZY Z RAMKI:

góra,wróbel,pióro,król,królowa,wróżka,różdżka,źródło,róża,ogórek,stróż,chór,

półka,kłótnia,wiór,płótno,włókno,żółw,jaskółka

Answer 1

W pewnym starym, średniowiecznym zamczysku mieszkała młoda, tętniąca życiem królowa. Jej ukochany- król grodu, często mówił do niej "jaskółka", ponieważ kojarzyła mu się z tym pełnym życia ptakiem. Król uwielbiał dawać swojej żonie jej ulubione kwiaty- róże. Było to dla niej najwspanialszym prezentem, ponieważ dawały jej inspiracje do pisania książki-bowiem królowa ubóstwiała pisać. Codziennie wieczorem zasiadała w zacisznym pokoju, przy mahoniowym biurku, i na pergaminie wymachiwała zgrabnie piórem niczym różdżką. Jej ulubioną przekąską były ogórki- rzecz jasna, konserwowe-dlatego przy pisaniu swojej magicznej opowieści każdego wieczoru zajadała się pysznymi ogórkami z książęcej kuchni. Królowa pisała bowiem opowieści nie z tej ziemi- pisała o drugiej planecie, gdzie wszystkie ptaki, gady, płazy,ssaki, każde zwierze na ziemi ożywa i mówi ludzkim głosem. Wszystkie żyją w zgodzie, nikt na nie nie poluje, jedna wielka sielanka. I tak królowa opisywała losy żółwi, wróbli i innych stworzonek, aż pewnego wieczoru... -Kochanie..może zasiadłabyś ze mną do naszego łoża, po wieczornej kolacji?-spytał król swoją małżonkę. Ta jednak odmówiła, widziała doskonale, że chce kontynuować swoją powieść, o której -rzecz jasna- król nie wiedział. Król wielce zdumiony ale także smutny, zasiadł z żoną do kolacji. Tego dnia trochę więcej wypił wybornego wina z książęcych winnic i upił się nieco jego smakiem. Wywołał kłótnię. Kazał żonie natychmiast wyszykować się i wejść z nim do łoża, na co kobieta zdecydowanie odmówiła. Mąż był niepocieszony- oznajmił, że jeżeli tak, to już nigdy więcej nie pozwoli jej spać z nim w jednym łóżku. Zamknął królową w pokoju, gdzie zawsze pisała zawsze swoją powieść i orzekł, że nigdy jej nie wypuści. Królowa usiadła na fotelu w kącie pokoju. Usłyszała w swojej głowie chór, który śpiewał jej straszne groźby króla. Zdawało jej się, że słyszy te głosy zza okna, dlatego wyjrzała zza firanki, lecz nic nie dostrzegła- źródło tych głosów wydobywało się z jej pięknej główki, ale poczciwa kobiecina nie zdawała sobie z tego sprawy. Zdesperowana wzięła do ręki płótno- bo nie miała już pergaminu, i piórem zaczęła czarować słowa, niczym wróżka. Pisała tak, zalana w łzach z powodu gróźb jej męża aż z rozpaczy zamknęła oczy i oparła się o mahoniowy stół... Nagle wstała gwałtownie. Spojrzała w górę- nie wiedzieć czemu wydawało jej się, że spadło jej coś na głowę. Nic jednak nie dostrzegła. Za to na żelaznej półce w głębi pokoju wisiała...złota klatka z ptaszkami. Wystraszona królowa podeszła do klatki i ujrzała w niej małe wróble- ćwierkały wdzięcznie jakby prosiły o wypuszczenie z klatki. Kobieta poszła za głosem serca i otworzyła ptaszkom klatkę kluczem, który leżał również na półce. Trzynaście wróbli wyleciało z klatki. Ptaszki podziękowały królowej ludzkim, cienkim głosem. Królowej to nie zdziwiło. Zamieniła kilka słów z ptakami. Jeden z nich powiedział, że muszą już odlatywać, jak najprędzej i zaproponował żeby królowa poleciała z nimi. Kobieta odparła, że bardzo by chciała, jednak nie ma skrzydeł i nie potrafi latać. Ptaszek ze śmiechem w głosie powiedział, żeby sprawdziła co ma na plecach. Delikatnie dotknęła swojego kręgosłupa- wyczuła jakby...skrzydła. Ucieszyła się ogromnie i zakomunikowała ptakom, że leci z nimi, skoro już ma skrzydła. Jeden z ptaków powiedział, że musi tylko otworzyć okno i wyskoczyć, a skrzydełka same się rozłożą i poczuje wiatr we włosach. Królowa postąpiła zgodnie z instrukcjami ptaszka. Weszła na parapet, popatrzała w dół i zakręciło jej się z głowie. Było to ostatnie piętro w zamku, bardzo wysoko. Nie mniej jednak odurzona szczęściem królowa, przekonana, że czuwa nad nią jej Anioł Stróż, wyskoczyła za ptaszkami z okna,ale nie poleciała tylko zaczęła spadać, spadać, spadać... Rano król, który wytrzeźwiał zrozumiał swój błąd i gdy tylko wstał z łoża postanowił przeprosić królową,za to że tak nikczennie zamknął ją w pokoju i zagroził, że nigdy nie będą spać w jednym łożu. Poszedł do komnaty, otworzył drzwi, ale jedynie co ujrzał to otwarte okno. W tym samym momencie od komnaty wpadł zasapany kucharz z książęcej kuchni. Powiedział, że przy wczorajszej wieczerzy stało się coś strasznego- jakaś czarownica, która sprzedawała kucharzowi na targu składniki na suflet z grzybów, prawdopodobnie dała mu przeklęte, zatrute grzyby. Wczorajszego wieczoru suflet niezwykle smakował królowej i zjadła go w dużej ilości i teraz... Król, któremu zakręciło się w głowie ze strachu z grobową miną podszedł do okna. Spojrzał w dół i jedyne co dostrzegł to blade ciało swojej żony w krzakach przed bramą zamku.